De chemie klopt: Christopher Heidfeld en zijn Actros Edition 2

Christopher Heidfeld is altijd vroeg uit de veren. Vanochtend om 4 uur ging bij hem thuis, in een klein plaatsje in het Duitse Sachsen-Anhalt, de wekker af. Nu, een paar uur later, staat zijn blauwe Actros Edition 2 hier op het terrein van zijn expeditiebedrijf in het oosten van Hannover. Hij heeft de truck pas een paar weken geleden gekregen en nu wordt de 1853 voor het eerst gewassen.

“10.000 kilometer heeft hij al op de teller”, zegt Christopher, die ze hier allemaal “Toffi” noemen. Met de borstel, spons en een emmer vol sop neemt de 35-jarige de trekkercombinatie flink onder handen. “De kleur moet op de foto's goed voor de dag komen, nietwaar?” Dat klopt. De Special Edition is gelimiteerd tot 400 exemplaren en dus niet vaak te bewonderen – al helemaal niet in gentiaanblauw.

– Christopher Heidfeld, chauffeur bij Wedemeyer

Nu komt zelfs junior-chef Sebastian Wedemeyer even kijken. Hij is het brein achter de fraaie verrassing. “Wij willen dat onze chauffeurs met goede vrachtwagens de weg op gaan. Wanneer dan zo’n speciale uitvoering als de Edition 2 op de markt komt, is dat voor ons natuurlijk een buitenkansje.” De trucks moeten echter niet alleen indruk maken, maar ook ijzersterk presteren. “Wanneer wij bijvoorbeeld over de hellingen in Kassel rijden, hebben we power nodig – we zijn bijna altijd onderweg met 40 ton.”

De kleur blauw is niet kenmerkend voor het wagenpark van Wedemeyer. De andere trucks zijn rood. De Actros van Christopher is vanwege de huiskleur van een klant in het blauw op de weg te vinden. Het chemische bedrijf dat gespecialiseerd is in de productie van ethanol en ook in het oosten van Hannover is gevestigd, is dan ook de volgende bestemming van Christopher. Zijn Actros trekt een aluminium oplegger met een inhoud van 34.000 liter.

Altijd al een tankwagen.

Christopher heeft altijd tankwagens bestuurd. Jarenlang zat hij daarvoor op het internationaal transport, vaak naar Engeland. Sinds vier jaar vervoert hij nu ethanol, meestal tussen plaatsen in Oost-Duitsland en Hannover. “Op die manier kan ik vaker thuis zijn, ook doordeweeks.” De tijd thuis komt hem goed uit. Familie, huis en hobby – bijvoorbeeld zijn oldtimer, de tractor waarmee hij hout gaat hakken en ophalen – spelen in zijn leven inmiddels een grote rol.

Op het terrein van de producent van ethanol tilt Christopher eventjes zijn linkerwijsvinger op, bij wijze van groet aan een collega. Gezellig is deze plek tussen tanks en de spoorrails niet bepaald. “Veel van de chauffeurs hier kennen elkaar. Het vullen of lossen van de tanks neemt altijd een aardige tijd in beslag. Dan heb je al gauw tijd voor een praatje. Dat is altijd wel leuk hier.”

Zijn beroepswens stond voor Christopher allang vast: “Sinds ik kan denken, was ik laaiend enthousiast over vrachtwagens.” Waarbij zijn moeder overigens tegengas gaf. “Haar vriend zat zelf op een truck en nam me mee op één van zijn ritten. Ze dacht dat ik mijn beroepswens dan wel vanzelf zou veranderen”, zegt hij en grinnikt. “Daarna wist ik pas echt zeker dat ik dit wilde gaan doen.” Sinds die tijd is er in de branche weliswaar veel veranderd. “De hoeveelheid verkeer is extreem toegenomen en als chauffeur heb je niet meer zoveel tijd voor een babbeltje. Toch vind ik dit nog steeds een prachtige baan.” Waaraan de Actros waarschijnlijk ook een bijdrage levert.

Foto's en video: Sebastian Vollmert