Kilometermiljonair Richard na een miljoen kilometer nog steeds gek op zijn eerste truck

kilometermiljonairs

Richard van der Velde over zijn Actros MP4 1945

"Deze auto's zijn mijn eerbetoon."


Wat hebben een zwarte Actros en een witte Mercedes-Benz klassieker met elkaar te maken? Dat legt Richard van der Velde (37) ons graag uit. Hij werd in 2015 vrachtwagenchauffeur en kocht meteen een nieuwe Actros MP4 1945. Deze zwarte Actros heeft inmiddels de 1.000.000 kilometer ruim gepasseerd. De chauffeur uit Vroomshoop vertelt: “Dit werkpaard is nog lang niet klaar. Ik ben er aan gehecht geraakt en wil er nog wel wat jaartjes mee vooruit. En al die tijd zal mijn opa er elke dag een beetje bij zijn!”

Zo’n 5 jaar na het behalen van zijn vrachtwagenrijbewijs werd Richard van der Velde eigen rijder, toen nog in een bedrijfje samen met de vriend van zijn moeder. Over zijn eerste truck vertelt Richard: “Bij Baan Twente heb ik deze Actros MP4 1945 nieuw gekocht, in gebroken wit. We lieten hem bestickeren in de trim van onze eerste opdrachtgever.”

De truck op de foto’s is allesbehalve gebroken wit, maar dat kan Richard uitleggen: “Ik kwam eens een Daf tegen die op de verkeerde weghelft was geraakt. Mijn hele zijkant zat in elkaar. De schadehersteller bracht mijn Actros weer in topconditie en daar hoorde ook een nieuwe laklaag bij. Inmiddels reed ik al voor andere opdrachtgevers. Daarom leek de make-over me wel een mooie aanleiding om de truck meteen in deze stoere tint te laten spuiten. Goed gelukt toch?”

“Kijk hem, met zijn Unimog.”

In de loop der jaren is de truck voor verschillende klussen ingezet. De Actros bleek een werkpaard waar Richard op kon bouwen. Hij vertelt: “Ik heb voor meerdere opdrachtgevers langere periodes gereden door heel Duitsland, tot aan de Tsjechische grens aan toe. Zo’n tweeëneenhalf jaar reed ik voor een mesthandelaar. Ik moest veel lossen in de omgeving van Leipzig. Bij een van die boeren glibberde ik dan altijd over een lang modderpad vol kuilen en plassen. Ik weet nog goed dat ik eens bij de truckerstandplaats aankwam met een flink besmeurde truck. “Moet je hem nou zien, met zijn Unimog”, grapten de chauffeurs van andere merken tegen elkaar. Ik haalde trots mijn schouders op, want tja: verschillende trucks heb ik bij die boer uit de drek gesleept zien worden, maar met mijn Mercedes-Benz kreeg ik het steeds weer met gemak voor elkaar!”



“Aanpakken, klaar.”

Ook al moet de Actros van Richard zwaar werk doen: zijn berijder houdt hem wel in goede conditie. Richard van der Velde: “Als je lang met een truck wilt doen, moet je niet beknibbelen op onderhoud. Dat betekent bijvoorbeeld twee keer per jaar olie verversen en altijd kiezen voor het beste. Wat mij betreft kost een reparatie liever 1.000 euro meer: als ik dan maar wel weet dat alles goed is. Dus geen tweedehands onderdelen, geen imitatie, geen losse eindjes. Aanpakken, direct goed en klaar.”

Een Mercedes-Benz Actros gaat, zeker wanneer deze behoorlijk onderhouden wordt, lang mee. Dat weet Richard van der Velde inmiddels ook. Hij vertelt: “Op een gegeven moment voelde ik het aan: deze Actros kan ik door de miljoen kilometer sturen. Dat heb ik toen ook als persoonlijk doel gesteld. En het is gelukt hoor. Vorig jaar passeerde ik de magische grens.”

Eigenlijk 1,3 miljoen.

“Deze Actros heeft het al die miljoen kilometers waanzinnig goed gedaan. En eigenlijk is het meer kilometers hoor. Kijk, er zit ook al jarenlang een PTO op. Als je alle hydroliek-uren van de pomp meerekent, dus de tijd dat de motor draait om de techniek aan te sturen om de walking floor te lossen, dan zou je gemakkelijk op 1,3 miljoen kilometer uitkomen. Sinds het begin heeft ‘ie overigens nagenoeg probleemloos gereden en de originele versnellingsbak, turbo en startmotor zitten er nog op. Tuurlijk: er is wel eens wat kapotgegaan, maar ik ben mooi wel echt altijd thuisgekomen met dit ding. Daarom wil ik er ook nog wel een tijdje mee door rijden. Ik ben er gewoon erg aan gehecht. Tegelijkertijd laat ik ‘m vaak goed vies worden en moet hij hard werken. Ach… Had ‘ie maar geen vrachtwagen moeten worden”, grinnikt de chauffeur.



Black Rose.

Mercedes-Benz-rijders die vorig jaar net als Richard van der Velde hun truck door de 1.000.000 kilometergrens stuurden, werden gehuldigd door de importeur (https://roadstars.mercedes-benz-trucks.com/nl_NL/magazine/2023/march/these-are-the-mileage-millionaires-of-2022.html). Ze kregen onder andere een sticker die herinnert aan de memorabele kilometerstand, maar… Die zien we niet terug op de cabine van deze zwarte Actros. Richard: “Ik ben niet zo van de opsmuk. Een truck is voor mij vooral een werkpaard. Ik heb wel een sticker met ‘Country is a way of life’ op mijn Actros. Ben altijd al een groot fan van countrymuziek en sinds ik in de Verenigde Staten was al helemaal. Een van mijn lievelingsnummers is Black Rose, van Waylon Jennings. Dat staat op de lichtbak bovenop: vond ik wel toepasselijk bij deze – nu – zwarte truck!”

Tranen in de ogen.

Aan de zijkant van de zwarte Actros, boven de deur, zien we nog een sticker: Grandpa’s Pride. Als we vragen wat het verhaal hierachter is, schieten de tranen in de ogen van de chauffeur uit Vroomshoop. “Het is een eerbetoon aan mijn opa. Deze man was heel, heel belangrijk voor mij en hielp me met werkelijk van alles. In mijn stagetijd reed ‘ie me bijvoorbeeld naar werk en terug, zo’n 100 kilometer elke dag. Ook heb ik een tijdje naast mijn opa en oma gewoond. Ik zat toen krap bij kas en daarom kreeg ik iedere werkdag zijn oude Benz mee. En als ik dan ’s avonds thuiskwam, was hij altijd te vinden in de schuur waar hij vogels hield. Tijdens het voeren van onder andere de kanaries kletsten we wat af en daarna kon ik steevast aanschuiven voor een gezonde maaltijd. Man, dat waren echt schitterende tijden…”, blikt Richard terug.

Levenslang koesteren.

Het is nu zo’n 10 jaar geleden dat de opa van Richard van der Velde geheel onverwachts kwam te overlijden. Zijn kleinzoon heeft het er nog steeds moeilijk mee, maar met de tekst ‘Grandpa’s Pride’ op de zijkant van de cabine is opa er toch elke dag een beetje bij. “En er is nog iets”, snikt Richard, die voor ons uitloopt en ons meeneemt naar een blinkend witte Mercedes-Benz 240D uit de W123-serie. Hij wijst naar de bolide en zegt: “Kijk eens. Dit was de trots van mijn opa, de auto die ik vroeger dagelijks meekreeg naar werk. Mooi is ‘ie hè? Ik heb hem geërfd en weet je wat: ik zal dit beestje de rest van mijn leven koesteren.”

Nog geen reacties