Karaoke aan een stuwdam en storm op zee voor het avonturierspaar uit Zwitserland – Deel 3
Serie: 4-Xtremes
Met hun expeditie-Axor maken Andrea en Mike Kammermann een grote rondreis: Van Zwitserland tot in het verre oosten van Rusland en terug. De eerste etappe door Zuidoost-Europa hebben de twee avonturiers succesvol afgelegd. Wat ze toen beleefden, vertellen ze ons in het derde deel van onze reeks.
Onvergetelijke uitzichten: De kloosters van Metéora die tot het UNESCO-werelderfgoed tellen hebben evenzeer een indruk gemaakt op de twee avonturiers als het wilde landschap van Kroatië en Albanië.
Onvergetelijke uitzichten: De kloosters van Metéora die tot het UNESCO-werelderfgoed tellen hebben evenzeer een indruk gemaakt op de twee avonturiers als het wilde landschap van Kroatië en Albanië.
Onvergetelijke uitzichten: De kloosters van Metéora die tot het UNESCO-werelderfgoed tellen hebben evenzeer een indruk gemaakt op de twee avonturiers als het wilde landschap van Kroatië en Albanië.
Onvergetelijke uitzichten: De kloosters van Metéora die tot het UNESCO-werelderfgoed tellen hebben evenzeer een indruk gemaakt op de twee avonturiers als het wilde landschap van Kroatië en Albanië.
Onvergetelijke uitzichten: De kloosters van Metéora die tot het UNESCO-werelderfgoed tellen hebben evenzeer een indruk gemaakt op de twee avonturiers als het wilde landschap van Kroatië en Albanië.
Onvergetelijke uitzichten: De kloosters van Metéora die tot het UNESCO-werelderfgoed tellen hebben evenzeer een indruk gemaakt op de twee avonturiers als het wilde landschap van Kroatië en Albanië.
Onvergetelijke uitzichten: De kloosters van Metéora die tot het UNESCO-werelderfgoed tellen hebben evenzeer een indruk gemaakt op de twee avonturiers als het wilde landschap van Kroatië en Albanië.
Onvergetelijke uitzichten: De kloosters van Metéora die tot het UNESCO-werelderfgoed tellen hebben evenzeer een indruk gemaakt op de twee avonturiers als het wilde landschap van Kroatië en Albanië.
Onvergetelijke uitzichten: De kloosters van Metéora die tot het UNESCO-werelderfgoed tellen hebben evenzeer een indruk gemaakt op de twee avonturiers als het wilde landschap van Kroatië en Albanië.
Onvergetelijke uitzichten: De kloosters van Metéora die tot het UNESCO-werelderfgoed tellen hebben evenzeer een indruk gemaakt op de twee avonturiers als het wilde landschap van Kroatië en Albanië.
Onvergetelijke uitzichten: De kloosters van Metéora die tot het UNESCO-werelderfgoed tellen hebben evenzeer een indruk gemaakt op de twee avonturiers als het wilde landschap van Kroatië en Albanië.
Het is 19.30 uur en we zitten bij 30 graden in onze woonbox. Er is geen wolkje aan de lucht. Het had al dagen niet meer geregend en de aanduiding van luchtvochtigheid zei ‘laag’ - een mooi voorsmaakje van de tocht door de woestijn. We zijn in Ankara in Turkije. Onze Axor hebben we voor een hotel geparkeerd. Op het platteland hebben we overal wel mooiere plekken gevonden om te overnachten dan deze. Maar in steden kan het zeker geen kwaad om wat meer op veiligheid te letten. Bovendien hebben we hier geen wifiverbinding.
Tot nu toe hebben we ongeveer 3.600 kilometer afgelegd. Vanuit Zwitserland zijn we door Italië, Slovenië en Kroatië gereden. Na een kort stuk door Bosnië kwamen we terecht in Montenegro, Albanië, Griekenland en Turkije. De Axor en de techniek met de woonbox werken zoals het hoort. We moesten tot nu toe enkel nog maar een lampje van de koplampen vervangen. Dat had er al wel tien jaar opzitten. In Slovenië hebben we een keer volgetankt en we moesten pas terug naar de pomp in Turkije. Ok de AdBlue-tank is nog halfvol.
Steeds verder - ook als het soms traag vooruitgaat - per dag legden de Kammermanns tot nu toe tussen 100 en 500 kilometer af.
Dagafstanden tussen 100 en 500 kilometer.
De dagafstanden variëren tussen 100 en 500 kilometer. Het hangt er onder andere vanaf of we kunnen doorrijden of we bijvoorbeeld aan een grensovergang moeten wachten. Of waar we een geldautomaat of water om bij te vullen vinden. En natuurlijk ook van wat er onderweg te zien valt!
Een eerste highlight was Kroatië: schrale kusten, groene vlaktes, ruige bergen met meren en historische stadjes - er was gewoon alles. Zelfs een fantastische ontmoeting met 'natives': We hadden een mooi plekje gevonden aan een stuwdam, toen twee wagens met vijf mensen stopten. Ze vroegen ons of ze naast ons mochten barbecueën. Uiteindelijk stond er een dozijn wagens en er was een fantastisch feest met braadworsten, bier en karaoke. Onze 230-Voltaansluiting verzorgde de luidsprekers van elektriciteit. We maakten ons verstaanbaar - zoals overal - met handen en voeten. Tot slot werden we uitgenodigd om op de terugweg nog eens te stoppen om verder te feesten.
Een echt vakantiegevoel kregen we in Albanië. We bezochten ruïnes, kampeerden op winderige stranden en zochten afgelegen warme bronnen op. Vooral het binnenland viel bij ons in de smaak: Dorpjes waar zelden een toerist verzeild raakt, smalle wegen, schrale bergen, over groene heuvels en een stoofpotje van lam om ons te sterken. Alles zag er nog heel authentiek uit. We hadden ook de mogelijkheid om alles goed te bekijken. Omdat de wegen steeds smaller en hobbeliger werden en zelfs de hoofdwegen uit steengruis bestonden, reden we gemiddeld maar 44 kilometer per uur in Albanië.
Indrukwekkende kloosters op zandsteenrotsen.
In Griekenland waren de wegen in een betere staat. Vooral de
kloosters op de hoge zandsteenrotsen van Metéora lieten een sterke
indruk bij ons na. Een prachtige plek, zoiets hadden we nog nooit
gezien. We hebben aan een uitkijkpunt overnacht en zo konden we ‘s
ochtends eerst een van de kloosters bezoeken. De rust en de geuren
waren uniek.
Tijdens een nacht op het strand in Griekenland konden we zien hoe een enorme storm zich boven de zee vormde. We werden wakker door de vele bliksemschichten. Het leek op de lichteffecten van een stroboscoop.
In Istanbul stonden we op de perfecte plaats: in een park aan de zee, op 10 minuten wandelen van de Hagia Sophia. Op zulke plaatsen zijn we normaal wat beperkt in onze mogelijkheden door onze hond. Aimèe konden we niet meenemen naar een moskee of een museum, maar we konden hem ook niet alleen achterlaten. Dankzij deze plek konden we toch twee, drie uur de stad bezoeken, daarna snel terug naar Aimèe gaan en later nog eens op ontdekking gaan. We waren natuurlijk ook dol van vreugde om over de brug over de Bosporus van Europa naar Azië te kunnen rijden.
Camping op het strand.
Aan de Zwarte Zee hebben we in enkele prachtige baaien overnacht. Vooral in het weekend waren we nooit alleen: de Turken kamperen graag op elk stuk vrij zand, met kip op de barbecue en veel zwarte thee. We zijn zeer blij dat Turkije ook op onze terugweg ligt. Het land heeft waanzinnig veel te bieden, zowel qua cultuur als qua landschappen.
Bovendien zijn veel wegen moderner en in betere staat dan in Zwitserland. Bijna elke Mercedes-Benz vrachtwagen die we tegenkomen is een Axor. Dat is niet verwonderlijk, want de Axor werd lange tijd in de stad Aksaray gebouwd.
Bont gekleurde handen op het radiatorrooster.
In Kroatië - waar de wegen ook uitstekend zijn - hebben we onze vrachtwagen een kleine facelift gegeven: we kleefden de verschillende gekleurde stickers van handen, die op de woonbox plakten, op het radiatorrooster. Zo zag hij er wat minder militair uit!
Waar die handen vandaan kwamen? Voor we op rondreis vertrokken, zamelden we in samenwerking met het Zwitserse Rode Kruis (SRK) geld in. Dat wordt gebruikt om projecten in Afrika en Azië te ondersteunen die oogziektes bestrijden. En voor elk bedrag vanaf 50 Zwitserse frank mochten de schenkers een hand op onze wagen plakken.
Bont radiatorrooster, diesel in de tank en uitermate veel zin in avontuur - als we alles bij elkaar nemen, zijn we perfect gewapend voor de eerste van onze eerste vier extreme bestemmingen: de woestijn Dasht e-Lut in Iran. Ruw geschat zouden we daar in de eerste week van augustus moeten aankomen. En alles wijst erop dat het dan ongeveer 70 graden Celsius bodemtemperatuur zal zijn, waar we ons op hebben voorbereid.
Deel 4 van de RoadStars-reeks verschijnt op 27 augustus. Blijf op de hoogte!
Foto's: 4-Xtremes
4-Xtremes – de reis van superlatieven.
Andrea en Mike Kammermann maken in hun expeditievoertuig een reis boordevol superlatieven – deel 1
Andrea en Mike Kammermann stellen hun expeditievoertuig op basis van de Axor voor – deel 2
Karaoke aan een stuwdam en storm op zee voor het
avonturierspaar uit Zwitserland – deel 3
Dat was warm! De twee avonturiers uit Zwitserland onderweg in Iran – deel 4
Voor spionnen gehouden en op de maan geland! Nieuws van het Zwitserse avonturierskoppel – deel 5
Altijd offroad – het Zwitserse avonturierskoppel ‘verovert’ Centraal-Azië – deel 7
De Kammermanns stoten door tot op de Koudepool, ondanks alle hindernissen – deel 9
Gepolijst ijs en een stukje thuis middenin Siberië voor de Zwitserse avonturiers – deel 10
Het 4-Xtremes-team ontmoet vermoeiende ambtenaren en ontspant aan de Zwarte Zee – deel 11
Een zware tegenslag en avontuurlijke sightseeing in Bulgarije voor de Kammermanns – deel 12
Andrea en Mike beëindigen hun Extreme-tour. En zijn al weer “on the road” – deel 13
Commentaar
Log in om een commentaar toe te voegen.
19 comments
Prima, dass die Zwei ihren Traum live leben dürfen/können und das auch noch mit einem High Quality Truck der Sternfamilie 👌
Weiterhin viel Freude und gutes Gelingen
Prima, dass die Zwei ihren Traum live leben dürfen/können und das auch noch mit einem High Quality Truck der Sternfamilie 👌
Weiterhin viel Freude und gutes Gelingen
Gruss Andreas😊
Gruss Andreas😊
Gruß und gute Weiterreise
Klaus
Gruß und gute Weiterreise
Klaus