Βαρύς εξοπλισμός για εργοτάξιο: ο Manuel Ángel Casal οδηγεί ένα Arocs 4853

Σύννεφα καπνού υψώνονται πάνω από το λατομείο. Όπως κάθε πρωί, ο Manuel Ángel Casal μαζεύει εδώ την ανατιναγμένη πέτρα με το Arocs 4853. Επειδή χωρίς αυτόν τίποτα δεν γίνεται στο εργοτάξιο στον Α-54: εκεί κατασκευάζεται ένα νέο τμήμα του αυτοκινητόδρομου.

«Στη Γαλικία, η κατασκευή ενός αυτοκινητόδρομου είναι μεγάλη υπόθεση», λέει ο Manuel. Το έδαφος στα βουνά και τις κοιλάδες είναι πολύ πιο δύσκολο για τους κατασκευαστές δρόμων απ' ό,τι οι πεδινές περιοχές. Στον Α-54 πρέπει να κατασκευαστούν υδαταγωγοί και γέφυρες, να γίνουν αναχώματα ή να αφαιρεθούν λόφοι.

Παρά τις αντιξοότητες, η κατασκευή του τμήματος του αυτοκινητόδρομου έχει επιταχυνθεί: Η κυκλοφορία κινείται ήδη στο πρώτο τμήμα μεταξύ Σαντιάγο ντε Κομποστέλα και Αρζούα. Το τελευταίο τμήμα έχει επίσης ανοίξει. Για να διασφαλιστεί ότι η κατασκευή συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς, η εταιρεία Batan Arenal, για την οποία ο Manuel και οι συνάδελφοί του εργάζονται, χρησιμοποιεί έναν ολόκληρο στόλο Arocs για να μεταφέρει τα απαραίτητα πετρώματα για τη σύνδεση μήκους δώδεκα χιλιομέτρων.

Πλησιάζει η τρίτη παράδοση της ημέρας, ο Manuel εξετάζει το ανατρεπόμενο φορτηγό πριν από τη φόρτωση. Είναι μέρος της ρουτίνας του να ελέγχει το φορτηγό αρκετές φορές την ημέρα. Αξίζει τον κόπο: Mια πέτρα έχει σφηνωθεί ανάμεσα στους διπλούς τροχούς.

Από την τσάντα με τα εργαλεία του, ο Manuel βγάζει μια σμίλη και αφαιρεί την πέτρα, η οποία έχει μήκος περ. 20 cm και πλάτος 20 cm. Ικανοποιημένος, αρχίζει το φόρτωμα.

Τα μηχανήματα λειτουργούν καλύτερα, όταν είναι καλά λιπασμένα.

Στο δρόμο του προς το σημείο εκφόρτωσης, ο Manuel βλέπει από κοντά πόσα άτομα χρειάζονται για να φέρουν εις πέρας το έργο. Τοπογράφοι, εργάτες οδοποιίας, μηχανικοί, κατασκευαστές γεφυρών και φυσικά οδηγοί όπως αυτός.

Ανάμεσα στα δρομολόγιά του, ο Manuel Ángel κάνει ένα σύντομο διάλειμμα για να λιπάνει τους υδραυλικούς κυλίνδρους του κάδου του Arocs του. Έπειτα, σημειώνει την ημέρα και την ώρα. «Είναι ένα είδος εθισμού», λέει. «Μου αρέσει να παρακολουθώ τη συντήρηση και τον καθαρισμό».

Ξεκινά και πάλι. Στο απότομο τμήμα, το οποίο έχει γίνει ιδιαίτερα ολισθηρό λόγω της έντονης βροχόπτωσης την προηγούμενη ημέρα, επιβραδύνει το ρυθμό του. Όμως, καταφέρνει και αυτό το τμήμα χωρίς προβλήματα. «Μπορώ να βασίζομαι εκατό τοις εκατό στην κίνηση 8x6 του Arocs μου».

Απαράμιλλη ευελιξία.

Ο 49χρονος οδηγεί πάνω από 25 χρόνια και εξακολουθεί να είναι ενθουσιασμένος. «Ακόμη και χωρίς καθόλου φορτίο, το Arocs είναι εξαιρετικό στο τιμόνι». Στην άσφαλτο, ο Manuel εκτιμά ιδιαίτερα τον συμπλέκτη turbo retarder εκτός από την ισχύ του κινητήρα. «Μπορώ να ξεκινώ χωρίς φθορά και να γλιτώνω τα τακάκια των φρένων. Και φρενάρει το φορτηγό εξαιρετικά αξιόπιστα».

Δεν θα άλλαζε ποτέ τη δουλειά του. Απολαμβάνει πάρα πολύ την καθημερινή του εργασία – καθώς και την κουβέντα με τους συναδέλφους του. «Συζητάμε για το τι συνέβη κατά τη διάρκεια της ημέρας ή πώς μπορεί να οδηγηθεί αυτό ή εκείνο το φορτηγό. Πάντα καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα: Η Mercedes‑Benz είναι ασυναγώνιστη στο εργοτάξιο».

Τώρα ο οικογενειάρχης οδηγός φορτηγού ανυπομονεί να οδηγήσει σύντομα με τη σύζυγο και τα δύο παιδιά του το αυτοκίνητό τους στον νέο αυτοκινητόδρομο που βοηθάει αυτή τη στιγμή να κατασκευαστεί: «Θα εκτιμώ κάθε επίπεδο τμήμα και κάθε ευθεία, επειδή ξέρω ακριβώς πόση δουλειά χρειάζεται».

Φωτ.: Begoña Tremps