Soğuk havanın zorluğu; İsviçreli maceraperestler için acı yenilgiler ve yardımcı eller – Bölüm 8

Dışarıdaki kar fırtınası sürücü kabininde şiddetli bir gürültü yapıyor. Mike çok bir şey görmediği için direksiyon başında son derece zor konsantre oluyor. Yine de ilerleyebiliyoruz! Sibirya'daki Amur otoyolunda, yani tam olarak: Rusya'nın Transbaikalien bölgesinde doğuya doğru ilerliyoruz, etrafımızda uçsuz bucaksız ormanlar var. Amacımız kaybettiğimiz zamanı geri kazanmak. Çünkü son raporu gönderdiğimiz Moğolistan'ın başkenti Ulan Batur'daki serviste verdiğimiz mola son molamız değildi.

Kötü şansımız Ulan Batur yakınındaki donmuş nehir Tuul'dan Rusya'ya gitmek istediğimizde başladı. Orada üç gün mola vermiştik ve muazzam bir güneş ışığı altında Cengiz Kaan'ın yakınlardaki devasa atlı heykelini ziyaret ettik. Axor şimdi de çalışmıyordu ve neden olduğunu hemen anladık: Aküler boşalmıştı. Ani soğuktan sonra bir tüketicinin geceleri de enerji tükettiğini sonradan anladık ve o zamandan beri her akşam ne olur ne olmaz diye Leab AG'nin monte ettiği Killswitch'i (kapatma anahtarı) kullanıyoruz. Kamyonu acil durumlarda karavanın aküsü yardımıyla da çalıştırıyorduk ancak bu aküler de mola günlerinden sonra neredeyse boşalmıştı.

Andrea ve Mike'dan tüm RoadStar'lara Noel ve yeni yıl selamı.

Yürüyerek yardım arayışı.

Bu nedenle eksi 20 derecede yürüyerek yardım arayışına çıktık. Bir kamyon marş yardımı yapmaktan vazgeçti. Kamyonumuza ulaşmak için nehri geçmek zorunda kalacaktı ve bu durumda batardı. Bu yüzden önünde bir hafif ticari araç ve bir binek araç duran bir yurda ulaşmamız daha kolaydı: hafif araçlar ve yeterince akü gücü; hesabımız bu şekildeydi.

Yurttaki adamlar bize ilk önce baharatlı çay ikram etti. Sonraki görevimiz hafif ticari aracı itmekti; yükleme alanındaki ölü bir Tibet öküzü yüzünden hiç de kolay olmadı. Axor'a ulaştığımızda, araçları aküye bağladık ve yardımcılara çay ikram ettik. Ancak kamyon yarım saat şarj olduktan sonra bile çalışmıyordu.

Yağ karterinin altında benzinli fan.

Nihayet bir şekilde telefonla İngilizce konuşan ve Pazar akşamı bizim için birini göndermek isteyen bir servis sahibine ulaştık. Gerçekten de: İki saat sonra telefon çaldı, yardımcılarımız yakındaydı. Onlara yolu göstermek için ana yola çıktık! Tekrar, bu defa karanlıkta ve daha düşük bir sıcaklıkta bir yürüyüşe başladık.

Bu adamlar yağ karterinin altına bir benzinli fan ve gaz yakıcı koydu. Axor'un aküleri binek araca ve ilave bir aküye bağlandı. Soğutma maddesinin termometresi bir derece gösterene kadar yine yarım saat bekledik. Kamyon ilk denemede çalıştı. Sonraki gece motoru çalıştırmaya devam ettiğimiz ilk geceydi. Akülerin tamamen dolduğundan emin olmak istiyorduk.

Pencerenin önünde buhar bulutu.

Rusya yolu açık! Diye düşündük. Mike sabah saatinde sınırdan geçmeden önce motoru önceden ısıtmak için park kaloriferini açtığında, ki "sadece" eksi 20 derece olduğu için kapatmıştık, pencerenin önü bir buhar bulutuyla doldu. Mike, park kaloriferini kapattı ve motoru çalıştırmayı denedi. Nihayet çalıştığında şunu fark ettik: Soğutma maddesi sızıyordu!

Işık hızıyla kaçak yapan noktanın altına arka arkaya üç tane tava koydum. Mike, kabini devirdi ve geçici bir bypass yaptı. Soğutma maddesini dikkatli bir şekilde tekrar sisteme boşalttım. Çok şükür ki motor çalıştı ve herhangi bir şey sızmıyordu. İlk kahveden önce yeterince heyecan yaşadık...

Büyük şehir Tschita'ya kadar olan 600 kilometrelik yol üzerinde soğuk bizi birkaç kez daha zorladı. Bir seferinde donan tahliye borusu çamaşır makinemizin durmasına neden oldu. Çözüm: Geceleri borunun çözülmesi için yük alanına yerleştirdiğimiz küçük bir havalı ısıtma. AdBlue ve cam yıkama suyunun depoları da dondu. Mike, cam yıkama suyu deposunun buzunu saç kurutma makinesiyle çözebildi ve eksi 45 derece için üretilmiş olan yıkama sıvısı ile doldurdu.

Kar bulutları ve yürüyüşler.

Oimjakon'a 2.600 kilometre kaldı; ekstrem lokasyon ve seyahatimizin en doğudaki noktası. Yaklaşık 1.000 kilometre öncesinde Jakutsk'ta kamyonumuzun Daimler'in hisse sahibi olduğu Kamaz üreticisinin servisinde kontrol edilmesini sağlayacağız. Yollar, tuzlama yerine küreme yapıldığından iyi durumda ve kuru. Goodyear kış lastiklerimiz karla kaplı yollarda bile çok iyi bir tutuş sağlıyor.

Sadece karşıdan büyük kamyonlar geldiğinde arkalarından kar bulutları çıkıyor; Mike, bu durumda kısa bir süreliğine kör bir şekilde sürüş yapıyor. Ancak tüm zorluklara rağmen: Kış mevsiminde yaptığımız yolculuğun keyfini çıkarıyoruz. Ulan-Ude'ye varmadan önce son derece heyecan verici Iwolginski Dazan'ı ziyaret ettik; üniversite ile birlikte büyük bir Budist manastır. Fırsatımız olduğunda buz gibi eksi 20 derecede toz ve karın içinde kısa yürüyüşler yapıyoruz. Bu gece havanın eksi 37 derece olacağı söyleniyor. Motoru ne olur ne olmaz çalıştırmaya devam edeceğiz.

RoadStars dizisinin 9. bölümü 28 Ocakta yayınlanacak. Takipte kalın!

Resimler: 4-Xtremes