Kammermann ailesi için Bulgaristan'da büyük bir talihsizlik ve macera dolu gezi – 12. bölüm

Son raporumuzu Gürcistan'dan yazmıştık ve Türkiye'ye dönüş için çok heyecanlıydık. Ne de olsa geçtiğimiz yaz batı yolculuğumuz sırasında kendimizi orada çok rahat hissetmiştik. Şu anda Sırbistan'dayız ve Türkiye'ye uğramadık bile. Hatta daha kötüsü oldu: Ölü Deniz'deki dünyanın en derin yerine, yani son Xtreme noktaya yolculuğumuzu iptal etmek zorunda kaldık. Bu, bizi yiyip bitirdi. Ama sırayla.

Gürcistan'dan Türkiye'ye yola koyulmadan önce Axor'umuzu temizledik ve Karadeniz kıyısındaki kampımızda sessizliğin tadını çıkardık. Bir seferinde polisler geldi; bizi sadece nazikçe selamladılar. Ancak yetkililere yaptığımız bir sonraki ziyaret bu kadar nazik değildi.

Gürcistan'a zorunlu dönüş.

Türkiye'ye giriş yaparken önceden bazı ülkelerde olduğu gibi sınırı yaya geçmek zorunda kaldım (Andrea). Bu işte çoğu zaman belge işlerini halleden Mike'dan daha hızlıyım. Bu nedenle bu sefer de uzun sürmesine pek şaşırmadım. Ancak sonra hava karardı ve bir camdan Mike'ın hala tartıştığını gördüm.

Neticede yürüyerek bariyerin oraya geldi ve Gürcistan'a geri dönmemi söyledi. Mike, Axor ile bir U dönüşü yaptı ve tekrar Gürcistan'a giriş kuyruğuna girdik. Geri kalan diğer şeyleri Türkiye Konsolosluğu ile halletmeliymişiz. Şanslıyız ki en yakın yer 20 kilometre uzaklıktaydı. Orada ne oldu ki?

İki yıl giriş yasağı.

Mike'ın Türkiye'den son çıkışımızda iki yıllık giriş yasağı aldığını öğrendik. Bunu nedenini açıklamak için biraz ayrıntılara girmem gerekiyor: O zamanlar Türkiye'deyken İsviçre'den bir ajans İran vizelerini içeren ikinci pasaportlarımızı yollamıştı. İsviçre yasalarına göre yanımızda sadece bir pasaport taşıyabiliriz. Bu nedenle Türkiye'ye giriş mühürlerini taşıyan ilk pasaportlarımızı memlekete geri göndermiştik.

Mühürlerin kopyasını almıştık. Ancak yetkili bunları ülkeden çıkarken kabul etmedi. Daha somut bir şekilde: O zaman sadece Mike'ın pasaportunda bir sorun vardı. Benimkinde her şey doğruydu. Dört saatlik tartışmadan sonra İran'a giriş yapabildik. Sorunun ortadan kalktığını düşündük. Ama gördüğünüz gibi yanlış düşünmüşüz. Mike'ın yasağını kaldırmak için İsviçre'deki Türk Konsolosluğuna gitmesi gerekiyormuş. Bu, elbette bir seçenek değildi.

Akdeniz yerine Karadeniz.

Böylelikle Gürcistan'dan Avrupa'ya ulaşmak için alternatifler bulmaya çalıştık. Tekrar Rusya'ya gidip oradan Ukrayna üzerinden İsviçre yönüne gidebilirdik. Ancak yolu çok uzatmış olurduk. Kısa bir araştırmadan sonra Karadeniz'den Bulgaristan'a feribotlar olduğunu öğrendik; Batum'dan Burgas'a. Bir sonraki feribot seferi üç gün sonra. Gemicilik şirketi ile iletişime geçtik ve bir yer ayırttık.

Ancak bu, sevinmemiz için bir neden değildi. Planımız aslında Türk Akdeniz kıyısı ve Kıbrıs üzerinden İsrail'e geçmekti. Tek alternatif Bulgaristan'dan Yunanistan'a geçip oradan İsrail limanı Haifa'ya giden feribota binmekti. Ancak bunun maliyeti yaklaşık 6.000 Euro: Türkiye geçişinden daha pahalı ve bütçemiz için çok fazla. Kısacası: Artık tükenmiştik.

Nakit Euro, lütfen!

Her şeye rağmen bir Gürcistan sahilinde üç gün boyunca dinlenme fırsatımız vardı. Tek misyonumuz: Parayı ülkenin para birimi olan Lari olarak çekmek ve bozdurmak; gemicilik şirketi nakit Euro'da ısrar ediyordu. Banka, döviz ve feribot ofisi arasında gidip gelirken yeni bir sorun çıktı karşımıza.

Limanda konakladık; sabah saat 4.00'e karşı telefon çaldı ve feribotun yüklemeye hazır olduğu söylendi. Güverte yarısına kadar doluydu ve dört kişilik kabinimiz vardı. Aimée de bizimle kabine geldi. Uyku dolu iki gün geçirdik; bu zaman içinde sadece Aimée'ye hava aldırmak ve kantine gitmek için güverteye çıktık. Bulgaristan'da ise feribotta iki saat gecikme yaşadık: Sınır yetkililerinin bilgisayar sistemi çökmüştü.

Bir UFO ve milattan kalma belgeler.

Geride bıraktığımız karmaşıklıktan sonra şehir turu yapmanın vakti gelmişti. Hedeflerimizden biri: Ülkenin merkezinde bulunan Bulgaristan “UFO”su, sosyalist hareket anısına Koca Balkan Dağları'nda dikilen Buzluca anıtı. Anıta artık giriş yapılamıyor ancak yine de devasa bir izlenim bırakıyor.

Bulgaristan'da bolca manastır ve kilise ziyaret edebilirsiniz. Yantra nehrinin boğazında bulunan “Başkalaşım Manastırı” bizi son derece etkiledi. Bir kayanın kıyısına yapılmış ve içi rengarenk. Manastıra ait terk edilmiş bir ev de bir o kadar heyecan vericiydi. Bu ev içinde eski giysilere, sandıklara ve mobilyalara ve ayrıca odaların her yerine dağılmış 100 yıllık eski belgelere rastladık.

Resimler: 4-Xtremes