4-Xtremes – 58. Bölüm: Tuhaflıklar diyarına hoş geldiniz!

Vahşi nehirler, taze ahududular ve dilek ağaçları.

Kaleye doğru giderken şehir parkında yürüyor ve dünyanın en eski çiçek saatinin nasıl büyük bir özenle korunduğuna hayret ediyoruz. Kaleye yaklaştıkça daha fazla insanla karşılaşıyoruz. İki etkinlik ziyaretçileri buraya çekiyor: Ağırlıklı olarak tiyatro ve komedi performanslarının sergilendiği Fringe Festivali ve İskoçya'nın en büyük müzik festivali olan Royal Edinburgh Military Tattoo. Ağırlıklı olarak askeri bölümün yanı sıra, birkaç yıldır sivil dans ve şarkılara da giderek daha fazla yer veriliyor. Biletler ne yazık ki tükenmiş ancak çeşitli grupların yürüyüşüne tanık olabiliriz. Edinburgh Kalesi arka planda, tek kelimeyle muhteşem! 

Büyük şehirden sonra, önce birkaç günlüğüne "Hermitage" ormanına dalıyoruz. Vahşi nehirleri, taze ahududuları ve dilek ağaçlarıyla peri masallarından fırlamış gibi bir manzara. Yoğun yeşilliklerle çevrili bu alan, önceki günlerin kalabalığıyla hoş bir tezat oluşturuyor.

Bundan daha fazla İskoç olamaz: Highland Games.

Kuzeye doğru gittikçe yollar daralıyor. Genellikle tek şeritli ve ara sıra cepler var. Açıkçası, burada güçlü haklıdır kanunu geçerli: Axor'umuza hemen yol veriliyor. Cairngorms Ulusal Parkı'nın ortasında, çelik mavisi göllerin üzerindeki dik kayalık yamaçlara sahip bu çorak, sade manzaradan daha iyi bir fon olamaz, küçük bir köyde Highland Games'e denk geliyoruz. Bando gruplarından, gaydalı ve davullu gruplar, çekiç atma, ağırlık atma, ağaç gövdesi fırlatma ve yayla dansına kadar tüm İskoç kültürünü deneyimliyoruz. Bugün buna uygun olarak ülkeye özgü hava durumu da kendini gösteriyor: Güneş ışığını kara bulutlar ve sağanak yağış takip ediyor. Tepelerden Axor'a geri dönerken yayla sığırlarının, geyiklerin ve koyunların yanından geçiyoruz ve en geç bir gün içinde İskoçya'da görülmesi gereken yerlerin neredeyse tamamını görmüş oluyoruz.

Loch Ness'e giden dolambaçlı yol.

Yaylalar boyunca Eski Yol A 939 üzerinde yolumuza devam ediyoruz ve her köşeden sonra hayrete düşüyoruz. Uçsuz bucaksız düzlüklerde, fundalar güneşte mor renkte parlıyor ve tepeleri süslüyor. Bu manzaraya doyamıyoruz. Son olarak, 1749 gibi eski bir tarihte inşa edilen ve bu görkemli yaşı nedeniyle yalnızca 18 tona kadar olan araçlara izin verilen Gairnshiel Köprüsü'ne ulaşıyoruz. Neyse ki Axor on iki ton ağırlığında ve biz bu sınırlamadan etkilenmiyoruz ve kelimenin tam anlamıyla dünyayı umursamadan yolculuğumuza devam edebiliyoruz.

Nihayet vakit geldi ve kuzeye, İskoçya'nın nihai varış noktasına doğru yola çıkıyoruz: Loch Ness. Buranın bir turist tuzağı olduğunu çok iyi bildiğimiz halde yine de geçip gidemiyoruz. Burayı kuşatan hikayeler çok efsanevi. Elbette göl canavarını görmüyoruz, ancak Nessie'nin hikayesini ve ilgili araştırmaları anlatan eğlenceli ve eğitici müzeyi ziyaret ediyoruz. Ancak bize göre Loch Ness efsanesinin gerçek bir olaydan ziyade başarılı bir pazarlamadan kaynaklandığına dair kanıtlar güçleniyor. Yine de göl görülmeye değer.

Resimler: 4-Xtremes