Denklem doğru: Christopher Heidfeld ve onun Actros Edition 2’si

Christopher Heidfeld her sabah erken kalkar. Bu sabah saat 04.00’de Sachsen-Anhalt’in küçük bir beldesinde bulunan evinde çalar saat çaldı. Şimdi, yani bir kaç saat sonra mavi Actros Edition 2’sini Hannover’in doğusundaki nakliye şirketinin arazisine park etti. Bu tır ona henüz bir kaç hafta önce verildi ve şimdi 1853 ilk defa yıkanacak.

“Şu anda 10.000 kilometrede”, diyor Christopher. Burada ona herkes “Toffi” der. 35 yaşındaki tır şoförü fırça, sünger ve kova ile çekiciyi dip köşe temizlemeye koyuluyor. “Rengi resimlerde iyi çıkmalı, öyle değil mi?” Doğru. Toplamda 400 adet ile sınırlı olan bu özel modele zaten sık rastlayamazsınız – hele ki kantaron mavisinde hiç.

– Christopher Heidfeld, Wedemeyer’de şoför

Şimdi de Juniorchef Sebastian Wedemeyer geliyor. Sürprizi o hazırlamıştı. “Şoförlerimizin iyi tırlarla yolculuk yapmasını istiyoruz. Edition 2 gibi özel bir model piyasaya çıktığında bu elbette bizim ilgimizi çeker.” Ancak tırlar sadece sükse yapmakla kalmamalı, aynı zamanda iyi bir performansa da sahip olmalıdırlar. “Örneğin, Kassel dağlarını aşarken bize güç lazım – çoğu zaman 40 ton yükle gidiyoruz.”

Mavi renk Wedemeyer tır filosu için tipik bir renk değil. Diğer tırlar kırmızı renkte. Christopher’un Actros’u bir müşterinin firma renginden dolayı mavi renkte. Christopher’un bir sonraki tur rotası,etanol üretimi yapan, merkezi Hannover’in doğusunda bulunan kimya işletmesini gösteriyor. Actros’u 34.000 litre kapasitesinde bir alüminyum tankı çekiyor.

Her zaman tankerler.

Christopher eskiden beri tanker nakliyesi yapıyor. Uzun yıllar uluslararası uzun yola ve sık sık İngiltere’ye gitti. Dört yıldır çoğunlukla Almanya ve Hannover arasında etanol turları yapıyor. “Böylece çoğu zaman eve gelebiliyorum, hafta arası bile.” Evde zamanını iyi değerlendiriyor. Aile, ev ve hobiler – örneğin odun yapmaya gittiği klasik traktörü – artık hayatında önemli bir rol oynuyor.

Etanol üreticisinin arazisine gelen Christopher, sol işaret parmağını kaldırarak arkadaşlarını selamlıyor. Tankerlerin ve tren raylarının arasındaki bu yer pek de rahat sayılmaz. “Buradaki şoförlerin çoğu birbirlerini tanır. Tankın dolumu ve boşaltılması her zaman uzun sürer. O sırada genelde sohbet ederiz. Burada ortam iyidir.”

Christopher uzun zamandır hangi işi yapmak istediğini biliyordu: “Kendimi bildim bileli tırlara aşığım.” Ancak annesi onun gibi düşünmüyordu. “Erkek arkadaşı da tır şoförüydü ve beni tura götürdü. Annem ondan sonra bu işi yapmak istemeyeceğimi düşündü”, diyor ve gülümsüyor. “Ancak o deneyimden sonra bu işi yapmak istediğimden iyice emin oldum.” Elbette o zamandan bu zamana sektörde çok şey değişti. “Trafik yoğunluğu aşırı arttı ve biz şoförler eskisi gibi artık kendi aramızda deneyimlerimizi paylaşmıyoruz. Yine de güzel bir mesleğim var.” Muhtemelen Actros’un da bunda payı vardır.

Fotoğraflar ve video: Sebastian Vollmert