W branży betonowej: Manuel Spindler i jego Arocs

Kiedy Manuel Spindler wsiada wcześnie rano do swojego Arocsa 4148 w małej miejscowości Diersbach w Górnej Austrii, wszędzie jest jeszcze ciemno. Dzień dla tego 39-latka zaczyna się krótko po godz. 5, zwykle godzinę później siedzi już za kierownicą betoniarki. Jego cel oddalony jest zaledwie o kilka kilometrów: betonownia Eder w Aurolzmünster w Innkreis. Tam parkuje samochód ciężarowy tyłem pod potężną wieżą mieszającą i przejmuje ładunek. Zajmuje to około dziesięciu minut. W zależności od placu budowy do gruszki czteroosiowej betoniarki spływa do ośmiu metrów sześciennych betonu prefabrykowanego: najczęściej jest to beton fundamentowy lub stropowy, czasem również beton licowy lub beton odporny na mróz.

Obecnie jest to płynny beton, który jest stosowany głównie do posadzek. Manuel bierze z biura potwierdzenie odbioru dostawy. Następnie za pomocą węża i wody z 650-litrowego zbiornika oczyszcza nadwozie z wielu drobnych rozprysków betonu, które są nieuniknione nawet przy ostrożnym napełnianiu. - Teraz można je jeszcze łatwo usunąć - mówi Austriak i uśmiecha się. - Po kilku godzinach będzie wyglądało to zupełnie inaczej. Rozpryski stają się twarde jak kamień i wtedy pomaga już tylko żmudne zdrapywanie. Dodaje z uśmiechem: - Chcę tego oszczędzić sobie i samochodowi.

Nie ma czasu na guzdranie się.

Załadowany materiał budowlany jest przeznaczony dla dużego placu budowy kilka miejscowości dalej. W ostatnich tygodniach i miesiącach Manuel często dostarczał tam beton. Nie ma czasu na guzdranie się. Beton ma ograniczone możliwości obróbki. Najpóźniej półtorej godziny po napełnieniu betoniarki mieszanka cementowo-żwirowa powinna zostać użyta, a na placach budowy należy liczyć się z przestojami.

– Manuel Spindler, kierowca w firmie budowlano-transportowej Weidinger

Oprócz Arocsa Manuela w kolejce czekają dwie inne mieszarki. Dzięki temu ma czas na odpowiedź na kilka pytań: Kiedy zdobył prawo jazdy na ciężarówki? - Już w wieku 18 lat - odpowiada Manuel. - Mój ojciec poradził mi wtedy, abym zrobił to razem z kursem na kategorię B, aby w ten sposób zdobyć drugi zawód. Jestem mu dzisiaj wdzięczny za tę radę. Jestem wyuczonym stolarzem, ale szybko przesiadłem się za kierownicę i od 16 lat pracuję jako kierowca ciężarówki. - Nigdy nie żałował tej zmiany. - Nie mogło mi się przytrafić nic lepszego - twierdzi.

Arocs? Marzenie.

A jak podoba mu się jego samochód? - To marzenie - mówi Manuel i uśmiecha się. - Zawsze jeździłem Mercedesem, najpierw SK, a potem Actrosem. Nowy Arocs jest jednak bardzo dobrze wyposażony, a w kwestii komfortu i wygody nie ma sobie równych. MirrorCam to prawdziwy plus w kwestii bezpieczeństwa. Gdy słońce oślepia w kamerze, wyświetlacz samoczynnie dopasowuje jasność. Obraz staje się ciemniejszy i mam dobrą widoczność. Tak samo w drugą stronę: Gdy wjeżdżam do ciemnej hali, obraz na wyświetlaczu staje się jaśniejszy. Super!

Zdjęcia: Sebastian Freiler
Wideo: Peak Motion GmbH