4-Xtremes – Deel 38: Andrea en Mike ontdekken het ruige Noord-Spanje

Spanje biedt tal van afwisselende landschappen en bezienswaardigheden. Het is dan ook moeilijk om een zinnige route te plannen als je, zoals wij met onze Anxor, onverwacht in Barcelona terechtkomt. Wij besloten om naar het Baskenland in het noorden te rijden – en daarvandaan langs de ruige Atlantische kust naar Galicië, in het uiterste noordwesten.

Op weg naar het Baskenland werd ons al snel duidelijk: het wegennet in Spanje is fenomenaal. De verkeerswegen verkeren in uitstekende staat en zijn meestal ook voor vrachtwagens aangenaam breed. Natuurlijk komt het ook hier telkens weer aan op de laatste kilometers voor de bestemming. Juist aan de kust waren er een paar dorpjes bij waarbij we van tevoren moesten navragen of wij er wel ‘doorheen zouden passen’ – en waar aan het stuur volle concentratie vereist was. Maar dat maakt overlanding nu juist zo enerverend!

Dramatische weersveranderingen.

In het Baskenland vormt een bergketen de scheiding tussen de kust en het binnenland. Het weer kan er drastisch omslaan, van droog en zonnig naar stormachtig met veel neerslag. Bij temperaturen rond het vriespunt stuurden we af op de Salto del Nervión, met meer dan 220 meter een van de hoogste watervallen van Europa. In de buurt vonden we een plekje om te kamperen. Zo konden we telkens weer naar de Salto fietsen of wandelen – om een moment te vinden waarin het dichte wolkendek zou opklaren om ons vrij zicht te geven op de waterval en het dal.

Het karstlandschap is hier indrukwekkend wild. Op de fiets reden we langs de klippen waarvan de waterval omlaag stort. Aanvankelijk vonden we dat een geweldig idee. Het ging steeds steiler naar boven en beneden, de weg was modderig en bezaaid met stenen en stronken. We moesten onze fietsen steeds vaker duwen of zelfs dragen. Doodmoe kwamen we kort voor het invallen van de duisternis terug bij onze hond Aimée die in de bovenbouw had geslapen.

Bonte mix van bouwstijlen in Bilbao.

Duidelijk beter ontspannen ging het de volgende dag in een kort ritje met de Axor naar de kust. Amper over de bergen heen scheen de zon alweer. Onze bestemming: Bilbao. Het ligt in een dal aan de rivier Ría de Bilbao en heeft een centrum met diverse hoogbouw. In grote steden kiezen wij eigenlijk altijd voor niet al te avontuurlijke, maar wel veilige parkeerplaatsen. Deze keer kregen we er een prachtig uitzicht over de stad bij.

En een gunstige ligging: te voet waren we in minder dan een uur bij het futuristisch ogende Guggenheim Museum. We hebben nog maar zelden een stad gezien met zo’n bonte mix van bouwstijlen als Bilbao. Daar komen nog een heleboel parken en plantsoenen bij en in totaal een bijzonder levendige sfeer.

In de dierenkliniek.

Eigenlijk wilden we de volgende dag onze tocht voortzetten. Het ging echter niet zo goed met Aimée. Daarom besloten we om haar te laten onderzoeken. Helaas waren die dag – een zondag – maar twee dierklinieken open, midden in het stadscentrum. Dat risico wilden we met de Axor niet nemen en dus regelden we een taxi die ook honden meenam.

Op zulke momenten merken we hoe handig het is al je de taal van het land spreekt. Ook daardoor verliep alles ongecompliceerd. Een paar uur later waren we terug bij onze vrachtwagen, met een handvol medicijnen die Aimée weer op de been moesten brengen. We bleven nog twee dagen in Bilbao, om de toestand van onze viervoeter in de gaten te houden.

Met een drone boven het eiland uit Game of Thrones.

De eerste mini-etappe na deze stop bracht ons naar Gaztelugatxe, een klein eilandje voor de rotskust dat we hadden gevonden bij ons voorbereidende onderzoek. Wat we daarbij niet opgemerkt hadden: Gaztelugatxe was een plaats waar opnamen werden gemaakt voor de hitserie Game of Thrones – en is nu zo populair dat je lang van tevoren een bezoeksperiode moet reserveren.

Toen we er aankwamen, was de situatie dan toch weer anders: een paar dagen eerder had een aardverschuiving de weg naar het eiland geblokkeerd en er was vrijwel niemand ter plekke. Niettemin kregen ook wij geen toegang tot Gaztelugatxe. Enkele uitkijkpunten waren evenwel toegankelijk, zodat we onze drone over het eiland konden laten vliegen om foto's te maken.

Foto’s: 4-Xtremes