4-Xtremes – 40ο Μέρος: Χρυσωρυχεία και νυχτερινός παγετός για τους Kammermann

Πάμε για τον επόμενο γύρο του «4-Xtremes – The World Tour»! Ελπίζουμε να ξεκινήσατε το έτος 2022 με υγεία και ασφάλεια – είτε στο σπίτι σας είτε στο τιμόνι. Ανυπομονούμε να είμαστε οι ταξιδωτικοί ανταποκριτές σας και για τους επόμενους δώδεκα μήνες. Το πού θα καταλήξουμε θα εξαρτάται πιθανώς από την κατάσταση του κορωνοϊού για αρκετό καιρό ακόμη.  

Σήμερα, ωστόσο, σας ενημερώνουμε από την καρδιά της Ισπανίας: από μια τεχνητή λίμνη όχι μακριά από τη Μαδρίτη. Ήρθαμε εδώ από τα βορειοδυτικά της χώρας. Κατά τη διαδρομή διαπιστώσαμε πώς η ακτή εκεί αλλάζει εντελώς την όψη της μέσα σε λίγα χιλιόμετρα – με «σημείο καμπής» το Cabo Touriñán, απ' όπου σας στείλαμε τις πρωτοχρονιάτικες ευχές μας. Ενώ η ακτογραμμή είναι τραχιά και άγρια «προς τα πάνω», δηλαδή προς τη Γαλλία, ξαφνικά γίνεται επίπεδη και εύκολα προσβάσιμη «προς τα κάτω», προς την Πορτογαλία.

Αρχικά, θέλαμε να μείνουμε κοντά στην ακτή, αλλά μια καταιγίδα μας ανάγκασε να μείνουμε στην ενδοχώρα για λίγες μέρες. Το οποίο αποδείχθηκε σπουδαία εξέλιξη. Αφήσαμε τη μηχανή του Axor να βουίζει σε ορεινούς δρόμους, εν μέρει κατάφυτους με ψηλές φτέρες. Και περάσαμε μέσα από χωριά για να θαυμάσουμε τα Hórreos: αχυρώνες καλαμποκιού που είναι χτισμένοι από γρανίτη εδώ στη Γαλικία για να αντέχουν στο υγρό κλίμα.

Ολομόναχοι στην παραλία.

Μόλις φτάσαμε στο χαμηλότερο, επίπεδο τμήμα της ακτής, ο καιρός έγινε ήπιος. Και πράγματι, πρόκειται για μια από τις πιο όμορφες ακτές που έχουμε δει ποτέ. Το καλοκαίρι πρέπει να γίνεται χαμός εδώ. Αλλά τώρα, στην αλλαγή του χρόνου, κατασκηνώσαμε ολομόναχοι - στη Γερμανία θα έλεγε κανείς μάλλον «μόνοι, σαν καλαμιές στον κάμπο» - πίσω από την παραλία.

Η τελευταία στάση στην ακτή ήταν η Illa de Arousa. Συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα με μια γέφυρα μήκους σχεδόν δύο χιλιομέτρων. Πολλοί κάτοικοι του νησιού ζουν από τη μυδοκαλλιέργεια. Μπορεί κανείς να παρακολουθήσει το θέαμα το πρωί, όταν οι βάρκες βρίσκονται στο νερό στα ανοιχτά της ακτής και οι ψαράδες σκάβουν για μύδια. Ένα μεγάλο μέρος του νησιού έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενος βιότοπος. Γι' αυτό λοιπόν αφήσαμε το Axor και την εξερευνήσαμε με ποδήλατο.

Το μέρος είναι κατάλληλο!

Η πρώτη πόλη που επισκεφθήκαμε για αρκετό καιρό ήταν το Σαντιάγο ντε Κομποστέλα. Είναι ίσως γνωστή σε πολλούς ως ο προορισμός του Δρόμου του Αγίου Ιακώβου και αξίζει να επισκεφθείτε την παλιά πόλη, η οποία αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Παρόλα αυτά, αποφασίσαμε να κατασκηνώσουμε έξω από την πόλη. Συνήθως, προσπαθούμε να βρούμε ένα μέρος για να περάσουμε τη νύχτα μια ώρα πριν νυχτώσει. Τότε ξέρουμε πώς είναι η κατάσταση γύρω μας και μπορούμε να ψάξουμε για κάτι άλλο, αν χρειαστεί. Αυτή τη φορά φτάσαμε στο ηλιοβασίλεμα σε ένα μικρό βουνό, και γρήγορα καταλάβαμε ότι το μέρος είναι κατάλληλο! Η απότομη ανηφόρα περιοριζόταν στους 12 τόνους, αλλά για το Axor αυτό ίσα που έφτασε.

Το επόμενο πρωί η απόφασή μας αποδείχθηκε ολόσωστη - με την ανατολή του ήλιου πάνω από την ομιχλώδη θάλασσα, με τα φλιτζάνια του καφέ στο χέρι. Ενδυναμωμένοι έτσι, διασχίσαμε τα βουνά για να φτάσουμε σε ένα εξαιρετικό τοπίο: το Las Médulas στην επαρχία Léon. Και αυτό μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και αποτελείται από διάφορους βραχώδεις λόφους. Το ιδιαίτερο σχήμα τους δεν είναι φυσικό, αλλά αποτέλεσμα μιας τεχνικής εξόρυξης που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι. Εδώ εξόρυζαν χρυσό, διατρυπώντας πρακτικά τα βουνά και στη συνέχεια πλημμυρίζοντάς τα με νερό.

Φωτογραφίες: 4-Xtremes