4-Xtremes, 36. Bölüm: Andrea ve Mike hedefi şaşırmıyor

İtalya'nın Cenova limanından Barselona'ya çok sayıda feribot kalkıyor. Siz bu yazıyı okurken bunlardan bir tanesi ile İspanya'ya geçmiş oluruz. Muhtemelen. Çünkü şu anda yüzde yüzlük bir seyahat güvencesi yok. "World Tour"umuzda şimdiye kadar katettiğimiz 60.000 kilometrede bunu öğrendik. Neticede son olarak İtalya'da mola vereceğimizi de planlamamıştık.

Belki hatırlarsınız: En son Hırvatistan'dan yazmıştık; planladığımız gibi doğuya doğru yolculuk yapma umudu olmadan. Çünkü hem Rusya hem de daha güneyde olan İran, Korona nedeniyle sınırlarını kapatmışlardı. Ardından ülkeye rahatça ulaşan gezginleri duyduk. Hemen araştırmaya başladık. Ancak ülke artık sürekli olarak turistler için açık olsa bile: İnternette hiçbir yerde Basra Körfezi üzerinden feribot ile Birleşik Arap Emirlikleri'ne yolculuk yapma imkanı hakkında bilgi bulamadık. Bu bizim için çok riskliydi. Yani daha çok Batı Avrupa'ya bakmamız gerekiyordu!

Unimog ile yürüyüş yoluna.

Tüm bu planlama çabasına rağmen son yazımızdan beri çok şey yaşadık ve keşfettik. Örneğin Hırvatistan'daki etkileyici şelaleleri olan Piltvice Gölleri. Sonbahar aylarında diğer mevsimlerdeki kadar köpürmüyorlar. Bunun için onları daha az ziyaretçisi olan zamanlarda paylaşmak lazım. Mercedes hayranları için ilgi çekici olan ise: Burada daha az yürümek isteyenler yürüyüş yollarının başlangıç noktasına Unimog'lar tarafından çekilen trenlerle ulaşabilir.  

Hırvatistan'a Adriyatik Denizine uğramadan seyahat edilebiliyor mu? Hayır! Novi Vinodolski kıyı şehrine doğru yol aldık ve sonrasında Axor'umuzu Ledenice kalesinin kalıntılarına kadar git gide daralan bir yola yönelttik. Yakındaki Krk Adasında arkadaşlarla buluştuk. Gece ise kamyonumuzun yüzüne saatte 100 kilometre bir hızla çarpan bir fırına koptu, gözümüzü bile kırpamadık. Onun yerine bir sonraki gün terk edilmiş olağanüstü bir yer ile ödüllendirildik: 25 hektar alana yayılmış ve gün geçtikçe grafiti sanatçılarının ve doğanın fethettiği 70'li yıllardan kalma bir otel kompleksi.

Kuzey İtalya'yı salyangoz hızında geçiş.

Cenova kadar olan 500 kilometreyi çoğu zaman otoyol dışındaki yollar üzerinden salyangoz hızında katettik. Yolda, desteklenmesi gereken etkileyici bir eğik çan kulesine sahip Portogruaro'yu ziyaret ettik. Mantua yakınlarında "Santuario Beata Vergine Maria delle Grazie" kilisesini de. Orada her yıl dünyanın en iyi "Madonnari"lerinin kilise önündeki alanda buluştuğu ve kutsal tebeşirlerle aziz resimlerinin çizildiği bir festival düzenleniyor. Daha önceki sanat eserlerinden bir kaçına bakabildik.

Kilise de festivalin kendisi kadar özel. İçeride tavana asılı doldurulmuş bir timsah, duvarda ise azizlerin Papya Maşa tekniğiyle yapılmış figürleri bulunuyor. Başka bir dizi ile ise ilahi şefaat ile defedilen tehlikeler gösteriliyor. Diğer bir ifadeyle: Ziyaretçiler ürpertici bir şekilde ölen figürler görüyor.

Pavia'da sipariş edilen iki bisikleti teslim aldık ve hemen son bahar güneşi altında birkaç geziye çıktık. Bu esnada Axor'un Po Nehrindeki bir park alanında dinlenmesine izin verdik. Bunu sonuna kadar hak etmişti. Elbette sadık kamyonumuzla planladığımız daha birçok şey var.

Resimler: 4-Xtremes