4-Xtremes, 32. Bölüm: Bürokrasi ve sükunet arasında

Sovyetler Birliği zamanında gösterilen filmleri düşündüğünüzde gözünüzün önünde karanlık casusluk filmlerine ait korkutucu ve soğuk senaryolar beliriyor. Muhtemelen bu yüzden de Ukrayna ilk on en sevilen seyahat ülkesi arasında yer almıyor. Ukrayna'nın sunduğu şeylerin bu kadar çok olduğuna kim inanırdı ki?

Ancak Romanya'dan bir Korona testi ile birlikte bir sonraki sınırdan geçmek istediğimiz Moldova’ya geri gidelim. Ukraynayı gözümüze kestirmişken Moldova bizim için sadece bir geçiş ülkesi olacaktı. Moldova ve Ukrayna arasında bağımsız ancak henüz tanınmamış Transdinyester Devleti bulunuyor. Buradan geçmek Ukrayna’ya giden en doğru ve en kısa yol. Moldova bölgesindeki başka herhangi bir güzergah daha fazla kilometre anlamına gelirdi.

Yerel para birimi ve geçiş izni yok.

Nispeten bilinmeyen bu devletteki sınır kontrolü geçilmiş ve ülkeye giriş işlemleri halledilmişti. Sadece yol ücretinin karşılanması kalmıştı ve tam da bu konuda başarısız olduk. Moldovayı kalmadan geçtiğimiz için yanımızda yerel para biriminden yoktu. Gümrük memurları ise kredi kartı, ABD Doları ve Rumen Leyi kabul etmiyordu. Bunu kabullenerek geri dönüş yoluna ve böylelikle Moldova'dan zorlu bir yola koyulduk. 

Sonra, Ukrayna’ya geçerken bir sonraki ender bürokrasi olayıyla karşılaştık: Resmi işlemler arasında bir uygulamanın indirilmesi ve ülkede 72 saat içerisinde başka bir antijen testi yapma görevi vardı. Her şey sıkı belirlenmiş bir akışı izliyordu: Ülkede serbestçe hareket edebilmemiz için testler, devlet adına uygulama üzerinden bize “onay veren” sadece sertifikalandırılmış belirli laboratuvarlarda yapılabiliyor. Biraz Doğu Almanya zamanlarını hatırlamış gibi hissettik.

Ev yapımı Borş çorbası ile ateş başında romantizm.

Ukrayna’da şaşırtıcı derecede birçok çöl var. Bir tanesi yaklaşık 160 kilometre kare genişliğinde olan yarım Oleschky çölü. Çölün büyük bir kısmı ordu tarafından kullanılıyor ancak güneyinde bir sit alanı var. Burada bir sonraki durak olarak kum tepelerinin arasında konaklayabiliyoruz ve ateş üzerinde hazırlanan ev yapımı Borş çorbasını deniyoruz; Doğu Avrupa’da kırmızı pancarlı ve beyaz lahanalı geleneksel bir çorba.

Kırmızı pancar, bir sonraki hedefimiz olan Sywasch gölünün oluşumunda da rol almış olabilirdi. En azından rengi açısından, çünkü gölün rengi pembe! Sıcaklık, güneş ışını ve tuz oranı gibi faktörler doğru olduğunda özel bir yeşil yosuna ait beta karoten, gölü pembe rengine boyuyor; inanılmaz bir görünüm! Sywasch gölünün diğer ucunda ise Krim bulunuyor; sınır gölün ortasından geçiyor. Göl diğer göllere göre sığ ve tuz oranı, Ölü Denizdeki gibi batmayacağınız kadar yüksek. İki gün mola veriyoruz ve kelimenin tam anlamıyla kendimizi hayatın akışına bırakıyoruz.

Bir sonraki sabah ise Aimée ile yürüyüşe çıktığımızda tesadüfen bir arkeolog ile karşılaşıyoruz. Park açılmadan önce birkaç Petroglif gösterebileceğini söylüyor. O İngilizce biz ise Ukraynaca bilmediğimiz için Petroglifleri pandomim dilinde anlatmaya çalışıyor. Uzaktan çok komik görünmüş olmalı ve maalesef böyle de sadece yarısını anlıyoruz. Ama seyahat etmeyi tam da böyle beklenmedik deneyimler değerli kılıyor!

Şu anda muazzam Dinyeper nehrinin kenarında duruyor ve bir mola veriyoruz. Bazen şimdiye kadar ne kadar çok şey yaşadığımızı ancak raporlarımızı yazarken algılıyoruz. Ve öyle yapmaya da devam ediyoruz: Ukrayna’nın sunacağı çok şey var ve belki de düşündüğünüz kadar gri, sıkıcı ve soğuk değil.

Resimler: 4-Xtremes