4-Xtremes – część 62: Andrea i Mike podróżują w deszczu po górzystym regionie Highlands

Orkady i Szetlandy to fantastyczne cele dla amatorów jazdy przełajowej. Z pewnością chcielibyśmy je kiedyś ponownie odwiedzić. Teraz jednak nadszedł czas, aby wrócić promem na stały ląd. Czeka nas tam mnóstwo deszczu, ale o tym później. Najpierw – choć jedziemy już na południe – chcemy zaliczyć kolejny punkt z listy najdalej wysuniętych na północ miejsc.  

To „Dunnet Head”: najdalej wysunięty na północ punkt szkockiego lądu, który wita nas czystym niebem. Po krótkiej przerwie ruszamy w podróż trasą North Coast 500. Ta pełna zawijasów droga, nazywana zwykle krótko NC500, ciągnie się przez setki kilometrów wzdłuż wybrzeża Morza Północnego.

Spory ruch na kiepskiej drodze.

Wybieramy trasę w kierunku zachodnim i od razu zauważamy, że ruch jest znacznie większy niż na wyspach. Podobnie jak na Orkadach i Szetlandach mieszka tu wprawdzie niewiele osób. Jednak NC500 należy do najbardziej znanych tras turystycznych w Wielkiej Brytanii. Mimo to jesteśmy nieco zaskoczeni, że tak daleko na północy i o tak późnej porze roku wciąż tak wiele się tutaj dzieje.

Mniej zaskakujące na trasie popularnej wśród turystów są znaki, które w kilku językach informują o ruchu lewostronnym. Zdążyliśmy się już do niego przyzwyczaić. Bardziej przeszkadza nam to, że spora część drogi ma tylko jeden pas ruchu i jest w stosunkowo złym stanie. Ze względu na duży ruch z naprzeciwka posuwamy się do przodu bardzo powoli. Trudności te wynagradza nam jednak wspaniały widok na dziki krajobraz wybrzeża.

Czarna rzeka z Highlands.

Tuż za wybrzeżem co chwilę widać wysokie góry. Znacie nas: ciągnie nas w góry, dlatego zostawiamy Axora i udajemy się na kilka wędrówek wśród surowego krajobrazu, gdzie przy dobrej pogodzie widoczność sięga aż do wybrzeża.

Nieco zbaczając z trasy, natrafiamy na rzekę, której nazwa nie jest przypadkowa: Black Water. Podobnie jak wiele rzek mających źródło na szkockiej wyżynie, jej woda zawiera wysokie stężenie rozpuszczonego żelaza i manganu. Powoduje to ciemne zabarwienie. O ile jednak w innych rzekach woda jest zaledwie brązowo-czerwona, w przypadku Black Water jest niemal całkiem czarna.

Szkocja od najpiękniejszej strony.

Na koniec spędzamy kilka dni w rozległym regionie Argyll and Bute, również położonym na zachodzie. Jest tutaj wiele półwyspów i wysp, między którymi kursuje kilka małych promów. Przede wszystkim jednak Szkocja znów pokazuje się ze swojej najlepszej strony. Autentyczne wioski, malownicze zamki, stojące kamienie i rzeźby z czasów prehistorycznych: mamy pełen program – a wisienką na torcie są kolorowe zachody słońca nad morzem.

Spędziliśmy w Szkocji dwa i pół miesiąca i możemy powiedzieć, że ta najbardziej wysunięta na północ część Wielkiej Brytanii przerosła nasze oczekiwania pod każdym względem. Ale „4-Xtremes – The World Tour” trwa dalej. Mamy już bilety na następny wielki prom: do Irlandii Północnej, której wybrzeże widzimy jeszcze wieczorem przed odpłynięciem.

Zdjęcia: 4-Xtremes