4-Xtremes – Deel 33: Op de plaats van de kernramp – tocht door Tsjernobyl

Reeks: 4-Xtremes – The World Tour

Beklemmende trekpleister.

Tsjernobyl heeft wereldgeschiedenis geschreven. 35 jaar later kan je de plaats van de kernramp bezoeken, onder strenge veiligheidsmaatregelen. Andrea en Mike hebben het aangedurfd.

Wanneer het reuzenrad niet meer draait: In Pripjat staat de door mensen gemaakte wereld stil sinds de reactorramp in 1986.


Vanaf het moment dat Oekraïne op ons routeplan kwam, was het voor ons duidelijk: wij bezoeken Tsjernobyl. Na de kernramp van 26 april 1986 verklaarden de autoriteiten van de toenmalige Sovjet-Unie een straal van 30 kilometer rond het beschadigde reactorblok 4 tot een afgesloten gebied. Meer dan 160 dorpen en steden werden geëvacueerd of met de grond gelijkgemaakt. De stad Pripjat wordt tegenwoordig wereldwijd beschouwd als de belichaming van een Lost Place.

Wie deze zone wil bezoeken, moet een rondleiding boeken. We vinden een hostel waarvan de eigenaars een dag lang op Aimée willen passen. Op het controlepunt staat onze reisleidster Julia ons op te wachten. Paspoorten en drone worden gecontroleerd, we krijgen dosimeters voor stralingsmeting – en de instructie om deze constant op ons te dragen. Voor ons en de Axor gaat de slagboom al omhoog.


In Tsjernobyl heeft de intussen lang geleden beschadigde reactor 4 nu een nieuwe sarcofaag gekregen.
In Tsjernobyl heeft de intussen lang geleden beschadigde reactor 4 nu een nieuwe sarcofaag gekregen.
Aangename sfeer, onzichtbaar gevaar.
Aangename sfeer, onzichtbaar gevaar.
Strenge controles voordat het afgesloten gebied mag worden verlaten.
Strenge controles voordat het afgesloten gebied mag worden verlaten.

Nog steeds werken hier mensen.

Tot onze verbazing is de weg gloednieuw en we bereiken dus snel Tsjernobyl. De stad ligt nog buiten de 10-kilometerzone, de binnenste ring van het afgesloten gebied. Veel gebouwen zijn gerenoveerd en dienen als onderkomen voor de arbeiders en ingenieurs van de voormalige krachtcentrale van Pripjat. Wetenschappers, soldaten, politieagenten, brandweerlieden – hier zijn inderdaad nog heel wat mensen aan het werk, zij het in wisselende bezetting en dus altijd maar stapsgewijs. Goede infrastructuur, zonneschijn en herfstkleurige bomen op de dag van ons bezoek: de aangename sfeer zou je bijna doen vergeten welk gevaar er nog steeds van deze plek kan uitgaan.

We zien de nieuwe sarcofaag van reactorblok 4 en daarnaast reactorblok 3, die elektriciteit produceerde tot het jaar 2000. Enkel op bepaalde plaatsen mogen we stoppen en foto’s nemen. Een ander controlepunt, en we zijn in de 10-kilometerzone, in Pripjat. De stad, die toen 50.000 inwoners telde, werd snel ontruimd. Al 35 jaar staat alles hier stil en neemt de natuur Pripjat opnieuw in.


Welkom in Pripjat!
Welkom in Pripjat!
Van de vroegere boulevard is nauwelijks nog iets te zien.
Van de vroegere boulevard is nauwelijks nog iets te zien.
Botsauto's die nooit in gebruik zijn genomen.
Botsauto's die nooit in gebruik zijn genomen.
Aan het verval overgeleverd.
Aan het verval overgeleverd.
De natuur neemt Pripjat terug in.
De natuur neemt Pripjat terug in.

Pripjat – al 35 jaar in een doornroosjesslaap.

We rijden langs de hoofdweg. Wat ooit een boulevard was, is vandaag wild overwoekerd en nauwelijks nog te herkennen. Pripjat werd nog geen 20 jaar voor de ramp gebouwd om de arbeiders van de centrale te huisvesten en werd beschouwd als een relatief rijke stad. De meeste gebouwen zijn verzegeld. Maar we mogen wel een school, een kleuterschool, een hotel en een paar andere gebouwen verkennen, zelfs op eigen houtje.

We gaan ook een kijkje nemen op de wellicht bekendste plek van de ooit bloeiende stad: het pretpark met reuzenrad en botsauto's. Dit alles was nog niet eens in gebruik toen in 1986 abrupt de tijd bleef stilstaan in Pripjat. Vlak voor de – veel te vroege – afsluiting van de tour maken we nog een uitstapje naar Duga. De ontvangstantenne van 150 meter maakte deel uit van een OTHR (“over-the-horizon radar”) die voor de Sovjets diende als raketafweersysteem.


Strenge controle bij het buitenrijden.

Dan wordt het serieus: Voordat we de afgesloten zone mogen verlaten, moeten we twee controlepunten met lichaamsscanners passeren. Ook de Axor wordt op straling gecontroleerd. De dosimeters gaan naar een laboratorium voor evaluatie. Als de waarden te hoog zijn, word je geïnformeerd en moet je je medisch laten onderzoeken of je zelfs laten behandelen. Daarvan blijven we gespaard. En zo zetten we onze World Tour voort – weer een herinnering rijker van een beklemmende, maar extreem spannende dag.


4-Xtremes – The World Tour.

Een reis zoals geen ander.

Andrea en Mike Kammermann zijn al drie jaar onderweg met hun Axor. "4-Xtremes - The World Tour" is het motto van de reis die de twee Zwitsers medio 2020 zijn begonnen – en die ze delen met de RoadStars-community! Blijf op de hoogte en mis niets van de adembenemende bestemmingen die het avontuurlijke koppel aandoet.

De actuele afleveringen van de serie '4-Xtremes – The World Tour' vindt u hier.

Het verloop van de reis voor de overtocht naar Zuid-Amerika vindt u hier.


Foto's: 4-Xtremes

18 comments