4-Xtremes, 24. Bölüm: Kaçak yolcular ve mutlu geçiş

Geçtiğimiz haftalarda o kadar çok şey yaşadık ki her şeyi hatırlamak için resimler ve harita işaretleri gerekti. En önemli olayı zihinsel bir destek olmadan da hatırlayabiliyoruz: Tekrardan Avrupa’da, Sicilya’dayız. 

Biliyorduk: Tunus’tan ileriye gitmek zordu. Batı’daki komşu ülke Cezayir’in sınırları Korona nedeniyle kapalıydı. Ayrıca doğuya doğru krizler ülkesi Libya’dan geçmek cesaret gerektiriyordu ancak yine de denemek istedik. Tüm makamlardan geçiş vizesi almak için uğraştık ancak tek bir cevap bile alamadık.

 İftar daveti.

Böylelikle sadece İtalya'y’ “dönüş” seçeneği kaldı elimizde. Djerba’d’n Tunus’a’dönüş ise bir kez daha güzel izlenimler edinmemizi sağladı. Matmata'd’ olduğu gibi. Berberi kasabası, bir tanesi “Yıldız Savaşları” için set olarak kullanılan yüzlerce yıllık mağara evleri barındırıyor; bunlarda birkaçını önceden ziyaret ettiğimizi hatırlarsınız belki.

Hemen caminin yanında kamp yaptık. Gün batımında mağara evlerinin üzerinde gezinmek ve imamın akşam ezanını duymak büyüleyici bir andı. Bununla bitmiyor: Küçük kamp alanının sahibi bizi iftara davet etti; Müslümanlar bu öğünü Ramazan'da gün batımından sonra yapıyor. Mutlu ve karnımız tok bir şekilde derin bir uyku çektik. Ta ki sabah saat dörtte imam tarafından uyandırılana kadar.

Bir sonraki istasyon ise bir zamanlar 35.000 izleyiciye yer sunan 1.800 yıllık El Djem amfi tiyatrosuydu. Duvarlarının her yerinde Arapça ve Latince kazınmış isimler vardı; bazılarında tarih veya yıl da yazıyordu.

Bilet veznesi önündeki park alanı bile gençlerle dolu. Tunus ziyaretçiler için güzel olsa da: Ülke çok sayıdaki genç yurttaşa herhangi bir potansiyel sunmuyor. Bu nedenle kaçak yolcu olarak Avrupa'ya ulaşmaya çalışıyorlar. Gün batımından sonra bir erkek çocuğu depo kapısından aracımıza girmeye çalışıyor. Neyse ki onu erkenden fark ettik.

Liman alanına giriş öncesinde neredeyse hiç aydınlatması olmayan bir yolda bir sıkışıklık oluşuyor. Burada gruplar bir fırsat yakalamaya çalışıyor. Her hafif ticari aracın veya kamyonun altına girmeye veya tavanına çıkmaya çalışıyorlar. Konvoy hareket edene kadar Mike devriye geziyor ve Axor'un altına saklanmış olan iki genç daha yakalıyor.

Nihayet feribotta.

Limanda son bir kontrol için araçtan iniyoruz. Gerçekten bir erkek çocuğu daha tavanımıza saklanmıştı. Gümrük memurları bu olayları neredeyse hiçbir şey yapmadan izliyor ve tüm sorumluluğu feribot şirketine devrediyor. Feribot kalktığında saat gece yarısı ikiyi gösteriyordu. On saat sonra Palermo’dayız. Son derece nazik gümrük memurları Axor’umuzu muhteşem buluyor ve fotoğraf çekiyor. Konuşarak bir konuyu hallediyoruz: Karantina sürecini kendi kamyonumuzda geçirebiliyoruz.

Resimler: 4-Xtremes