Tirol'da iş: Tobias Helbing ve Arocs 2663'ü

Vadinin aşağısındaki bir park alanı, ABD'nin batısında bir yol filmini hatırlatıyor. Geçtikten sonra 2.000 metrenin üzerinde yüksekliğe ulaşabileceğiniz son dönel kavşaktan hemen önce doğrudan 171 ana yolunda bir tür Amerikan lokantası var; eski bir yakıt istasyonundan ve hızlı bir restorandan oluşan bir karışım. Bir klasik araç hurdası, bir dekorasyon parçası olarak muhtemelen son işini yapıyor. Hafta sonları burada motosiklet sürücüleri buluşuyor. Şimdi ise haftanın ortasında park alanı boş.

Altı saat sonra: Konvoyun ışıkları tesisi turuncu bir ışığa boğuyor. Tobias Helbing yükünü bir kez daha kontrol ediyor. Az önce otoyolda katedilen 200 kilometre çok daha karmaşık değildi. Eskort araçları römorkun etrafında yeterince alan kalmasını sağladı. Tobias, “Burada kullanabileceğimiz iki şerit var; otoyol gerçekten sorun değil”, diyor. Buradan sonra çelik gibi sinirler gerekli.

– Tobias Helbing, Wacker şirketinde sürücü

Dar viraj çapları, dar kasaba geçişleri.

Tobias ilk virajı yürüme hızı ile geçiyor. İkinci virajda ise daha yavaş. OM 473'ün nasıl çalıştığını duymak güzel; 460 kW'lik gücün sesini duymamak mümkün değil. Tobias'ın ekranında sıvı kavramalı debriyajın sembolü yanıyor. Bu önümüzdeki 40 dakika boyunca daha sık kullanılacak. Römork, manevra modunda sola dönen virajda ilerliyor. Yol kenarındaki dik duvar o kadar yakın ki sürücü kabininden tüm görüşü kapatıyor. Tobias direksiyon simidini sonuna kadar çevirmiş sımsıkı tutuyor. Hafif ticari araçlarda bulunan iş arkadaşlarından biri, telsiz ile sağ arkada duvara ne kadar mesafe olduğunu belirtiyor. Önde sadece birkaç santim var… Tobias gülümsüyor: “Oldu. Son sefer de olmuştu.” Sanki her zaman bu kadar kolaymış gibi.

Ağaçlar, levhalar, doğal taş duvarları.

Kendisinin ve ekibin her bir taşıma gerçekleştirdikleri milimetrelik iş. Ve her seferinde üstüne bir şey daha ekleniyor. Hava durumu, karanlık, yeni engeller … Neyse ki bugün hava durumu iyi, neredeyse yaz geldi. Tobias, “Buraya yukarı doğru ilk seferleri yaptığımızda daha kritik durumlar olmuştu. Kar ve buz işinizi kolaylaştırmaz. Tekne daha geniş bir hedef alan sunduğundan rüzgar bile seferi etkileyebilir”, diyor.

Şimdi küçük bir kasabaya doğru gidiyoruz. Yine seferin kritik bir noktası, tekrar rampa çıkışı var. Hemen ardından ekibi ağaçlardan, levhalardan ve doğal taş duvarlarından oluşan 400 metrelik bir parkur bekliyor. Evin tavanı yola kadar uzuyor. Tekrardan santimetrelik iş ve tekrardan yürüme hızında ilerleme. Son taşımada her şey yolunda gitti ancak o zamandan beri neler değişti kim bilir? “Ağaçlar her zaman oldukları gibi kalmıyor ve bizim yükümüz de her zaman aynı değil.”

Kasaba çıkışında kamyon duruyor. Ne oldu? Tobias: “Burada Rindergatter'deki çiti söküyoruz. Bu çok yüksek.” Yükün zemine kadar 1,10 metre yeri var. 5,90 metrelik bir genişlik ile artık daha dar olan yoldan taşıyor. Virajlı yolları yukarı doğru kilometre kilometre katediyorlar ve arada sırada dik bir şekilde iniyorlar. “Yine sıvı kavramalı debriyaj için uygun bir durum, burada frene ihtiyacım yok.”

Yedi akslı römork, teknenin ilerleyen günlerde şasiye monte edileceği park alanına ulaşıyor. Açık pencereden serin rüzgar esiyor, burada vadiye göre hava sıcaklığı on derece daha düşük. Yol kenarlarında hala kar var.

Römork yarın ayrılacak. Tobias hemen eskort araçlardaki iş arkadaşlarıyla konuşuyor. “Elbette bu işi tutkumdan dolayı yapıyorum. Başka türlüsü de olmazdı. Otoyolda uyumayı kim sever ki?”, diyor. Ama bu gece Alplerdeki sakinliğin keyfini çıkarıyor. 

Resimler: Matthias Aletsee
Video: Martin Schneider-Lau