RoadStars Trophy 2018 finali – Geliş günü ve ilk yarışmalar

Otele ulaşır ulaşmaz görevlerinin başına geçtiler; İspanya'daki RoadStars Trophy 2018 finalistleri kupa için yanıp bitiyor.

Offroad'da otomatik. Boyuna ve enine diferansiyel kilidini etkinleştirin, asfaltsız zeminde yüksek devirle rampaya çıkın. Dar virajdan sonra enine diferansiyel kilidini devre dışı bırakın ve dik rampaya hazır olun. Tüm bu çukurlar, taşlar, engebeler... Otoyol demek için gerçekten bin şahit lazım. RoadStars Trophy 2018 finaline hoş geldiniz!

Bergamo'dan (İtalya) gelen Matteo, Arocs 8×6 damperli aracın direksiyonunda oturuyor. Sadece emniyet kemeri, kol dayanağı ve iyi bir profile sahip koltuklar onu aracın içinde tutuyor. "Hay aksi, tüm suyu döküyorum", diyor. Sürücü kabinin arkasındaki su kabı mümkün olduğunda dolu bir şekilde hedefe ulaşmalıdır. Ön yolcu koltuğunda: Efsane eğitimci Günter Brendel, namıdiğer Günni. Gülüyor ve sakinleştiriyor. "Mümkün olduğunca dengeli sürüş yapsan yeter. Meslektaşların da buradan geçecek."

Lobut devirme.

RoadStars Trophy'nin 14 finalisti otele dün geldi. Sitges ve Tarragona arasında biraz daha içeride kalan Salomó'daki otelde check-in yaptıktan sonra ilk görevleri olan Catalan Bowling'e başladılar. Bu disiplinde usta olan otel şefi Jorge, "Aralarında 11,5 metre olan 6 lobut duruyor; bu lobutlardan bir tanesinin ayakta kalması gerekiyor. Lobutu elinizde sıkıca tutun. Ayaklarınız yere basmalıdır", diyerek açıklıyor; ne de olsa söz konusu olan ulusal Katalonya sporu.

Yani ilk önce biraz çalışmanız gerekiyor ancak bir kaç atıştan sonra lobutlar devriliyor. Gent'ten (Belçika) gelen Tim beş, Fano'dan (İtalya) gelen Mirko dört, Rekken'den (Belçika) gelen Christian tek seferde beş, Frankfurt/Main'dan (Almanya) gelen Thomas da beş tane deviriyor. İsteyince oluyormuş! Sıra "hot round"a geliyor ve sayılar toplanıyor. Herkes üç atış yapıyor; yarışmanın sonunda dört tane birinci, bir tane ikinci ve iki tane üçüncü oluyor. Puanlar birbirine çok yakın.

Akşam yemeğine oturuyorlar; büyük bir tava taze hazırlanmış Paella ve ikinci yarışma olan Sangria-Challenge. İçmek yasak! İki dolu kupayı kolları düz bir şekilde ellerinde tutmaları gerekiyor. Oyun yöneticisi Christopher, "3-2-1 başla", diye bağırıyor. Otelin avlusunda sessizlik hakim, mutfaktan sadece biraz bulaşık sesi geliyor; kas titremesinin ilk belirtileri, yüzlerde konsantrasyon ve gerilim karışımı bir ifade var. En sona Toggenburg'dan (İsviçre) Thomas ve Roland kalıyor; on bir dakikayı geçti. Katılımcılar mırıldanıyor; kim daha uzun süre dayanacak? "Ben çıktım" - Thomas yarışmayı bırakıyor. Roland, oyun yöneticisi 13 dakika sonra oyunu durdurana kadar kupaları tutuyor! Sevinç çığlıkları ve alkışlar, herkes Roland'ın birinciliğini kutluyor.

– Alsmeer'den (Hollanda) gelen Ron

Direklerin arasından senkron geçişler.

Can Padro yarış pistine geri dönüyoruz. Matteo, su kabını dört akslı damperli araç üzerinde Offroad yolunda dengede tutmaya çalışırken İsviçre ekibi slalom parkurundan geçiyor. İlk önce ileri, sonra geri. Sanki çalışılmış gibi. İki Actros aracı neredeyse senkron bir şekilde direklerin arasından geçiyor, Zürih'ten gelen Roland ve Alex aynı zamanda araçtan iniyor ve bu performansları için alkış alıyor; "Vay be, çok güzeldi!" – "Gerçekten süper!" – "Mükemmel süre!"

Ancak, neredeyse 1.300 metre yükseklikte ve Barcelona'dan bir saat uzaklıkta olan Montserrat yakınındaki yolda 14 finalist, mesleki hayatlarında yaptıkları oldukça pratik şeyleri de deneyebilir. 50 km/saat hızda tam frenleme; köpük küplerinden yapılan duvarın en yakınında durmayı kim becerecek? Alkmaar'dan (Hollanda) gelen Martin, duvara iki metre kadar yaklaşıyor ve birinci sıraya yerleşiyor. Oranienburg'dan (Almanya) gelen Daniel: "Erkenden frene basma isteği uyanıyor."

Frene basın.

Peki bir Solo çekici araçla 70 km/saat hızla frenleme mesafesi nasıl? Öğle arasından sonra çok yakında bulunan eski bir binanın serinletici gölgesindeki ilk görev. Gubin'den (Polonya) gelen Martin, Thomas ve Matteusz fikir alışverişi yapıyor, ülke farklılıklarının hiçbir önemi yok. Thomas: "50 km/saat hızda on metreden daha az bir mesafe yeterlidir. Ancak 70 km/saat hızda nasıl?" Martin: Direği buraya koyuyorum; tam olarak ben de bilmiyorum." Matteusz: "Daha geriye gitmemiz gerektiğini düşünüyorum. Frenleme mesafesi kesinlikle daha uzun." Actros yaklaşıyor. Tam frenleme, ikaz flaşörü; havada yanmış lastiklerin kokusu. Matteusz haklıydı; çekici araç tüm direklerin epeyce gerisinde duruyor!

Rahatlama ve sohbet.

Can Padro pistindeki son görevden sonra; kamyonun geçmesi için engellerin ne kadar bitişik ve düz olması gerekiyor? Ama önce otele dönüyorlar. Havuz davet ediyor ancak organizasyon ekibinin daha iyi bir fikri var; sadece yarım saat uzaklıkta olan Port Torredembarra'daki kumsala gidiyorlar. Hızlıca yüzme şortlarını ve havluları alıyor, soğuk bir Cola içiyor ve yola koyuluyorlar. Bu da ne? Otobüs kumsalı geçiyor ve iskelede duruyor. 

Dakikalar sonra bir katamaranın iki karinası berrak, mavi ve 25 derece sıcağındaki Akdeniz'de süzülüyor. Kayalıklı kıyının sakin bir yerinde vincin üzerinden 30 metrelik çapa zinciri sallanıyor, yüzme merdiveni aşağı indiriliyor. Ekip aynı zamanda mangalın üzerine sosis, şiş kebaplar ve hamburgerler koyuyor. Rahatlamanın, yüzmenin, yemek yemenin ve tabi ki sohbet edip birbirini tanımanın zamanı geldi. Alsmeer'den (Hollanda) gelen Ron: "Daha iyisi olamaz diye düşündüğüm anlarda her zaman daha iyi bir sürpriz yapılıyor. Teşekkürler RoadStars!"

Resimler: Sebastian Vollwert
Video: Martin Schneider-Lau