4-Xtremes – część 40: Kopalnie złota i nocne przymrozki Kammermannów

Zapraszamy na kolejną rundę naszej trasy „4-Xtremes - The World Tour”! Mamy nadzieję, że rok 2022 zaczynacie zdrowo i bezpiecznie – w domu lub za kierownicą. Cieszymy się, że w ciągu najbliższych dwunastu miesięcy będziemy mogli być Waszymi korespondentami zagranicznymi. Kierunek naszej podróży będzie prawdopodobnie jeszcze przez jakiś czas zależał od sytuacji związanej z koronawirusem. 

Dzisiaj jednak meldujemy się z serca Hiszpanii: znad zbiornika retencyjnego niedaleko Madrytu. Przybyliśmy tutaj z północno-zachodniej części kraju. W drodze zobaczyliśmy, jak na przestrzeni zaledwie kilku kilometrów wybrzeże zmienia całkowicie swoje oblicze – Cabo Touriñán, z którego wysłaliśmy Wam pozdrowienia noworoczne, był w tej podróży naszym „punktem zwrotnym". „Na górze”, czyli w kierunku Francji, wybrzeże jest szorstkie i strome, lecz „na dole”, czyli w kierunku Portugalii,  staje się nagle płaskie i łatwo dostępne.

Właściwie chcieliśmy pozostać nad wybrzeżem, ale burza zmusiła nas do pozostania w głębi lądu przez kilka dni. Okazało się to świetną odmianą. Jeździliśmy po górskich drogach, częściowo porośniętych wysokimi paprociami, przysłuchując się warczeniu silnika Axora. Objechaliśmy różne wioski, aby podziwiać Hórreos: magazyny kukurydzy, które tutaj w Galicji buduje się z granitu, aby wytrzymały wilgotny klimat.

Całkiem sami na plaży.

Gdy dotarliśmy do dolnej, płaskiej części wybrzeża, pogoda stała się łagodna. Rzeczywiście jest to jedna z najpiękniejszych części wybrzeża, jakie kiedykolwiek widzieliśmy. Latem na pewno jest tu sporo ludzi. Ale teraz, na przełomie roku, na kempingu za plażą byliśmy całkiem sami.

Ostatnim przystankiem na wybrzeżu była Illa de Arousa. Jest połączona z lądem mostem o długości prawie dwóch kilometrów. Wielu mieszkańców wyspy żyje tutaj z hodowli małż. Można dostrzec to rano, gdy łodzie zatrzymują się na wodzie przed wybrzeżem, a rybacy wychodzą na poszukiwanie małż. Duża część wyspy jest rezerwatem przyrody. Dlatego postanowiliśmy zostawić Axora i poznać teren na rowerze.

Właściwa lokalizacja!

Pierwszym miastem, jakie zwiedzaliśmy od dłuższego czasu, było Santiago de Compostela. Wiele osób na pewno zna to miejsce jako cel drogi św. Jakuba i naprawdę warto odwiedzić to stare miasto, które jest jednym z dziedzictwa kulturowego UNESCO. Jenak my zdecydowaliśmy się na kemping poza miastem. Zwykle staramy się dotrzeć do miejsca noclegowego godzinę przed zmierzchem. Wtedy możemy dobrze ocenić, jak wygląda, i w razie potrzeby znaleźć jeszcze inną lokalizację. Tym razem jednak podczas zachodu słońca wjeżdżaliśmy na małą górkę i szybko okazało się jasne: nasza lokalizacja była świetna! Stromy podjazd był ograniczony dla pojazdów do 12 ton, ale to wystarczyło dla Axora.

Następnego ranka okazało się, że nasza decyzja była właściwa. Obserwowaliśmy wschód słońca nad morzem mgły, trzymając filiżanki kawy w dłoniach. Wzmocnieni tym widokiem pojechaliśmy przez góry aż do wyjątkowego miejsca: Las Médulas w prowincji Léon. Również to miejsce należy do światowego dziedzictwa UNESCO i składa się z wielu skalistych wzgórz. Jego osobliwe kształty nie są naturalne, lecz są rezultatem techniki wydobywczej stosowanej przez starożytnych Rzymian. Kopali tutaj złoto, niemal przewiercając się przez góry, a następnie zalewając je wodą.

Zdjęcia: 4-Xtremes