4-Xtremes – część 48: Dziwne zjawiska przyrodnicze i serowe fondue na plaży

Gigantyczne hotele, seniorzy spędzający zimę w gorącym klimacie, długie dni na basenie – również my mieliśmy wcześniej w głowie takie obrazy, kiedy myśleliśmy o Fuerteventurze. Już ostatnio opowiedzieliśmy Wam, jak bardzo się myliliśmy. Zafascynowały nas nie tylko surowe, dziwne krajobrazy. W głębi wyspy zauroczyła nas na przykład wioska Betancuria. Zabytkowe, otoczone palmami budynki w kolorze białym i terakoty subtelnie stapiają się z doliną. Licząca zaledwie 800 mieszkańców gmina była kiedyś stolicą wyspy, a obecnie należy do najpiękniejszych wiosek w Hiszpanii. Naszym zdaniem całkiem słusznie.

Nasz pobyt na wyspie powoli się kończy. Pozostałe dni spędzamy w towarzystwie siostry Andrei, co stwarza pewne wyzwanie. Jak zapewne pamiętacie, nasz Axor ma tylko dwa fotele. W miejscu, w którym kiedyś zamontowany był środkowy fotel, znajduje się teraz łóżko Aimée. To dyskwalifikuje naszą ciężarówkę jako pojazd do wycieczek. Siostra Andrei wynajęła więc mały samochód, którym odwiedzamy słynne wydmy w Corralejo. W trakcie podróży cieszymy się, że mamy tego małego towarzysza. Na przybrzeżnej drodze biegnącej obok wydm obowiązuje ograniczenie do 3,5 tony, więc nie moglibyśmy nią jechać naszym Axorem.

Szwajcarskie danie narodowe w kanaryjskiej scenerii.

Fuerteventura to również słynny raj dla windsurferów  i kitesurferów, o czym przekonuje wielokilometrowa plaża Jandía, na której podczas odpływu tworzą się płaskie laguny. My uciekamy jednak przed ciągłym wiatrem i jedziemy dalej do małej doliny, gdzie w ostatni wieczór spędzony z siostrą Andrei oddajemy się odrobinie szwajcarskiej nostalgii, delektując się serowym fondue nad brzegiem morza. 

Następnego dnia jesteśmy już na promie na Lanzarote. W 1993 r. wyspa została w całości uznana przez UNESCO za rezerwat biosfery. Charakterystyczne dla krajobrazu są niezliczone, powstałe w wyniku erozji stożki popiołu wulkanicznego, które przez dziesięciolecia zostały wyrzeźbione przez deszcz i wiatr. Popiół wulkaniczny jest również wydobywany i wykorzystywany do pielęgnacji winorośli, które uprawia się na wyspie. Gruboziarnisty popiół zatrzymuje wilgoć i zapobiega rozwojowi chwastów. 

Również wybrzeża Lanzarote są bardzo zróżnicowane: płaskie plaże z silnymi falami, małe zatoki pośród czarnej lawy lub białe piaszczyste plaże – na Lanzarote można zobaczyć wszystko.

A ponieważ na wyspie jest bardzo sucho, podstawowe czynności, takie jak napełnianie naszego zbiornika na wodę, szybko stają się wyzwaniem. Miejsca, w których można zaopatrzyć się w wodę pitną, można policzyć na palcach jednej ręki. W porównaniu z zielonymi wyspami, takimi jak La Palma, gdzie znajduje się wiele publicznych kranów z wodą źródlaną, tutaj musimy szukać automatów, w których za jeden euro można kupić 50–100 litrów wody. To dobitnie pokazuje, jak cenna jest woda na tych suchych wyspach.

Zdjęcia: 4-Xtremes