Rijden tot het uiterste – het European Truck Racing Championship

De acceleratie drukt het lichaam van Norbert Kiss in de racestoel – de Actros verlaat de pitstraat. Schakelen, derde versnelling. Vlak voor de startbocht valt zijn lichaam naar voren in de gordels – en meteen drukt de snelheid hem weer terug in de stoel. Vol gas tot aan de tweede bocht, vierde versnelling. De 1 050 pk stuwt de race-Actros bergop. In de Jochen Rindt-bocht lopen de eerste zweetdruppels onder het racepak. Dit komt niet alleen door de hitte in de cabine, maar ook door de kick. De hartslag gaat flink omhoog. Wat een power! Kiss concentreert zich nu volledig op de bocht die eraan komt, zijn hoofd en lichaam schudden continu heen en weer in de racestoel. En steeds weer het gevoel: zo dadelijk vliegt de truck uit die verdomde bocht.

Morgen wordt het pas echt menens. “Dan weten we ook waar we staan”, aldus Kiss, truckracer voor het Tankpool24-team. Ter verklaring voegt hij eraan toe: “Dat is het Spielberg-circuit. Daar is de startpositie extreem belangrijk, omdat het parcours maar 2,1 kilometer lang is.” Kiss, die nu zijn helm heeft afgezet, veegt met de helmmuts over zijn gezicht. De truck achter hem begint hard te piepen door de te hoge remdruk. Koelvloeistof van de remmen stroomt het asfalt op en loopt dwars door de box. De racetruck verbruikt op het parcours ongeveer twee keer zoveel koelvloeistof als diesel.

Renstal Tankpool24 Racing heeft er al twee dagen hard werken op zitten: op de donderdag voor de race arriveert het team bij de Red Bull Ring in het Oostenrijkse Spielberg. Vanaf dan zoemen allereerst de accuschroefmachines. “De processen zitten in je hoofd, hoewel de laatste race in Le Mans zeven maanden geleden was”, zegt teamchef Markus Bauer. Hij maakt de spanband los die aan het achterwiel van de racetruck is bevestigd. De motor van de truck met nummer 24 begint te loeien. De 772 kW van de OM 460 dreunt door de paddock. De eerste fans, die tussen de boxen rondslenteren, kijken goedkeurend richting de Actros. De truck rolt langzaam van de oprijplaten van de trailer af. Het duurt uren voordat de teambox staat en de gereedschappen en reserveonderdelen daar zijn waar ze horen. De monteurs zijn tot 23.00 uur bezig: de turbo van de Actros moet worden vervangen.

De race in Spielberg is de eerste van het seizoen. Bauer: “Na het vorige seizoen hebben we de trailers helemaal leeggehaald. Als nu niet alles aanwezig is, hebben we een probleem.” Het team is tenslotte 600 kilometer verwijderd van de thuisbasis in Nürtingen. “Dat hoort ook bij de spannende dingen als het seizoen van start gaat.” Minstens net zo spannend is het of de twee Tankpool24-trucks bij de eerste race meekunnen met de snelste trucks. Beide trucks zijn in de winter uitgerust met nieuwe motoren met een cilinderinhoud van 12 800 cm3 en een koppel van 5 500 Nm. De twee zescilinder lijnmotoren zitten vrij achter de cabines, hetgeen er indrukwekkend uitziet, maar de concurrentie slaapt ook niet.

Al zes jaar in de racetruck.

Kiss reist vanuit zijn vaderland Hongarije naar de races. Hij is al twaalf jaar actief in de racewereld. Eerst reed hij in rallywagens, later in trucks. “Ik was meteen gefascineerd door racen met trucks. Nu ben ik al zes jaar van de partij”, zegt hij en hij klopt op de zijwandbekleding van zijn Actros. Hij is al twee keer Europees kampioen geworden.

Tijdens het seizoen zien de teamleden elkaar regelmatig. Om de paar weken vindt er een race plaats. In de winter staan er minder gezamenlijke bijeenkomsten op het programma. “Wat het team hier voor ons en ook het hele jaar door doet is sensationeel. Je moet je bedenken dat iedereen er een normale baan naast heeft”, zegt Kiss. Hij gaat in de Actros zitten en praat met monteur Stefan Honens over de vernieuwingen.

Norbert Kiss, truckracer bij Tankpool24 Racing

Heel snel naar 100 km/h.

Tijdtraining de volgende dag: “Norbi, alles goed met jou?” Smalltalk is voor ‘Norbi’, zoals iedereen hem hier noemt, geen probleem. Maar nu niet. Nu concentreert de 32-jarige Kiss zich alleen nog maar op de race die dadelijk gaat beginnen. Hij pakt zijn helm van een van de achterste wiel­afdekkingen, zet hem op, leunt zijn hoofd iets naar achteren en trekt de sluiting krachtig dicht. Terwijl hij zijn racehandschoenen aantrekt, loopt hij naar voren in de richting van de cabine – en beantwoordt hij de vraag toch nog: de rechterduim gaat omhoog.

Fotografie: Bernhard Huber
Video: Martin Schneider-Lau