Klein terrein, groot takenpakket: rondrit over de Uniklinik met Burkhard Oldörp

Volop werk op de campus.

Veel materiaal op deze campus wordt weliswaar met een hypermoderne installatie van A naar B getransporteerd. Deze bestaat uit units zonder chauffeur die via WLAN voornamelijk ondergronds containers vervoeren en met liften naar hun plaats van bestemming brengen. Desondanks hebben Burkhard en z’n collega’s – in Lübeck zijn drie Atego 818 in gebruik – volop werk. De UKSH is met bijna 16.000 medewerkers het op één na grootste universiteitsziekenhuis van Duitsland na de Charité in Berlijn. Exact 440.824 mensen werden hier in 2021 behandeld, ongeveer de helft in Lübeck, de andere helft op de tweede locatie in Kiel. Ook daar worden Atego gebruikt – vijf stuks in totaal, deels ook voor leveringen tussen de twee locaties. Op die manier komt een indrukwekkend totaal aantal materiaaltransporten per jaar bij elkaar: rond 31.000.

Burkhard maakt al meer dan 25 jaar deel uit van deze gesmeerd lopende logistiek. Hoewel hij eigenlijk uit een heel ander vakgebied komt. “Ik ben opgeleid tot timmerman en was later drie jaar lang zeeman.” Op een gegeven moment besloot hij tot een omscholing om “Koning van de provinciale weg” te worden. “Tijdens de rijopleiding heb ik me gespecialiseerd op tankwagens en meteen een passende baan gevonden”, vertelt de Lübecker. Die echter snel de indruk kreeg dat op dit gebied niet veel vrijheid achter het stuur meer bestaat, daarvoor des te meer veiligheidsvoorschriften. “Natuurlijk is dat belangrijk. Maar ik vond er niets meer aan.”

Aanpakken bij elke klus.

Op dat moment kwam de aangeboden baan bij de Uniklinik als geroepen. “Hier heb ik niet alleen het vrachtwagenrijbewijs mee naartoe genomen”, zegt Burkhard, “maar ook ervaringen uit m’n vroegere banen.” Als timmerman heb ik geleerd om bij weer en wind te werken, ook als het onaangenaam is. “Daarom heb ik er geen probleem mee om werk te doen dat gewoon gedaan moet worden.” Ook al is dat in de tuinderij van de kliniek of bij de winterdienst. Sinds zijn tijd op zee weet hij hoe teamwork geschreven wordt, onmisbaar bij het werk op de campus.

Per dienst brengt Burkhard – die in z’n vrije tijd graag ontspant bij het vissen – zelden meer dan 20 kilometer op de teller. Niettemin vergt zijn soort logistiek bijzonder veel van het materiaal. “Je moet hier continu optrekken en weer stoppen, waar een vrachtwagen niet beter van wordt.” Maar problemen met de Atego zijn daardoor nog nooit ontstaan. “Die is prima afgewerkt en heel betrouwbaar.” Om ervoor te zorgen dat de laadklep aan de achterwand door het permanente open- en dichtgaan niet kapot gaat, heeft de opgebouwde laadruimte extra een deur aan de rechterkant. Zo kan Burkhard voorwerpen als boxen met medicijnen eenvoudig en snel laden en lossen.

Snel handelen, maar niet hectisch worden!

Een groot deel van de ritten verloopt volgens een vast schema. Toch moet Burkhard ook vaak spontaan uitrukken. Op sommige stations is altijd wel onverwachts weer iets nodig. Dan moet hij snel handelen, zonder hectisch te worden. Want op de campus is het verkeer niet minder complex dan in de normale stad. “Veel van de voetgangers hier rekenen niet op auto’s en lopen zonder te kijken de weg op.” Hoe kun je dan ontspannen blijven? “Ik houd me voor ogen dat op het ziekenhuisterrein niet de voetgangers de storingsfactor zijn, maar eerder wij met onze wagens – hoe belangrijk ons werk ook is.”

En voertuigen zijn er veel onderweg. Een korte rondgang is al genoeg om vrachtwagens van leveranciers, auto’s van bezoekers en stadsbussen tegen te komen. Daar komen ook nog fietsers en ziekenwagens bij. “Wanneer die met zwaailicht aankomen, hebben ze voorrang.” De wegen op de campus zijn prima in orde, maar op sommige punten behoorlijk krap bemeten. “Je moet echt heel oplettend rijden”, zegt Burkhard – en looft op hetzelfde moment de goede handling en het uitstekende overzicht van zijn Atego. “Dat maakt m’n werk stukken eenvoudiger.” Opperbeste stemming dus op het mini-parkoers!

Foto's en video: Sebastian Vollmert