Truck Trophy 2017 – de spannende finale – Part II

De Truck Trophy is alleen iets voor gemotiveerde teamplayers. Uiteindelijk ontstaat er één sterk team van twaalf vrienden.

Terug bij de rivier, het is de derde ochtend. Elf graden onder nul, wolken – er hangt sneeuw in de lucht. Nog een keer proberen te driften – dat moet toch te doen zijn! Dus: de baan oprijden, met de hand in zijn 8 of 9 zetten, dan met veel gevoel de voet op het pedaal de achterzijde laten uitbreken en tegenstuur geven. Snelheid aanhouden en met minimale bewegingen van het gaspedaal en het stuurwiel blijven driften. De door iedereen Nico genoemde Nicolae uit Roemenië: "Dat voelt fantastisch, als je van het rijden naar het driften gaat. Alsof er iets groots gebeurt!" De proefrondjes met trainer Markus hebben duidelijk effect. Het lukt steeds meer deelnemers de truck voor driekwart ronde, een hele ronde, twee ronden of nog meer stabiel te laten driften. Dan is het tijd voor de wedstrijd. De eerste die aan de maximale drifttijd van twee minuten komt, is Kevin. Luid applaus. Zijn teamlid Kris: "Vandaag ging het een stuk beter. Toen het er om ging, was ik op absoluut op mijn best. Nu ben ik echt klaar voor de strijd!"

Alexandru is al vaker in Zweden geweest en heeft ervaring met het rijden op sneeuw en ijs. De slalom is zijn favoriete onderdeel. "Met de trekker om de pylonnen glijden, dat is als ijsdansen. Want met een trailer wordt het al gauw gevaarlijk als het begint te schuiven."

Het gaat om teamwork.

Voor de slalomwedstrijd is iets speciaals bedacht: blind trust, blind vertrouwen. Dat gaat alleen met teamwork. Een van de twee krijgt een duikbril op waarvan het venster volledig is afgeplakt, zodat hij niets kan zien. De ander vertelt hoe het moet. "Zonder oriëntatiemogelijkheid denk je de hele tijd dat het fout zal gaan. Je moet echt helemaal op de ander afgaan", zegt Pascal terwijl hij de bril afzet.

Na een voedzame maaltijd van zalmlasagne en salade is het tijd voor de volgende ronde. Een huifzeil van 2x2 meter met zes mannen erop omkeren, is bepaald geen kinderspel. Maar het levert wel veel lol op en de uit drie landen samengestelde ploegen geven alles om de tegenstander te snel af te zijn. Nederland, Zwitserland en België zijn de winnaar!

Vrienden bakken spiegeleieren.

Maar ook dan ligt alles nog open, want er zijn nog twee opdrachten te gaan. Het touwtrekken gaat naar het team van Roemenië, Polen en Nederland. Maar dan moet er een spiegelei worden gebakken. En dat is nog een hele opgave, want het met een lawinepieper uitgeruste ei moet eerst worden gevonden en het vuur moet met de hand worden aangemaakt. Het gereedschap bestaat uit een blok hout, een mes, een vuursteen en een plaat. Zes mannen met een digitaal ontvangstapparaat in de hand en sneeuwschoenen onder de snowboots gaan op pad, waarbij ze telkens een eind in de sneeuw wegzakken. De achterblijvers proberen het vuur aan de gang te krijgen. Iedereen hakt het brandhout klein met het mes. Hoe klein moet het wel niet worden?

De mannen met de digitale ontvangers laten zich door niets van hun doel afbrengen. Daar – Lodewijk lijkt iets in de hand te hebben, met grote passen snelt hij terug. Vuur maken is een kunst. De kinderen van Pascal zitten bij de padvinderij en daar heeft hij zelf ook het een en ander opgestoken. Hele kleine, dunne houtspaanders en lange halen met de vuursteen: daarmee gaat het. Het brandt! Nu is snelheid geboden. Het vuur uit de pan naar de plaat loodsen, het ei in de pan doen: dat wordt een overheerlijk gebakken eitje. Przem en Janusz uit Polen zitten hen op de hielen, daarna komen de Zwitsers, terwijl de anderen nog aan het zoeken zijn. Maar de Truck Trophy kent zijn eigen wetten. Zodra de eerste drie teams klaar zijn, springen ze de andere teams bij, want vuur maken is voor elk blok hout anders. Dit zijn geen tegenstanders. Hier zijn vrienden aan het werk!

Action beleven, trucks beheersen, uitdagingen overwinnen, vrienden maken – arctische avonturen voor chauffeurs en trucks.

Knarsend, krakend ijs onder de spikes. Zes witte Actros trucks rollen over de dichtgevroren rivier en de talrijke pylonnen geven aan dat de voorbereidingen optimaal zijn geweest. Wat beknopte instructies voor de twaalf finalisten van de Truck Trophy 2017 – en tijd om te wennen aan de nieuwe ondergrond. Een slalomparcours en driftcirkel zijn gemarkeerd, waarbij de trainers Udo en Markus voor de nodige ondersteuning zorgen. "Met een truck en 25 ton aan lading achter je het ijs op, dat doe je niet zo vaak", zegt Fabian uit Zwitserland. Zijn collega Andreas vult aan: "Ik heb net geleerd het achterasdifferentieel in te schakelen en ESP uit te zetten om te driften. Daarnaast moet je eigenhandig gaan schakelen. Anders wordt elke keer opgeschakeld als je het gaspedaal loslaat, en dan heb je geen vermogen." Twaalf chauffeurs genieten met volle teugen.

Puzzelstuk en pirouette.

Na de lunch wordt met nieuwe energie aan de puzzelwedstrijd begonnen. Okay - eerst maar eens de vier hoeken neerleggen en de bovenrand afmaken. Binnenin zijn langzamerhand een grille, een koplamp en rechtsboven het Truck Trophy-logo te zien. Bij Team Duitsland is de hele omranding klaar, terwijl daarbinnen al belangrijke stukjes zijn neergelegd. Alex zit zachtjes te mompelen: "Nummerplaat...nee, we hebben een stukje voor de koplamp nodig..." Je voelt de spanning, de tijd tikt verder. De Nederlanders hebben minder losse stukjes op de tafel liggen. Steeds sneller worden ze ingepast. "Klaar." Twaalf minuten, zes seconden, een recordtijd! "Man, het zweet loopt me in straaltjes over de rug", zegt Pascal.

De Vindelälven, een rivier met een lengte van zo'n 400 kilometer die loopt van de Noorse grens tot aan zijn monding in de Oostzee, is 's zomers een waar paradijs voor hengelaars. En nu het perfecte strijdtoneel voor de Truck Trophy. Terwijl de ene helft zich met de puzzel bezighoudt, heeft de andere helft weer achter het stuur van de Actros plaatsgenomen. Met veel doorzettingsvermogen, eindeloos plezier en onbedoelde pirouettes oefenen ze drift en slalom.

Concentratie, moed en kracht.

Terug naar het hotel. Een volle dag tot nu toe, maar nog lang niet door alle opdrachten heen. 30 woorden worden met een beamer op de wand geprojecteerd, termen als Gigaspace, Driver's Inn, Fuel Duel, Active Brake Assist. Aansluitend krijgt iedereen drie minuten om de termen op te schrijven. Iedereen brengt het er prima van af.

Daarna lopen de twaalf finalisten op sneeuwschoenen en met fakkels naar het avondeten. En daar staat de laatste opdracht van de dag op ze te wachten. Als bijrijder in een racewagen wint de deelnemer die bij een avontuurlijke, snelle rondgang over het ijs het koelst blijft. Hierbij wordt de hartslag gemeten. De hoogste waarde is 191, maar met een hartslag van 92 is Andi uit Zwitserland als toonbeeld van moed en kracht de absolute winnaar.

Diersporen en troonopvolging.

Tijd voor de lunch. De twaalf finalisten van de Truck Trophy 2017 moeten de inwendige mens versterken, want 's middags staat als eerste de originele Zweedse speurtocht op ski's op het programma. Bij elk van de vijf stations zijn de meest uiteenlopende vaardigheden vereist. Wie weet alles over de troonopvolging in Zweden? Alleen bij team België, bij Kevin en Kris, worden er punten afgetrokken bij het herkennen van de diersporen. Wie kan er het beste schieten? Hier zijn de Polen de duidelijke winnaars. De dierengeluidenwedstrijd wordt gewonnen door Lodewijk en Pascal, bij het inschatten van een kilogram sneeuw slepen Nico en Alex uit Roemenië de overwinning in de wacht. Nat van het zweet komen de mannen terug. De kaarten zijn helemaal opnieuw geschud, de afstand tussen de teams is minimaal. Acht van de veertien opdrachten is nu achter de rug en iedereen heeft nog volop kans op de eindzege.

En nu nog beetje lol. In sneeuwkleding en met een helm op stappen de deelnemers op sneeuwscooters voor een schitterende tocht van zo'n twee en een half uur door het Laplandse winterlandschap, de zonsondergang tegemoet.

Foto's: Sebastian Vollmert
Video: Martin Schneider-Lau