4-Xtremes – Deel 69: Op de oude steenweg het dierenparadijs in

Trelew ligt aan de hoofdweg Ruta 3 in het dal van de rivier de Chubut – Coördinaten: 43°15′S 65°18′W. De voor Zuid-Amerika vrij uitzonderlijke naam gaat terug op de Welshe kolonisten, die de plaats in de 19e eeuw hebben gesticht: 'tre' betekent daar 'dorp'. De gebouwen op het hoofdplein van de stad – tegenwoordig bijna 100.000 inwoners groot – brengen ons terug naar deze tijd.   

De grootste attractie van Trelew in de zin van het woord werd echter pas in 2013 ontdekt: een dinosaurusskelet dat wordt gezien als het grootste skelet ter wereld. De Patagotitan mayorum was ongeveer 40 meter lang en woog 70 ton. Op dit moment kun je een replica van het skelet in de open lucht bewonderen. Om de echte botten te kunnen tentoonstellen, moet het plaatselijke museum voor paleontologie nog een hal bouwen die groot genoeg is. Argentinië geldt als 'dinoland' want er zijn hier wel meer dan 40 plaatsen waar men overblijfselen van de dieren uit de oertijd heeft gevonden.

De poort naar de wildernis.

Voor ons is Trelew tevens de poort naar de wildernis. We vullen onze diesel-, water- en voedselreserves aan en gaan dan de Ruta 1 op. Sinds de Ruta 3 min of meer recht naar het zuiden leidt, is de oude kustweg, een kronkelende grindweg, geen echt probleem. Maar voor ons Overlanders in de Axor is het veel spannender. Mike werpt bijna dagelijks een blik onder de vrachtwagen om eventuele schade te ontdekken die op één van de talrijke lange wasbordpassages zou kunnen zijn ontstaan. Ook de bandenspanning moeten we steeds weer aanpassen. Maar deze kleine moeite is de Ruta 1 zeker waard.

Mede omdat deze ons bijvoorbeeld naar Punta Tombo brengt: Op het langgerekte schiereiland leeft een reusachtige – tegenwoordig zelfs 's werelds grootste – kolonie van Magelhaenpinguïns. Anderhalf miljoen dieren leven en nestelen hier, ver weg van de volgende nederzetting. Slechte ervaringen met mensen lijken de pinguïns vreemd te zijn. In ieder geval zijn ze volledig ontspannen.

Hoffelijke buren: Magelhaenpinguïns en wilde guanaco's.

We zien urenlang hoe de dieren van de zee naar naar holen of struiken op het land waggelen, die als nesten fungeren en hoe ze hun veren in de zon drogen, ruzie maken of knuffelen. Veel guanaco's leven harmonieus samen met de pinguïns hier in het nationale park, dat zich uitstrekt over het schiereiland en het aangrenzende kustlandschap. Anders dan hun soortgenoten, de door mensen gehouden lama's en alpaca's, trekken ze vrij langs de kust, maar ook door steppen, bossen en bergen.

De Ruta 1 leidt ons verder door een verlaten natuur. We kamperen aan de wilde kust en verwonderen ons elke avond over de ongelooflijke hoeveelheid fonkelende sterren boven ons. Niet alleen de weg is hier ruw, maar ook de zee. Overal zien we op het strand wegroestende scheepswrakken. Op dergelijke routes waarderen we ons rijdende huis nog veel meer. Dagen weg van de beschaving zijn en de natuur beleven is goud waard.

Zeeleeuwen van heel dichtbij.

Bij een Estancia, een boerderij, in het midden van de woestenij, komen we in gesprek met de eigenaar. Zij laat ons op de kaart een punt zien waar een zeeleeuwenkolonie zou leven. Op naar de kust! De laatste paar kilometer liggen op privégrond, dus nemen we de fiets. En dan ontdekken we ze. De enorme dieren zijn erg schuw, dus we besluipen ze. Tot we op een afstand van misschien wel vijf meter de zeeleeuwen en zee-olifanten kunnen zien. En ruiken!

We blijven zo'n 400 kilometer op de grindweg totdat de oude kustweg vlakbij het plaatsje Pampa Salamanca weer de geasfalteerde Ruta 3 ontmoet. We deden bijna een week over deze omweg - en in de tussentijd kwamen we slechts drie voertuigen tegen. Telefoonontvangst hadden we tijdens de hele route niet. Maar het duurde niet lang voordat we dat volledig vergeten waren.

Foto's: 4-Xtremes