4-Xtremes – Deel 44: eiland hoppen in de Atlantische Oceaan met de Kammermanns

Of we het nu leuk vinden of niet: naar Afrika is er voor ons momenteel geen doorkomen aan. Maar onlangs waren we al zo dicht bij het continent als het in Europa maar mogelijk is. Slechts 14 kilometer door de lucht scheiden Isla de Las Palomas van de kust van Marokko. Ook andere, duidelijk grotere eilanden die we vervolgens hebben bezocht, liggen voor Afrika.

De etappe begint in Tarifa, dat we vanuit Gibraltar hebben bereikt. Voor deze hotspot voor surfers ligt het reeds genoemde Isla de Las Palomas. Dit is via een dam verbonden met Tarifa en geldt als het zuidelijkste punt van het Europese vasteland. Dat maakt het verder weinig spectaculaire eiland voor ons een bezoekje waard. Dus vlug een paar foto's geschoten en daarna weer snel de Axor gestart.

Flamenco in Sevilla, truckers onder elkaar op zee.

Het volgende doel ligt zo’n 200 kilometer naar het noordwesten: Sevilla. De oude binnenstad geldt als de grootste in heel Spanje en doet ook in de rest van Europa voor niemand onder. Daar klimmen we op onze draadezels voor een lange tocht, bewonderen zelfs doordeweeks volle restaurants en zijn op de Plaza de España toeschouwers bij de flamenco-danseressen. Hier zouden we het nog wel een tijdje uithouden, maar we hebben al tickets geboekt voor de veerboot.

Op steile wegen naar de vulkaan.

Nadat we in de loop van de overtocht meerdere breedtegraden gepasseerd zijn, bereiken we rond middernacht Tenerife. Wie vanaf dit eiland in de Atlantische Oceaan in een rechte lijn naar het vasteland van Afrika zou gaan, landt in het zuiden van Marokko. Uiteraard blijven wij op Tenerife – waar het klimaat zo mild is dat we voor het eerst sinds lange tijd kunnen slapen met het raam open.

Na een dag op het strand starten we de Axor voor een grote rit: vanaf zeeniveau naar meer dan 2.500 meter op de vulkaan Teide. Op steile wegen kronkelen we door bossen, rijden door het wolkendek en bereiken uiteindelijk het kraterlandschap van het nationale park Teide. De top van de vulkaan ligt op meer dan 3.700 meter, wat hem de hoogste berg van Spanje maakt. Op wandelpaden kun je het ruige landschap verkennen. Wij brengen meerdere dagen door op de hellingen van de Teide, beleven een ijskoude nacht in de krater en zien adembenemende zonsondergangen boven een zee van mist.

Rijplezier op La Palma.

Ook van Tenerife nemen we al vroeg afscheid, tenminste voorlopig. Want we hebben een goede veerverbinding naar La Palma gevonden. Van de zeven grote Canarische Eilanden ligt La Palma het verst naar het noordwesten. Ook hier vinden we een vulkaan – die in het najaar van 2021 groot in het nieuws was. Wekenlang spuwde hij lava en as uit en zorgde voor aanzienlijk leed en verwoesting op het eiland. Het spreekt voor zich dat wij de getroffen gebieden mijden.

Na een tocht van tweeënhalf uur rijden we van de veerboot af. Onze eerste indruk: La Palma heeft de bijnaam “Isla Verde” (groen eiland) verdiend en presenteert zich wild. We zijn onder de indruk van de zwarte stranden, ruige klippen en de weelderig groeiende bossen. Op de bochtige wegen is het rijden gewoon leuk. Daaraan levert het feit dat onze Axor handgeschakeld is een wezenlijke bijdrage. Anders gezegd: Mike heeft de handen behoorlijk vol. Dat geldt ook op de lange stukken bergaf met maximaal 16% hellingsgraad. Hier moet hij er bijzonder goed op letten dat de remmen niet oververhit raken.

Zout uit de Atlantische Oceaan en huisjes in de rotsen.

Overal op de Canarische Eilanden zorgt de Atlantische Oceaan voor erg wisselvallig weer. Op La Palma komen we aan het eind van de middag aan op een strand bij zon en 20 graden. Voordat we gaan slapen trekken regenwolken voorbij en in de nacht waait stevige wind. De volgende ochtend hagelt het – en kort daarna schijnt de zon weer. Hagel op zeeniveau betekent dat op de vulkaan – toch al meer dan 2.400 meter hoog – sneeuw is gevallen. In zulke situaties blokkeert de politie de wegen langs de sneeuwgrens. Ook wij moeten, ondanks onze winterbanden en sneeuwkettingen, omdraaien.

Foto’s: 4-Xtremes