Yol yapımı: Roswitha Mederer bir Arocs 1851 damperli yarı römork ile yolculuk yapıyor

Röportaj

54.

PowerShift 3, Predictive Powertrain Control ve tüm yardımcı sistemler; Roswitha Mederer’in Arocs 1851’i gideceği yere her zaman rahat ulaşmasını sağlıyor.


Roswitha “Rosl” Mederer’in evinin hemen arkasında ormanın başlangıcı var. Oberpfalz’ın ortasında, Nürnberg ve Regensburg arasındaki küçük kasabada kasaba dükkanının çalışma saatleri ritmi beliriyor. Ancak Rosl için değil: Saat 6:15’te hareket zamanı. Çünkü bu saatte 57 yaşındaki Rosl, Arocs 1851’i ile seferlerine başlıyor. “Unterweickenhof” taş ocağı oturduğu yerden dört kilometre uzaklıkta ve aynı zamanda bir batı filmi için güzel bir film seti olabilirdi. 12 yıldır Bärnreuther & Deuerlein şirketi için çalışan Rosl, “Taş ocağına her gittiğimde tekrardan etkileniyorum”, diyor. Az önce “54” numarası ve bir hafriyat yükü ile bir şantiyeden döndü ve Arocs çekici aracı dik virajlardan boşaltma yerine manevra ettiriyor.



Yeni bir kamyon, aynı araç numarası.

Sürücü, kamyonunu henüz birkaç hafta önce Wörth’ten teslim aldı; aynı şekilde yeni bir kamyon teslim alan bir meslektaşı ile beraber. Öncesinde sekiz yıl boyunca dahili olarak yine 54 araç numarasını taşıyan daha eski bir yapı serisine ait bir tüm tekerleklerden tahrikli Actros kullanıyordu. Ancak bunun dışında Arocs’un bir önceki araçla başka bir ortak yanı yok:  MirrorCam, mevcut tüm emniyet sistemleri, Hydraulic Auxiliary Drive ve PowerShift 3 şanzıman artık Rosl’ın yeni çalışma yerinin donanımına ait. 


2009 yılından beri kamyon kullanan Rosl, “Fabrikada bize her şeyi mükemmel bir şekilde anlattılar ve geri dönüşte her şeyi tanımak için yeterince zamanım vardı. Bu durumda istisnai olarak bir trafik sıkışıklığı olduğu için mutlu oldum”, diyor. Bunun öncesinde neredeyse 30 yıl boyunca bir otomobil tedarikçisinde çalışıyordu ancak sonrasında meslek değiştirmek zorunda kaldı. Rosl, “Kamyon ehliyetini aldım. Ardından kamyon kullanabiliyorsun ancak doğruyu söylemek gerekirse kamyon kullanmayı işte öğrendim”, diyerek Bärnreuther şirketindeki işe başladığı zamanı hatırlıyor. Bugün, yani on iki yıl ve yüz binlerce kilometre sonrasında da kararından pişman değil. “Burada kendimi en başından beri evimde hissettim.” 



Çakıl, kireç, hafriyat.

Rosl, Arocs ve termal kasa dorsesi ile günde azami 400 kilometre katediyor; özellikle de en çeşitli boyutlara sahip çakıl ve hafriyat ve ayrıca orman kireçleme için malzeme ile. Düzenli olarak bölgedeki yol inşaatlarına asfalt da taşıyor. “İster orman yolu olsun, ister otoyol; bir yolun nasıl parça parça tamamlandığını görmek ve her seferinde buna katkıda bulunmak keyif veriyor.”

Seferleri izin verdikçe doğrudan kendi kasabasında mola verebiliyor. Kasabadaki küçük dükkanda öğle vakti bir canlılık oluyor. Burada şimdi “doyurucu bir öğle yemeği” var. Rosl, “Molayı kamyonun dışında geçiriyorum, bu benim için önemli”, diyor. Dükkan sahibi ile kısa bir sohbetten sonra işe devam ediyor; “32 no” yu şantiyeye götürmek, yani tane büyüklüğü 32 milimetre olan çakıl.

Şantiyelerde ise tam konsantrasyon gerekiyor. Kısa zaman aralıklarında işlerin hızlı yapılması gerekiyor. Olay yerine giriş de her zaman kolay olmuyor. Bu doğrultuda, gidiş-geliş yolunda mümkün olduğunca az stresli olmak için  dönüş yardımcısı gibi çok sayıdaki yardımcı sistem de önemli.



Rahat eve dönüş yolu.

Rosl, en yeni nesil Predictive Powertrain Control’a bir bakış atarak, “Bu, vitesi bizzat değiştirmediğim ilk kamyonum. Tempomat ile birlikte artık akşamları eve daha dinlenmiş bir şekilde dönüyorum”, diyor. Buna karşına  MirrorCam ile başta biraz zorlanmış. Sistemin ilave fonksiyonlarından etkilenmiş olan Rosl, “Sistem bana tam açıklanana kadar şüpheyle yaklaştım. Önemli olan sisteme tamamen güvenmeniz ve kameraları tıpkı bir ayna gibi kullanma düşüncesinden kurtulmanız”, diyor.

Rosl için günün son seferinden sonra Arocs’un iç mekanını temizlemek önemli. “Gün içinde kiri tamamen önleyemiyorsunuz, bu durumda o kadar da titiz değilim. Ancak sabahları temiz bir kamyona binmek istiyorum”, diyerek açıklama yapıyor. Bu bakım yaklaşımının yanlış olmadığını “54” yaşı gösteriyor. 2011 model Actros o kadar iyi bir durumda ki servis aracına dönüştürülerek hala filoda yer alıyor. 



Resimler: Matthias Aletsee
Video: Martin Schneider-Lau

18 yorum