Marcel Tietz, manzara değişikliğini seviyor

Marcel henüz bebekken yolculuklarla tanıştı: 41 yaşındaki sürücü, "Babam hep denize giderdi", diyerek anlatıyor. Ancak kendi yolu Marcel'i ilk önce elektrikçi eğitimine yöneltti. Eğitiminden sonra kadrolu bir iş bulamadığından 1897 yılında kurulan Krügel Umzugslogistik şirketi için sürücü olarak çalışma teklifi hızır gibi yetişti. Gülümseyerek anlattığına göre mobilya virüsü bulaştığı için bu daha da çok işine gelmiş.

Sportif bir tandem.

Mesleğindeki bir diğer avantaj: Çoğu zaman çok iyi anlaştığı bir meslektaşıyla yolculuk yapıyor. Marcel, "O zaman aramızda hep güzel bir iletişim oluyor", diyor. Haftada bir veya iki kez birlikte İsviçre veya Fransa'ya uzun yol seyahatleri planlıyorlar. "Bu durumlarda kabinde beraber uyuduğumuz için kafalarımızın uyuşması elbette mükemmel bir şey."

Bu nedenle ikisi için de sürücü kabininin temiz ve toplu olması önemli; öyle ki "Kitaplar her zaman aynı yerinde" duruyor. Zamanları olduğunda da kamyonu birlikte yıkıyorlar. Ayrıca her ikisi de sağlıklı bir beslenmeye önem veriyor. Marcel için bu, pazar akşamları evde köfte hazırlandığı ve kız arkadaşının ekmek arası bir şeyler yaptığı anlamına geliyor. Bunun yanı sıra plastik kaplarda bolca sebze de götürüyor. "Bazen yolculuklarımda yanıma koşu ayakkabılarımı alıyorum. Ayrıca futbol oynuyorum ve düzenli olarak ağırlık çalışıyorum."

Her zaman bir başka.

Marcel, müşterilerle iletişim halinde olmayı seviyor. "Müşteriler her zaman bir sürpriz olmasını sağlıyor. Beklenti çoğu kişiyi heyecanlandırıyor, diğerleri ise sadece stres içinde oluyor." Bunun yanı sıra Marcel ve iş arkadaşı, turistlerin neredeyse ulaşamayacağı bir çok yeri görüyor. "Yeni yerler görmek mükemmel bir şey", diyerek düşüncesini dile getiriyor. "Fransa'daki şatolar gerçekten harika."

Örneğin İsviçre ulusal tatili ile birleştirilen gün hafızasına kazınmış: "Güzel bir havai fişek gösterisi vardı ve ayrıca Bern'deki hükumet binasının kapıları da açıktı. Gerçek bir turist günü yaşadık."

Memleket için de çalışıyor.

Evde hayat arkadaşı, sekiz yaşındaki kızı ve altı yaşındaki oğlu bekliyor. Gururlu baba, "Oğlum elbette işime hayran", diyerek seviniyor. Özellikle de ara sıra babasına eşlik ettiğinde.

Marcel, kasabası olan Hamburg sınırlarındaki Winsen an der Luhe'de sadece ailesi tarafından aranmıyor. Yılda yaklaşık otuz kez, üyesi olduğu gönüllü itfaiyeciler derneği için de çalışıyor. Bu çalışma için ayda iki kez tatbikat yapılıyor. "Burada operatörlük yapıyorum ve yangın olduğunda pompayı ve aydınlatmayı çalıştırıyorum." İtfaiye aracını da elbette Marcel kullanıyor.

Resimler: Christoph Börries