4-Xtremes – część 26: Premiera w „sercu Włoch”

Zarówno w trakcie obecnej trasy World Tour, jak i podczas wcześniejszej, pierwszej wielkiej podróży ekspedycyjnym Axorem, przeżyliśmy wiele szalonych przygód. Pokonywaliśmy rozmaite przeszkody, a przed niektórymi musieliśmy skapitulować, co oznaczało tysiące dodatkowych kilometrów objazdów. Jednak kilka dni temu, w wiosce w „sercu Włoch”, przytrafiło nam się coś po raz pierwszy: Nasza ciężarówka została tak konsekwentnie zastawiona innymi pojazdami, że nie dało się odjechać ani do przodu, ani do tyłu. Więcej na ten temat później!    

Na włoski stały ląd przedostaliśmy się z Sycylii po krótkiej podróży promem z miasta Messina. Region południowych Włoch jest dziki i bardzo zielony. Zaskakuje zarówno świetnymi szlakami trekkingowymi i plażami, jak i małymi, starymi miejscowościami, z których szczególnie spodobała nam się Tropea.  

Ostatnie dni Pompejów – 2.000 lat później.

Będąc na Sycylii przekonaliśmy się, jaką siłę może rozwinąć Etna w 2021 roku. Dalej na północ, w okolicach Neapolu, poszukujemy śladów po wybuchu wulkanu, który miał miejsce bardzo dawno temu – w tym celu udajemy się na wykopaliska archeologiczne w Pompejach. To tutaj prawie 2.000 lat temu wulkan Wezuwiusz zasypał starożytne miasto, które pod popiołem w dużym stopniu zachowało się do naszych czasów.

Dzięki temu można dzisiaj zwiedzać ruiny Pompejów. O ile restrykcje związane z koronawirusem nie pokrzyżują komuś planów, tak jak to się jakiś czas temu przytrafiło nam w drodze do Tunezji. Wtedy włoskie władze zamknęły swoje atrakcje turystyczne dla zwiedzających. Teraz jednak, gdy pandemia wydaje się być w odwrocie, cały kraj przygotowuje się na powrót letniej turystyki.

Oznacza to, że nic już nie stoi na przeszkodzie, by zwiedzić fascynujące wykopaliska. Przy drugiej próbie mamy nawet to szczęście, że możemy tam być jeszcze przed znaczącym wzrostem liczby turystów w nadchodzących tygodniach, co pozwala nam – jak to się zdarzało często w ostatnich miesiącach – przechadzać się po uliczkach starożytnego miasta niemalże w samotności.

Poczekajmy i przyłączmy się do świętowania!

Być może to logiczne, że dokładnie tutaj przeżyjemy zapowiedzianą na wstępie „premierę”. W jednej z wiosek droga dojazdowa do parkingu jest tak wąska, że jednocześnie przejedzie nią tylko jeden pojazd. W sumie nic szczególnego. Jednak następnego ranka na parking dojeżdża wiele samochodów, jeden za drugim. Po niedługim czasie wszystkie miejsca, które nadają się do zaparkowania, są już zajęte.

Tak więc nie tylko czekamy, aż ustanie domniemany poranny ruch samochodowy, ale też zostajemy na cały dzień oraz kolejną noc. Szybko dowiadujemy się, skąd ten poranny najazd: Jest przecież 2 czerwca, czyli włoskie święto narodowe. Postanawiamy przyłączyć się i poświętować nieco razem z Włochami.

Nieoczekiwany zgiełk we Florencji.

Im dalej na północ, tym rzadsze stają się sytuacje, w których sprawy wydają się być niemalże w ogóle nieuregulowane. Jest mniej możliwości swobodnego biwakowania na łonie natury, drogi polne są zamknięte, a na parkingach stoją znaki zakazu. Dlatego poruszamy się szybko do przodu i wkrótce dojeżdżamy do Florencji, czyli stolicy Toskanii.

W odległości dziesięciu minut drogi od historycznego centrum znajdujemy bezpieczne miejsce parkingowe i wieczorem udajemy się do miasta. A tam ku naszemu zaskoczeniu dzieje się bardzo dużo, ulice są pełne turystów i sprzedawców pamiątek. W sumie nie powinno to nikogo dziwić w tak wspaniałym otoczeniu! Jednak mimo wszystko tak duży zgiełk wczesnym latem 2021 roku odbieramy jako coś nietypowego. Mimo to po przejściu starego miasta wzdłuż i wszerz z chęcią podziwiamy zachód słońca na placu Michała Anioła.

Czy tunezyjska ropa wystarczy do Słowenii?

W tej chwili siedzimy w cieniu i czekamy. Nie dlatego, że ktoś nas znowu zastawił. Nie, po prostu siedzimy i spekulujemy, kiedy temperatura spadnie poniżej 30 stopni. Tutaj, w głębi kraju, jest naprawdę gorąco i często spędzamy porę obiadową w cieniu drzewa lub w naszym samochodzie.

Nasz plan na nadchodzące dni: Jechać tak oszczędnie, aby zatankowane jeszcze w Tunezji paliwo, które mamy ze sobą, wystarczyło nam aż do Słowenii. Tam uzupełnienie zapasów paliwa będzie znacznie tańsze niż we Włoszech. Dokąd więc teraz? Regularnie ślęczymy nad naszym laptopem, aby to w końcu wymyślić.

Zdjęcia: 4-Xtremes