4-Xtremes – Deel 71: op de eerste rang aan het 'Einde van de wereld'

Ushuaia ligt in het zuiden van Isla Grande de Tierra del Fuego – het grote eiland van Vuurland. De stad is een soort pelgrimsoord voor reizigers. Geen wonder, want het wordt beschouwd als 'einde van de wereld'. Wie op de een of andere manier de mogelijkheid heeft, wil er een keer zijn geweest. Vandaag kunnen we jullie vertellen: de Axor en wij hebben deze grote etappebestemming van onze '4-Xtremes – The World Tour' bereikt.

De weg hierheen – zoals typerend is voor het 'einde van de wereld' – was lang. Zelfs het laatste stuk waarop we jullie vandaag meenemen, strekt zich uit over ongeveer 1000 kilometer. Het begint in de kustplaats Puerto San Julian in de provincie Santa Cruz van Argentinië. Bij de 1-op-1-replica van de 'Victoria'. En met verbazing over hoe klein het schip was waarmee voor het eerst de wereld omzeild werd. In 1519 staken vijf schepen onder bevel van de Portugese zeevaarder Fernão de Magalhães – Ferdinand Magellaan – de zee over, allemaal tussen de 20 en 30 meter lang en 6 tot 10 meter breed. Aan boord: in totaal 237 man. Bijna drie jaar later bereikte alleen de 'Victoria' met 18 man de thuishaven.

Van Argentinië naar Chili en terug.

De volgende bestemming is het nationale park Monte León, eveneens gelegen in de provincie Santa Cruz, eveneens aan de kust. Net als verder naar het noorden leven hier veel Magelhaenpinguïns en zeeleeuwen. Maar nog meer fascineert ons het enorme verschil tussen eb en vloed: negen meter! Bij eb schieten we vanaf het strand foto's. 

Na ongeveer 420 kilometer wordt de Ruta 3 Ruta 255. Omdat we de grensovergang naar Chili passeren. Dat gaat probleemloos. Maar in de dagen daarvoor moesten we onze etensvoorraad nogal aanpassen. Chili verbiedt de invoer van verse levensmiddelen zoals fruit, groente, vlees en zuivelproducten. Als we de grens passeren, hebben we alleen nog rijst, pasta en groenten in blikjes aan boord.

Met een veerboot over de Straat van Magellaan.

Een goed uur later. We wachten op de veerboot die ons over de Straat van Magellaan zal brengen – de legendarische zeevaarder wordt gezien als de ontdekker ervan. Nadat we op het schip zijn gerold, gaat het snel. Al 30 minuten later zijn we op Vuurland. Zuid-Amerika's zuidelijke punt heet zo omdat Magellaan hier naar verluidt ontelbare vuren van de inheemse bevolking heeft gezien.

Aangekomen op Isla Grande de Tierra del Fuego nemen we in plaats van de directe route naar het zuiden een kleinere weg die langs de Straat van Magellaan loopt. Beter nog: we rijden op een grindweg naast de weg die momenteel wordt uitgebreid. Dus laten we de bandenspanning weer dalen, dan rijdt het meteen veel comfortabeler. Na een tijdje komt een stralend oranje Arocs met kipperopbouw ons tegemoet.

Beverplaag en contant geld.

Omdat we niet graag in het donker rijden, brengen we een nacht naast de weg door. Zodra het bouwplaatsverkeer 's avonds ophoudt, zien we een beverfamilie. Hoe schattig deze kleintjes ook zijn, op Vuurland zijn ze een plaag. De bever werd in de jaren 1940 geïntroduceerd door bonthandelaars uit Noord-Amerika. Omdat hij in Zuid-Amerika geen natuurlijke vijand heeft, verspreidt hij zich ongehinderd en knaagt hij bomen af. Met enorme gevolgen voor het hele ecosysteem.

De volgende dag bereiken we Porvenir. In het charmante stadje met 7.000 inwoners halen we Chileens contant geld op en kopen we in kleine winkels een simkaart en een paar verse levensmiddelen. De mensen zijn heel aardig en blij met het contact met reizigers. Een flink stuk op het traject verder zien we de enige kolonie van koningspinguïns buiten de subantarctische eilanden.

Het einde is niet het einde.

Het weer hier is extreem wisselvallig. De zon schijnt als we door de 'stadspoort' van Ushuaia rijden en bij het mooiste weer slenteren we langs de oever. De volgende ochtend vallen dikke vlokken. Voor witte grond is het niet koud genoeg, maar de sneeuw is toch mooi. We brengen een gezellige 'winterdag' door en beleven de volgende ochtend een spectaculaire zonsopgang.

Ushuaia mag dan wel het einde van de wereld zijn, maar niet het einde van onze reis. Vanaf nu bestaat er voor nog maar één richting: naar het noorden.

Foto's: 4-Xtremes