Wegenbouw: Roswitha Mederer is met een Arocs 1851 kipperoplegger onderweg

Reportage

De 54.

PowerShift 3, Predictive Powertrain Control en alle assistentiesystemen – De Arocs 1851 van Roswitha Mederers zorgt ervoor, dat zij altijd ontspannen arriveert.


Achter het huis van Roswitha “Rosl” Mederer begint meteen het bos. In het kleine dorpje midden in de Oberpfalz tussen Nürnberg en Regensburg geven de openingstijden van de dorpswinkel het tempo aan. Niet echter voor Rosl: om 6:15 is het tijd voor actie. Want dan begint de 57-jarige met haar tochten met de Arocs 1851. De groeve “Unterweickenhof” ligt maar op vier kilometer afstand van haar woonplaats en kon net zo goed een filmdecor voor een western zijn. “Elke keer, wanneer ik de steengroeve inrijd, is het weer indrukwekkend”, zegt Rosl, die al twaalf jaar voor de firma Bärnreuther & Deuerlein onderweg is. Zij is net met haar “54” en een lading uitgegraven grond van een bouwplaats teruggekomen en stuurt de Arocs-trekker door de scherpe bochten naar de losplaats.



Een nieuw truck, hetzelfde wagennummer.

Pas enkele weken geleden heeft zij haar truck in Wörth opgehaald, samen met een college die ook een nieuwe vrachtwagen overnam. Daarvoor was zij acht jaar lang met een over alle wielen aangedreven Actros uit een oudere modelserie onderweg, die ook intern het wagennummer 54 droeg. Meer als dat heeft de Arocs echter niet met zijn voorganger gemeen: MirrorCam, alle beschikbare veiligheidssystemen, Hydraulic Auxiliary Drive en de transmissie PowerShift 3 behoren nu tot de uitrusting van de nieuwe werkplek van Rosl.


“Bij het afleveren is alles ons duidelijk uitgelegd en tijdens de terugrit had ik genoeg tijd, alles te leren kennen. Toen ben ik voor het eerst ook blij geweest met een file”, zegt Rosl, die sinds 2009 vrachtwagens bestuurt. Daarvoor was zij bijna 30 jaar bij een automobielbedrijf werkzaam, maar moest zich toen opnieuw oriënteren. “Ik heb toen het vrachtwagenrijbewijs gehaald. Daarna mag je weliswaar in een vrachtwagen rijden, maar eerlijk gezegd heb ik pas echt leren rijden tijdens het werk”, herinnert Rosl zich haar begintijd bij de firma Bärnreuther. Ook vandaag, twaalf jaar en honderdduizenden kilometers later, heeft zij nog steeds geen spijt van die beslissing. “Ik heb mijn hier meteen vanaf het begin thuis gevoeld”. 



Steenslag, kalk, graafmateriaal.

Tot 400 kilometer per dag is Rosl met haar Arocs en oplegger onderweg, met name met steenslag in verschillende korrelgrootte, graafmateriaal en materiaal voor bosbekalking. Ook asfalt transporteert zij regelmatig naar de wegwerkzaamheden in de regio. “Of het nu om een bosweg of de snelweg gaat, het is leuk om te zien, hoe een weg stukje voor stukje wordt gemaakt en dat men daaraan met elke rit kan bijdragen.”

Wanneer haar routes dat mogelijk maken, kan zij pauzeren in haar eigen dorp. In de dorpswinkel wordt het rond het middaguur echt levendig. Daar hebben ze dan een “hartig hapje”. “De pauze breng ik buiten de wagen door, dat vind ik belangrijk”, zegt Rosl. Na een kort gesprekje met de winkelierster gaat het weer verder, “32ers” naar de bouwplaats brengen, dat betekent steenslag van 32 mm korrelgrootte.

Op de bouwplaats is volledige concentratie nodig. Binnen korte tijd moet alles snel gaan. Ook is de toegang niet altijd zo eenvoudig. Belangrijk zijn hier dan ook de talrijke assistentiesysteem zoals de bochtassistent, om tijdens het rijden heen en terug zo min mogelijk stress te hebben.



Ontspannen op weg naar huis.

“Dit is mijn eerste vrachtwagen, waarbij ik niet zelf hoef te schakelen. En met daarbij nog de cruisecontrol kom ik ’s avonds duidelijk meer ontspannen thuis”, zegt Rosl met een blik op de Predictive Powertrain Control van de nieuwste generatie. Met de  MirrorCam daarentegen had zij het in het begin wat moeite. “Tot ik het systeem een keer goed kreeg uitgelegd, was ik sceptisch. Belangrijk is,dat men er volledig op vertrouwd en de gedachte loslaat, dat men de camera’s net zoals een spiegel moet bedienen”, legt Rosl uit, die ondertussen enthousiast is geworden voor de extra functies van het systeem. 

Na de laatste rit van de dag vindt Rosl het belangrijk het interieur van de Arocs schoon te maken. “Overdag kan je het vuil niet helemaal vermijden, dat vind ik niet zo erg. Maar ’s ochtends wil ik in een schone vrachtwagen stappen”, verklaart ze. Dat dit onderhoud niet bepaald verkeerd is, bewijst haar oude “54”. De Actros bouwjaar 2011 is nog in zo’n goede staat, dat deze tot het wagenpark blijft behoren, nu omgebouwd tot werkplaatswagen. 



Foto’s: Matthias Aletsee
Video: Martin Schneider-Lau

18 reacties