Altijd gezien worden: Philippe Lucchini rijdt een Edition 1 als zware vrachtauto
Voertuig & techniek
Drie-assige trekkers zijn een zeldzaamheid op de Franse wegen. Philippe Lucchini rijdt niet alleen in zo’n ding, het is zelfs een Edition 1.
Philippe Lucchini vond zijn weg naar de truck laat in zijn leven. Hij leerde het slagersvak en werkte ook 14 jaar in dit beroep, waarvan twee jaar in de Verenigde Staten. Na zijn terugkeer naar de streek rond Agen, veranderde hij echter van loopbaan: “Ik heb mijn vrachtwagenrijbewijs op eigen kosten gehaald en daarna twee jaar voor een bedrijf gereden.” Maar dit was niet genoeg voor de voormalige rugbyspeler: Met een kleine vrachtwagen, maakte hij zich onafhankelijk in het algemene vrachtvervoer. De rode draad was ook toen als; de man is op zichzelf aangewezen.
“Ik had een computer in de cabine en een Minitel-verbinding. Daarmee heb ik onderweg vracht voor mezelf gezocht.” Dat was 20 jaar geleden. Maar vandaag heeft hij nog steeds die eenlingmentaliteit, ook al heeft hij nu zes chauffeurs in loondienst. “Ik heb geen secretaresse, geen boekhouderen en geen planner. Ik doe alles zelf.”
Alles wat je hartje begeert.
De afgelopen drie jaar heeft de 54-jarige een stapje terug gedaan. “Een dealer en verhuurder van bouwmachines in Agen was op zoek naar een transportbedrijf om zijn grote graafmachines naar klanten te brengen. Ik heb toen een dieplader gekocht. En de Actros.” Hij wijst naar de donkergrijze Edition 1 met het zwarte cabine front. De 2563 LSH 6×2 heeft alles wat het hart van een chauffeur begeert: Veiligheidspakket, 16-liter motor, zonneklep met accudaklamp, een 900 millimeter breed bed, evenals lederen zetels en een koelkast.
Zware transporten zijn nu een zaak voor de baas. Maar omdat ze niet elke dag voorkomen, heeft Philippe nu meer voor papierwerk. “En ik kan ’s nachts slapen.” Als hij onderweg is, heeft hij echter nog steeds zijn notebook bij zich: “Als ik achter het stuur zit, heb ik een 24-urige werkdag,” lacht Philippe.
De notebook geeft hem toegang tot de vrachtbeurzen, waar hij de nodige retourvracht zoekt. Het zijn niet altijd machines: De dieplader is ook geschikt voor blokken steen, pallets met straatstenen of zelfs stoepranden.
“De klanten wachten op de machines, dus ik kan geen tijd verspillen.”
– Philippe Lucchini
Het toegestane totaalgewicht als zwaar transport is 68 ton. “Met de dieplader reis ik door heel Frankrijk.” Dankzij de topmotor haalt hij hoge gemiddelde snelheden. “De klanten zitten altijd al te wachten op hun machines. Er is geen tijd te verliezen op de weg.”
De andere voertuigen in het wagenpark zijn koeltreinen. Philippe’s Editie 1 dient als joker. Aangezien koeltreinen slechts 44 ton wegen, hebben zij uiteraard geen drie assen nodig wanneer zij met een koeloplegger worden gebruikt. Daarom is de voorloopas ontworpen als een gestuurde liftas. Slim.
Foto’s: Hans Müller
Commentaar
Graag inloggen als u een reactie wilt toevoegen.
10 reacties