José Manuel Pérez en zijn Atego 1321 4x4 beschermen de bijen

Reportage

Redding voor de bijen.

Het aantal bijen in de wereld slinkt. José Manuel Pérez, bijenhouder uit Aragón, gaat daar tegenin en levert een bijdrage aan de biodiversiteit. Daarbij krijgt hij gezelschap van zijn Atego 1321 4x4.

Gedurende de oogsttijd tussen maart en oktober legt José Manuel Pérez elke dag zo'n 180 kilometer met zijn Atego 1321 4x4 af.


Het hevige gezoem dat de duizenden bijen produceren, zou bij menig ander tot hartkloppingen leiden. Maar niet bij José Manuel Pérez. De imker uit het Spaanse Aragón lijkt niet eens op te merken dat het maar een flinterdun netje is dat zijn gezicht tegen tientallen angels beschermt. Rustig, maar in opperste concentratie, nadert hij de bijenkorf en schakelt hij het rooktoestel in. De rook wordt door de bijen als bedreiging ervaren, zodat ze aanstalten maken uit de korf weg te vluchten. Ze vullen hun honingmagen met voedsel en zijn daardoor zo afgeleid dat ze de imker nauwelijks opmerken. Voorzichtig opent José Manuel de korf om er vervolgens een volle raat met honing en bijen uit te halen. Hij knikt tevreden: de werksters hebben de met rijpe honing gevulde cellen afgesloten met een wasdeksel dat de honing afschermt. Over een paar dagen komt hij terug om de honing te oogsten.


Verantwoordelijk voor 650 bijenvolken.

"Bijen maken ons leven zoet", zegt José Manuel. Twintig jaar geleden heeft hij Apihuecha opgericht, een bedrijf dat zich richt op de teelt en verkoop van bijen. "Het is inspannend, maar boeiend werk", vertelt hij. Zijn bijenbestand bestaat uit 650 bijenkorven met in totaal zo'n 30 miljoen bijen. José Manuel is een nomadische imker: met zijn truck rijdt hij de bijenkorven steeds weer naar een andere plaats waar de bloeitijd net is begonnen. "De temperatuur speelt een belangrijke rol", legt hij uit. Bijen kunnen alleen worden vervoerd als de temperatuur niet boven 14 graden Celsius uitstijgt. Daarom vindt in de zomer het transport altijd 's nachts plaats.



Oogsttijd met de Atego 1321 4x4.

De volle honingraten en de bijenkorven worden door José Manuel met zijn Atego 1321 4x4 getransporteerd. Een bijenkorf kan tot wel 150 kilo wegen. "Ik parkeer de Atego ongeveer 50 meter van de korf. Dankzij de aandrijving op alle wielen kan ik ook moeiteloos op zwaar terrein uit de voeten." José Manuel heeft de Atego nodig van maart tot en met oktober – oogsttijd– en dan legt hij er niet meer dan 180 kilometer per dag mee af. Normaliter heeft José Manuel niet het volle laadvermogen van vijf ton nodig, omdat hij de bijenkorven liever niet op elkaar stapelt. Bovendien kan hij met zijn kraan maar één korf per keer optakelen.


"Ik parkeer de Atego ongeveer 50 meter van de korf. Dankzij de aandrijving op alle wielen kan ik moeiteloos op zwaar terrein uit de voeten."

José Manuel Pérez, oprichter van Apihuecha


Bij de inspectie van de bijenvolken is beschermende kleding absoluut vereist.


30 ton honing per jaar.

Momenteel oogst José Manuel elk jaar 30 ton raszuivere honing. Het thuisgebied van zijn bijen ligt in de streek rond Borja en Tarazona – tussen de rozemarijn, de tijm en de eiken. De bijbehorende honingsoorten verschillen in kleur, smaak en consistentie. Zodra de honingraten bij zijn bedrijf worden afgeleverd, neemt José Manuels echtgenote José Lahuerta het over. Heel precies plaats ze elke honingraat in een machine waarmee het wasdeksel wordt verwijderd. Vervolgens wordt de honing geslingerd en na het zeven loopt de honing uiteindelijk de vaten in.

José Manuel kan zich zijn eerste contact met bijen nog prima herinneren. Toen was hij pas acht. "Ik werd vreselijk gestoken, maar dat maakte me helemaal niets uit! Ik vond de bijen en hun organisatieverband fascinerend." Nu, 40 jaar na dato, kan hij met gepaste trots stellen dat hij heeft bijgedragen aan de soortenrijkdom van de wereldwijd door pesticiden bedreigde bijen.



De bij hoort erbij.

Bijen maken ons leven zoet. Meer dan een derde van de plantensoorten waarmee mensen zich voeden, wordt door bijen bestoven. De sociale insecten leven al honderden miljoenen jaren op onze planeet en zorgen voor biologische variëteit en het evenwicht van ecosystemen.

Nesten van wilde bijen leveren niet zoveel honing op als de beheerde bijenkorven. Als de honingraten vol zijn, houden de werksters in de natuur de koningin er vanaf meer eieren te leggen. In de beheerde bijenkorven maakt de imker extra honingraten beschikbaar, zodat de koningin eieren blijft leggen en de werksters nóg meer honing produceren. Meestal wordt maar een derde van de honingvoorraad uit een korf gehaald, zodat ook de bijen aan hun trekken blijven komen. 


Zo'n 30 miljoen bijen omvat het bestand van Apihuecha.


Pesticiden bedreigen de bijen.

Sinds een decennium sterven over de hele wereld uitzonderlijk veel bijenvolken. Volgens deskundigen is dit te wijten aan het toegenomen gebruik van pesticiden. De alarmerende terugloop van de bijenpopulatie wereldwijd heeft zelfs de Wereldgezondheidsorganisatie WHO en de Europese Unie tot daden aangezet. In de USA zijn bijen tot bedreigde diersoort bestempeld. "As de bijen uitsterven, zijn er vier jaar later ook geen mensen meer", zou Albert Einstein ooit hebben gesteld. Als dat klopt, ligt onze toekomst in de handen van mensen als José Manuel Pérez.


Foto's en video: Begoña Tremps

4 reacties