4-Xtremes – Deel 58: Welkom in het land van de rariteiten!

Wilde rivieren, verse frambozen en wensbomen.

Op weg naar het kasteel lopen we door het stadspark en verwonderen ons over de wijze waarop de oudste bloemenklok ter wereld met de grootste zorg wordt onderhouden. Naarmate we het kasteel naderen, komen steeds meer mensen ons tegemoet. Twee evenementen trekken er bezoekers: het Fringe Festival, met vooral theater- en komedievoorstellingen, en de Royal Edinburgh Military Tattoo, het grootste muziekfestival van Schotland. Naast het overwegend militaire gedeelte wordt er sinds enkele jaren ook steeds meer gedanst en gezongen door burgers. Kaarten zijn helaas uitverkocht, maar we kunnen getuige zijn van het uitmarcheren van de verschillende bands. Met Edinburgh Castle als achtergrond, gewoonweg spectaculair! 

Na de grote stad duiken we eerst een paar dagen het 'Hermitage'-bos in. Een sprookjeslandschap met wilde rivieren, verse frambozen en wensbomen. Omgeven door dicht groen biedt het een welkom contrast met de drukte van de voorbije dagen.

Schotser dan dit wordt het niet: de Highland Games.

Hoe noordelijker we komen, hoe smaller de straten worden. Vaak is het maar één rijstrook met hier en daar een passeerstrook. Uiteraard geldt hier het recht van de sterkste: er wordt meteen ruimte gemaakt voor onze Axor. Midden in het Cairngorms National Park - er is geen betere achtergrond dan dit kale, sobere landschap met steile rotshellingen boven staalblauwe meren - stoten we in een klein dorpje op de Highland Games. Van pipe bands, groepen met doedelzakken en trommels, tot hamerslingeren, gewichtwerpen, boomstamwerpen en highland dansen, we beleven het volledige Schotse programma. En daarbij past op deze dag ook het weer dat zo typisch is voor dit land: na zonneschijn volgen donkere wolken en regenbuien. Op de terugweg door de heuvels naar de Axor fietsen we langs Highland runderen, herten en schapen - en hebben we op zijn laatst in één dag bijna alle must-sees in Schotland afgevinkt.

Uitstapje naar Loch Ness.

We rijden verder over de Oude Weg A 939 door de Hooglanden en staan na elke bocht weer versteld. Over grote vlaktes straalt het heidekruid purper in de zon en versiert het de heuvels. We kunnen er niet genoeg van krijgen. Ten slotte bereiken we Gairnshiel Bridge, die al in 1749 werd gebouwd en vanwege deze statige leeftijd alleen is toegestaan voor voertuigen tot 18 ton. Gelukkig hebben wij daar geen last van– de Axor weegt twaalf ton – en kunnen we letterlijk probleemloos doorrijden.

Dan is het eindelijk zover en rijden we noordwaarts naar de ultieme bestemming van Schotland: Loch Ness. We weten heel goed dat het een toeristenval is, maar toch kunnen we er niet voorbij rijden - de verhalen rond deze plek zijn te legendarisch. Het monster zien we natuurlijk niet, maar we bezoeken wel het onderhoudende en educatieve museum dat het verhaal van Nessie en het bijbehorende onderzoek vertelt. Maar voor ons is het duidelijk dat de legende van Loch Ness eerder te wijten is aan succesvolle marketing dan dat deze kan worden toegeschreven aan echte waarnemingen. Toch is een bezoek aan het meer zeker de moeite waard.

Foto's: 4-Xtremes