4-Xtremes: De Kammermanns beginnen hun grote “World Tour”

We kunnen het zelf nog nauwelijks geloven: Na vele weken van onzekerheid wordt binnen een paar dagen het startschot gelost voor “4-Xtremes – The World Tour”, onze drie jaar durende reis met de expeditie-Axor. Door de nog steeds gespannen situatie zal het zeker een andere ervaring worden dan wat wij gewend zijn. We zullen hygiëneregels moeten naleven en het nieuws op de voet moeten volgen. Maar dat nemen we er maar al te graag bij. Om eindelijk weer daar te zijn waar we ons het beste voelen: on the road.

Misschien weten jullie het nog: Half maart waren we tijdens een tweedaagse servicebeurt in het bedrijfsvoertuigencentrum in Mannheim om de laatste hand te leggen aan onze truck voor onze reis. Enkele dagen later wilden we vertrekken. Maar tijdens ons verblijf in Duitsland werden de grenzen in heel Europa en ver daarbuiten gesloten. Jullie kunnen je zeker voorstellen dat we niet eens wisten hoe het verder moest.

Van opgeven was geen sprake.

Opgeven is voor ons uitgesloten, en daarom zat er niets anders op dan wachten. Na wat bedenktijd besloten we niet terug te keren naar Zwitserland, maar in plaats daarvan onze tijd te besteden aan een rondreis door Duitsland. We informeerden ons over de maatregelen en regelingen van de verschillende deelstaten en zochten hiermee onze bestemmingen uit.

Zo zijn we bijvoorbeeld in Südharz terechtgekomen en hebben we Schloss Marienburg nabij Hannover bezocht. In Saksen konden we tenminste een glimp opvangen van de Basteibrücke in het Elbsandsteingebergte. En op het drielandenpunt van Beieren, Hessen en Thüringen ontdekten we het Zwarte Moor. Daar werden we gecontroleerd door de politie. De agenten verzekerden ons dat we niets onwettigs deden en dat we dankzij onze reisstijl – met z'n tweeën onderweg en ver van de mensenmassa’s – ook zelf zeer goed beschermd waren.

– Andrea en Mike Kammermann

De lockdown had ook zijn voordelen.

En zo bood de lockdown ons ook echt voordelen: we kennen ons noordelijk buurland nu beter. Bovendien waren we nog nooit zo traag onderweg. We brachten meestal drie, vier dagen op een plaats door en reden daarna altijd maar 20 tot 30 kilometer verder. Voor ons een heel nieuwe en heel ontspannen manier van reizen.

Na vijf weken besloten we dan toch terug te keren naar Zwitserland. De situatie gaf ons extra voorbereidingstijd voor onze wereldreis, die we dan ook wilden gebruiken. In deze fase hebben we dagelijks onze route aangepast, zonder te weten wat wanneer nog of weer mogelijk zou zijn. Actuele en betrouwbare informatie vinden was extreem moeilijk.

Scandinavische koelte in plaats van zomerhitte in Iran.

Maar nu is het zeker: we rijden eerst richting Noordkaap. Zo kunnen we de zomer en het najaar in Scandinavië en andere Europese landen meemaken. We gaan ervan uit dat we gezien de huidige situatie het makkelijkst door Europa zullen reizen. Maar ook verwachten we daar aangename temperaturen.

Daarna hebben we twee opties: Ofwel gaan we vanaf augustus over Turkije, waar Mike dan weer mag doorreizen na een verbod vanwege een visumprobleem tijdens onze laatste reis, en door Iran richting het Arabisch schiereiland en Afrika. Of we verschepen de truck naar Zuid-Amerika. Welke optie we kiezen, hangt af van de situatie op dat moment. Daarvoor moeten we steeds up-to-date en steeds flexibel blijven.

De tijd zal de weg wijzen.

Andere bestemmingen zijn nog steeds de doortocht van het Amerikaanse continent naar Prudhoe Bay in Alaska helemaal in het noorden en de rit van het uiterste oosten van Rusland via Centraal-Azië naar Europa. De tijd zal uitwijzen in welke volgorde dit allemaal gebeurt en waar “4-Xtremes – The World Tour” uiteindelijk zal eindigen. 

De voorbije maanden hadden trouwens een ander voordeel: U hebt ons duidelijker dan ooit laten zien hoe vrij we zijn dankzij onze expeditie-Axor. We hebben in Zwitserland en Duitsland water uit rivieren en meren gepompt. Elektriciteit hebben we meer dan genoeg, we moesten enkel naar de winkel voor eten. De laatste keer dat hebben we getankt is al meer dan een maand geleden, omdat we zo weinig kilometers hebben gedaan. Op verharde wegen komen we met een tankbeurt maar liefst 3.000 kilometer toe.

We hebben ook een nieuwe begeleider aan boord: een fiets die we voor 30 euro gekocht hebben en die het ons makkelijker moet maken om kleine boodschappen te doen. Daarvan zullen we er zeker heel wat te doen hebben tijdens onze drie jaar “World Tour”. Jullie zullen het wel vermoeden: We kijken enorm hard uit naar onbekende plaatsen, nooit gehoorde talen, lokale lekkernijen, boeiende ontmoetingen – en gewoon om weer in beweging te zijn.

Foto's: 4-Xtremes