Dennis Depau en zijn Rivard-zuigbagger op de Arocs 3251

Wanneer Dennis Depau op de bouwplaats verschijnt, nemen alle anderen pauze. De man uit de buurt van Darmstadt vestigt reeds op grote afstand alle ogen op zich. “Sommige mensen blijven staan en kijken het eerst even aan”, zegt hij. De aandacht richt zich echter niet op hem, niet eens op zijn tatoeages waarmee hij van de vingers tot de kort geschoren kruin bestukt is. Wat voorbijgangers en bouwvakkers doet opkijken, is de machine die Dennis bestuurt: de Rivard EXVAC SE.10 – een beest van een zuigbagger, opgebouwd op de Arocs 3251 (8×4/4 sleepas) met vier assen.

Blinkend zuiver gepoetst rijdt het antracietkleurige gevaarte met de groene zuigarm op een miezerige maandagochtend een woonwijk binnen in de buurt van de plaats Dieburg in het Duitse Hessen. Voor een ruwbouw moeten de leidingen voor stroom, water, gas en internet worden blootgelegd.

Slechts een kort optreden voor Dennis en de EXVAC. Met de afstandsbediening beweegt Dennis de Arocs achteruit naar de bouwplaats. De vierde as stuurt mee. Dat maakt het manoeuvreren gemakkelijker, zelfs op krap bemeten bouwplaatsen. Camera’s, sensoren en noodknoppen rondom zorgen voor extra beveiliging. 

Op de centimeter nauwkeurig.

De collega’s, allemaal van Heinrich Kern Straßen- und Tiefbau GmbH, hebben het voorwerk verricht. De zeven meter lange zuigarm aan de achterkant zwenkt uit. Dennis stuurt hem op de centimeter nauwkeurig met behulp van de afstandsbediening welke om zijn middel is gebonden. “Het is een beetje als een nieuw lichaamsdeel”, zegt hij met een glimlach. De gediplomeerde vrachtwagenmonteur bestuurde als kind al de minibagger van zijn vader. Vier jaar geleden leerde hij bij een ander bedrijf het bedienen van een zuigbagger. Tegenwoordig doet hij bij Kern niets anders meer.

De helper en bijrijder van Dennis, Patrick Gröper, maakt met een paar ferme handgrepen de stijve zuigbuis vast aan de EXVAC. De getande krans kan zich tijdens het zuigen draaien en werkt op die wijze de ondergrond los. Vervolgens komt in het inwendige van de machine de gietijzeren industrieturbine met daverend geweld tot leven. Per uur verplaatst dit bakbeest maar liefst 30.000 kubieke meter lucht. Dat is evenredig aan de inhoud van tien Olympische zwembaden.

De kracht hiervoor levert de 375 kW sterke OM 471 van de Arocs via de PTO. De zuigkracht die hierdoor ontstaat, voert slijk, zand, aarde en zelfs grote stenen heel eenvoudig af. “Je kunt er gemakkelijk een stoeprand mee optillen”, zegt Dennis. Als het nodig is zelfs over een lengte van 100 meter.

Snel en veilig.

Ondanks z’n gigantische kracht is de zuigbagger in het dagelijks werk op de bouw geliefd vanwege z’n zachte karakter. Zo ook vandaag. Met veel gevoel graaft Dennis verticaal in de diepte. Stuk voor stuk legt hij buizen en leidingen vrij zonder enige aanraking. Collega Patrick helpt hem een handje met de persluchtlans tussen de leidingen zelf en op elke plek waar aardmateriaal vastzit. De olievrije perslucht komt uit de compressor in de EXVAC. Een half uurtje later heeft de zuigbagger een zuivere schacht opengewerkt. Alle buizen en leidingen zijn bereikbaar.

Proef op de som.

Pas in december 2021 heeft de firma Kern haar eerste zuigbagger gekregen. De chef had er lang over nagedacht. Te lang, zoals hij achteraf vindt. Maar meer dan een half miljoen investering per voertuig wil goed doordacht zijn. De oplossing vond hij uiteindelijk bij CyclonTec GmbH in Rheinberg. Dat bedrijf verzorgt niet alleen verkoop en distributie voor de Franse producent van zuigbaggers Rivard in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. CyclonTec verhuurt de nieuwe apparatuur ook zonder operators. “Dat was ideaal voor mij”, is Heiner Kern van mening. “Zo konden wij de proef op de som nemen met de zuigbagger in het dagelijks gebruik.” Een proeve die overtuigde, want het geleende apparaat is inmiddels gekocht.

Op de bouwplaats genieten Dennis en Patrick intussen van hun pauze. De ruime BigSpace-cabine van de Arocs biedt een comfort dat in de civiele techniek heel uitzonderlijk is: airconditioning, koelkast, comfortstoelen en een soundsysteem. “Daar gaat niets boven”, zegt Dennis en laat zijn blik door de cabine gaan. Alleen het comfortbed met de hoogwaardige matras blijft meestal onbeslapen. “We zijn slechts zelden meer dan een half uurtje van huis”, licht Patrick toe.

Foto’s & video: Michael Neuhaus