Met een Actros 1848 transporteert Ingo Graul helikopters door Europa

Uitgekiende techniek.

Ingo parkeert de truck met oplegger op het geasfalteerde voorterrein van de hangaar. Nog één keer naar voren en terug steken, zodat een gele markering op de rijstrook exact in het midden onder de combinatie ligt.

“Dat is ons oriëntatiepunt, wanneer we er dadelijk de helikopter op schuiven”, licht Ingo toe. Dan klautert hij uit de cabine om de rem van de achteras aan de achterkant van de oplegger vast te zetten.

Vervolgens gaat hij weer terug aan het stuur. Een lichte druk op het gaspedaal en de Actros verlengt de uitschuifbare aanhanger om vijf meter.

De chef laadt zelf.

Na het loskoppelen van de hydrauliek- en pneumatiekleidingen kan het achterste gedeelte van de aanhanger worden ontkoppeld. Ingo parkeert de trekker iets verderop ernaast en begint met het in elkaar zetten van de laadbruggen en verbredingen. Geen tel te vroeg, want vanaf het andere uiteinde van het voorterrein nadert reeds een groot wit gevaarte.

“Vandaag zit de chef zelf aan het stuur”, zegt Ingo. Zijn chef heet Graham Clarkson, die nu uitstapt uit het duwvoertuig. Ook bij de volgende stap geeft Graham Clarkson het stuur niet uit handen. Op aanwijzingen van Ingo en zijn collega Marcel Lohse manoeuvreert de Schot de EC225 op de dieplader. 

Sinds kort zijn er twee Heli Shuttles op pad.

Bij het vastsjorren van de Super Puma op de oplegger helpt zijn collega Marcel Lohse hem. Pas sinds een week of zes zit de 29-jarige zelf aan het stuur van de tweede Heli Shuttle.

Marcel is opgeleid tot vliegtuigmonteur en was vroeger ook onderweg in het transport van boten. “De vraag naar transport van helikopters is extreem hoog”, geeft Graham Clarkson aan waarom een tweede truck werd aangeschaft.

“Toen wij het idee voor de shuttle hadden, waren de opdrachten al binnen alvorens de aanhanger überhaupt was gebouwd! En nu rijden we al met twee stuks.” Zo’n 90 helikopters heeft de Heli Shuttle reeds getransporteerd. 

Een Super Puma voor Shanghai.

19 uur. Na een paar uur rusttijd gaan we van start. Statusbespreking met de bemanning van de begeleidende voertuigen, de BF-4 en BF-3. Het traject verloopt van de luchthaven Kassel-Calden eerst ongeveer 30 kilometer over de provinciale weg 7. “Hier moeten we Engels afslaan. Dat is onvermijdelijk”, zegt Ingo en wijst in het roadbook op kruisende bruggen. “Dat wil zeggen: over de afrit en tegen de richting in de weg op.” Kort voor 20 uur is iedereen bereid. De colonne zet zich in beweging. Ingo heeft rond 430 kilometer voor zich liggen. Zijn bestemming: de internationale haven in Bremerhaven. Daarvandaan krijgt het transport twee dagen later een vervolg – andermaal niet door de lucht, maar per vrachtschip naar Shanghai in China. Of de helikopter daar onbeschadigd aankomt, ligt in andere handen.