Truck Trophy 2017 – De spannende finale – Part II

Truck Trophy 2017

Action, trucks en nieuwe vrienden.

Grote uitdagingen in ijzige koude: In de eindronde van de Truck Trophy 2017 verleggen de bestuurders hun grenzen.

Part II. Twaalf bestuurders – één team.

De Truck Trophy is alleen iets voor echte teamspelers. Op het einde staat er één enkel sterk team van twaalf vrienden.


Opnieuw de rivier op, het is de derde morgen. Min 12 graden, wolken. Er hangt sneeuw in de lucht. Nog eens op het driftijs – dat moet toch te doen zijn! Dus – buiten in de cirkelbaan rijden, manueel in 8 of 9 schakelen, dan met een gevoelvolle trap op het pedaal de achterkant laten uitbreken en tegensturen. Hierbij niet vertragen en met minimale bewegingen van gaspedaal en stuurwiel in driftmodus blijven. Nicolae uit Roemenië, die door iedereen Nico genoemd wordt: "Dat is het leukste moment, wanneer je overgaat van rijden naar driften. Alsof er iets groots gebeurt!” De trainingsrondes met trainer Markus werpen hun vruchten af. Meer en meer deelnemers slagen erin om de vrachtwagen voor driekwartronde, een ronde, twee rondes of meer stabiel in drift te houden. Dan de wedstrijd. De eerste die de maximale tijd van twee minuten drift neerzet, is Kevin. Applaus! En zijn teamgenoot Kris: "Vandaag liep het veel beter. In de wedstrijd heb ik het beter gedaan dan tijdens de trainingsrondes. Nu ben ik echt in wedstrijdmodus!”




Alexandru was al vaak in Zweden en kent het rijden op sneeuw en ijs. Hij vindt vooral de slalom erg leuk. "Met de trekker in slide rond de pylonen, dat is als een dans op het ijs. Met de trailer wordt het immers snel gevaarlijk als er iets verschuift!”



Teamwerk telt.

Als slalomwedstrijd staat er nu iets bijzonders op het programma: blind trust, blind vertrouwen. Hierbij gaat het om teamwerk! De ene krijgt een duikersbril met volledig afgeplakte glazen. Hij ziet dus niets. De andere geeft aanwijzingen. "Volledig zonder oriëntering denk je altijd dat er iets zal gebeuren. Je moet de ander echt volledig vertrouwen", zegt Pascal en neemt zijn bril af.



Vanmorgen waren er nog twee bijkomende opdrachten. Terug naar het hotel voor het Actros-modelparcours. Scherpe bochten met veel heen en weer, vernauwingen, trailer af- en opnieuw aankoppelen. En de hele tijd het tempo erin houden, het gaat om seconden! Aanmoedigen, lachen, kreunen, applaudisseren – is dat niet elk met allen in plaats van een tegen allen? Przem behaalt de snelste tijd, dan Fabi, dan Kevin. Dat betekent voor het globale resultaat: gelijke stand tussen team Zwitserland en Duitsland, op de voet gevolgd door de volgende drie. Alles is nog mogelijk!



Aangesterkt met zalmlasagne en sla, beginnen de deelnemers aan de volgende ronde. Het is geen kinderspel om een vrachtwagenzeil van 2 bij 2 meter om te keren waarop zes volwassen mannen staan. Maar wat een lol en de teams uit telkens drie landen doen hun uiterste best om sneller te zijn dan de anderen. Nederland, Zwitserland en België winnen!



Vrienden bakken spiegeleieren.

Maar ook daarmee is de beslissing nog niet gevallen, want er moeten nog twee opdrachten uitgevoerd worden. Het touwtrekken gaat naar het drielandenteam Roemenië, Polen en Nederland. Maar dan: Bak een spiegelei. Fluitje van een cent? Niet als je het ei, dat voorzien is van een lawinezender, eerst nog moet zoeken en ook het vuur nog zelf moet maken. Materiaal is brandhout, messen, vuursteen en een onderlegger. Zes mannen met digitale ontvangers in de hand en sneeuwschoenen onder de boots stuiven weg, terwijl ze steeds opnieuw tot aan hun dijen wegzakken in de sneeuw. Hun achtergebleven teamgenoten proberen vuur te maken. Ze snijden het brandhout met het mes in stukjes. Maar hoe fijn moet het zijn?

De mannen met hun digitale ontvangers zijn in opperste concentratie. Lodewijk schijnt iets in zijn hand te hebben, hij komt met grote schreden terug. Vuur maken is een kunst. Pascals kinderen zijn bij de padvinders en op die manier heeft hij ook zelf iets geleerd. Zeer kleine, dunne spanen en lange halen met de vuursteen zijn de oplossing. Het brandt! Snel nu: vuur uit de pan op de onderlegger slepen, het ei in de pan – jaaa, dat wordt het lekkerste ei ter wereld. Przem en Janusz uit Polen zijn het tweede team dat erin slaagt, daarna komen de Zwitsers, de andere strijden nog. Maar de Truck Trophy heeft zijn eigen regels. Zodra de drie eerste teams klaar zijn, helpen ze de anderen, want vuur maken is met elk brandhout anders. Hier zijn geen concurrenten aan het werk, maar vrienden!



Familiefeest.

De honden blaffen al. De Truck Trophy 2017 wordt in schoonheid afgerond met een hondensleerit. Het Noord-Zweedse winterlandschap van zijn allermooiste kant, deze keer begeleid door vijf, zes husky's per tweepersoonsslee. En midden in het bos door een grote kudde rendieren. Dat is Lapland!

Ondertussen loopt de puntentelling op volle toeren. De huldiging van de winnaars wordt nog een spannend moment. Wat is er sinds vanmiddag veranderd in de stand? Winnaars zijn Fabian en Andreas uit Zwitserland, op de voet gevolgd door Pascal en Lodewijk uit Nederland.

Przem en Janusz uit Polen komen op de 3e plaats, dan volgen Kevin en Kris uit België, Andreas en Alexander uit Duitsland en Nicolae en Alexandru uit Roemenië. Bergen plezier aan de ene kant, maar de dagen in Lapland zijn voor de twaalf finalisten veel meer dan dat. Alexandru: De Truck Trophy is een ervaring die je maar een keer in je leven meemaakt. Meer of minder punten – erbij zijn is het belangrijkst, zoals bij de Olympische Spelen.”

En Kris zegt: "Dit avontuur zal ik nooit vergeten, net zoals hetgeen ik van Udo geleerd heb over het rijden op ijs. We konden het als twaalf finalisten van meet af aan goed met elkaar vinden, samen zijn we het superteam!” Lodewijk komt binnenkort opnieuw naar Lapland. "Als mijn jongens een beetje ouder zijn, wil ik met hen sneeuwscooter en hondenslee rijden en in elk geval rendiervlees eten. Maar het beste van de Truck Trophy is onze vriendschap.” Fabian ervaart het ook zo: "Voor mij was dit veel meer dan een wedstrijd – het was een familiefeest dat bijna een week geduurd heeft. Ik zal er de rest van mijn leven over kunnen vertellen.”

 



Part I. IJs, spikes en coole reacties.

Actie beleven, trucks beheersen, uitdagingen overwinnen, vrienden zijn – arctische avonturen voor bestuurders en vrachtwagens.


Het ijs knarst en kraakt onder de spikes. Zes witte Actros rijden de diepgevroren rivier op en het aantal pylonen wijst erop dat alles optimaal voorbereid is. Enkele korte instructies voor de twaalf finalisten van de Truck Trophy 2017 – en tijd om aan de nieuwe ondergrond te wennen. Slalomcircuit en driftcirkel zijn aangegeven en de deelnemers worden ondersteund door trainers Udo en Markus. "Met de vrachtwagen op het ijs zonder een lading van 25 ton is in ieder geval iets bijzonders", zegt Fabian uit Zwitserland. Zijn teamgenoot Andreas: "Ik heb net geleerd hoe ik voor de drift het achterassperdifferentieel in en ESP uit moet schakelen. Bovendien moet de manuele modus ingeschakeld worden. Anders schakelt de transmissie op telkens gas wordt teruggenomen en dan is er onvoldoende kracht.” Een en al rijplezier voor de twaalf bestuurders.




Behendigheid en denkvermogen.

Tijd voor de eerste opdracht. Het gaat om behendigheid en denkvermogen. Afslaan uit een met pylonen begrensde parkeerplaats, door een slalom, opnieuw afslaan en in de volgende parkeerplaats. Hetzelfde achteruit, en daarbij geen pylonen aanraken. Lodewijk uit Nederland: "Ik ben erg zenuwachtig, mijn handen trillen helemaal.”3, 2, 1, start! De stopwatch loopt. Hij blijft beheerst op koers, vlot maar niet te snel. "Nog een beetje verder – ok – laat maar komen – langzaam" – hoewel in deze oefening iedereen het tegen iedereen opneemt, leeft teamgenoot Pascal helemaal mee.



Team België bij de tweede opdracht, het inschatten van de hoogte en de breedte van de truck. "Naar beneden, verder naar beneden, verder – stop!” Er wordt teamwerk gevraagd. Kevin heeft geschat, Kris rijdt. Lukt het? Zonder problemen! 60 cm lucht tussen de dakspoiler van de Actros en de lat. Maar de lat niet geraakt – dat is het belangrijkste. Kris schat de breedte, Kevin rijdt. Ook hier enkele centimeters te veel, niet erg. De zege gaat overduidelijk naar de Roemenen, met amper één centimeter tussen de bovenkant van het dak en de lat. Wow!



Puzzelstuk en pirouette.

Na de middagpauze beginnen de deelnemers gesterkt aan de puzzelwedstrijd. Ok, eerst de vier hoeken leggen en de bovenste rand aanvullen. In het radiatorrooster in het midden, de koplampen en bovenaan rechts is het Truck Trophy-logo te zien. Bij team Duitsland is de rand klaar en zijn ook in het midden alle belangrijke delen gelegd. Licht gemompel van Alex: "Kenteken... Nee, we hebben een koplampstuk nodig.” De spanning is te snijden, de stopwatch loopt. De Nederlanders hebben minder ongebruikte delen op tafel liggen. Stukje voor stukje vindt zijn plaats in de afbeelding. “Klaar!” Twaalf minuten en zes seconden, dat is een record! "Man, ik ben helemaal bezweet", zegt Pascal.

De Vindel Älven, een circa 400 kilometer lange rivier van bij de Noorse grens tot aan zijn monding in de Oostzee, is 's zomers een paradijs voor vissers. En nu de ideale locatie voor de Truck Trophy. Terwijl de enen zich op de puzzelstukjes concentreren, zijn de anderen alweer onderweg in de Actros. Met doorzettingsvermogen, plezier en ongewilde pirouettes oefenen ze op drift en slalom.



Concentratie, moed en kracht.

Terug naar het hotel. Ze hebben al een lange dag achter de rug, maar de opdrachten zijn nog niet ten einde! De beamer projecteert 30 woorden op de wand, begrippen als GigaSpace, Driver‘s Inn, Fuel Duel, Active Brake Assist. Daarna krijgen de deelnemers drie minuten de tijd om zoveel mogelijk begrippen op te schrijven. Alle teams brengen het er goed van af!

Daarna begeven de twaalf finalisten zich met sneeuwschoenen en fakkels naar het avondeten. En pas daar wacht de laatste oefening voor vandaag. Als begeleider in een racewagen wint de deelnemer die tijdens een avontuurlijk snelle ronde over het ijs het coolst blijft. Hierbij wordt de hartslag gemeten. De hoogste waarde is 191. Winnaar met een hartslag van 92 is Andi uit Zwitserland – moed en kracht zijn nuttige eigenschappen!



Volledig remmen en niet twijfelen.

"Wanneer je een noodremmanoeuvre moet uitvoeren, doe je dat gewoon – zonder te twijfelen!” Udo laat er geen twijfel over bestaan dat hij een volledig remmanoeuvre wil zien. Het is de tweede morgen van de Truck Trophy. Het kwik geeft min 9 graden Celsius aan en de Vindel Älven is gehuld in een laaghangende mist. Maakt niet uit, de zichtbaarheid bedraagt 150 meter. Eerst een remmanoeuvre om te oefenen. Janusz versnelt tot 50 km/u en drukt plots het rempedaal in. De vrachtwagen glijdt over het ijs. "Dat is helemaal anders dan op de weg, gewoon niet te vergelijken. Maar de vrachtwagen blijft beheersbaar, je voelt je helemaal veilig", zegt de man uit Polen. Iedereen leert aanvoelen hoeveel meter remweg er nodig is. De mist is verdwenen, de zon verjaagt de laatste nevelslierten, een heerlijk heldere ochtend en een blauwe hemel boven Lapland.

De eerste oefening voor vandaag: Hoe is de remweg wanneer vanuit 70 km/u plots geremd wordt tot stilstand? Elke deelnemer stelt een pyloon op met zijn naam erop. De volgende opdracht bestaat erin vanuit 50 km/u te remmen voor een hindernis. Wie er het dichtst bij is, wint, wie de hindernis aanraakt krijgt nul punten. De afstanden blijven dan ook aanzienlijk.

Daarna krijgen de deelnemers nog een keer de gelegenheid om te oefenen voor slalom en drift. Trainer Markus doet het voor, en het ziet er zo eenvoudig uit. "Het is enorm leuk, maar er is veel oefening voor nodig tot het lukt", zegt Fabian van het Zwitserse team. Andreas vult aan: "Bovendien druist het volledig in tegen je intuïtie. We trainen er altijd op om het voertuig niet te laten uitbreken.”



Diersporen en troonopvolging.

Tijd voor het middageten. De twaalf finalisten van de Truck Trophy 2017 kunnen een stevige opkikker gebruiken, want in de namiddag staat eerst de originele Zweedse speurtocht op het programma – een soort speurtocht op ski's. In vijf stations worden de meest uiteenlopende vaardigheden getest. Wie is op de hoogte van de Zweedse troonopvolging? Enkel bij team België, bij Kevin en Kris, worden punten afgetrokken bij het herkennen van diersporen. Wie schiet het best? Duidelijk de Polen. De diergeluidenwedstrijd wordt gewonnen door Lodewijk en Pascal, terwijl Nico en Alex uit Roemenië de punten in de wacht slepen voor het schatten van een kilo sneeuw. De mannen komen zwetend terug. De kaarten zijn volledig opnieuw geschud. De afstand tussen de teams is minimaal. 8 van de 14 opdrachten zijn achter de rug, en elk team maakt nog kans op eindwinst!

En nu nog wat plezier maken. Sneeuwpakken aan, helmen op en tweeëneenhalf uur met de sneeuwscooter door het Lapse winterlandschap bij zonsondergang. Heerlijk!



Foto's: Sebastian Vollmert
Video: Martin Schneider-Lau

17 comments