4-Xtremes – 24ο Μέρος: Λαθρεπιβάτες και επιτυχής διάπλους

Τις προηγούμενες εβδομάδες, ζήσαμε τόσα πολλά που χρειαζόμαστε φωτογραφίες και σημάδια στον χάρτη, για να θυμηθούμε τα πάντα. Πάντως, το σημαντικότερο γεγονός δεν ξεχνιέται με τίποτα: επιστρέψαμε στην Ευρώπη, στη Σικελία.

Ξέραμε ότι είναι δύσκολο να συνεχίσουμε μετά την Τυνησία. Τα σύνορα της γειτονικής χώρας, της Αλγερίας, στα δυτικά, ήταν μέχρι πρόσφατα κλειστά λόγω κορονοϊού. Επίσης, στα ανατολικά, είναι δύσκολο να διασχίσεις τη Λιβύη που βρίσκεται σε κρίση, θέλαμε, όμως, να προσπαθήσουμε. Δοκιμάσαμε να βγάλουμε βίζα διέλευσης σε όλες τις πιθανές υπηρεσίες, αλλά δεν λάβαμε ούτε μία απάντηση.

Πρόσκληση για «Ιφτάρ».

Έτσι, το μόνο που μας απέμενε ήταν να «οπισθοχωρήσουμε» στην Ιταλία. Για άλλη μια φορά, η επιστροφή από την Τζέρμπα στην Τυνησία μας άφησε φοβερές εντυπώσεις. Για παράδειγμα, στο Ματμάτα. Το βερβερικό χωριό κρύβει παμπάλαια σπίτια-σπηλιές, ένα από τα οποία χρησιμοποιήθηκε στα σκηνικά του «Star Wars» – ίσως θα θυμάστε ότι έχουμε επισκεφτεί πολλά από αυτά.

Κατασκηνώσαμε ακριβώς δίπλα στο τζαμί. Η στιγμή που κάναμε βόλτα στις υπόσκαφες κατοικίες την ώρα του ηλιοβασιλέματος, ενώ ακουγόταν η απογευματινή προσευχή του ιμάμη, ήταν μαγική. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο ιδιοκτήτης του μικρού κάμπινγκ μας προσκάλεσε για «Ιφτάρ» – το γεύμα που τρώνε οι Μουσουλμάνοι μετά τη δύση του ηλίου στη διάρκεια του Ραμαζανιού. Ευτυχισμένοι και χορτάτοι, κοιμηθήκαμε βαθιά. Μέχρι που μας ξύπνησε ξανά ο ιμάμης στις 4.00 τα χαράματα.

Επόμενος σταθμός ήταν το – σχεδόν 1.800 ετών – αμφιθέατρο της Ελ Τζεμ, που κάποτε χωρούσε 35.000 θεατές. Παντού στα τοιχώματα υπήρχαν χαραγμένα ονόματα στα αραβικά και τα λατινικά – κάποια με ημερομηνία ή χρονολογία.

Στον χώρο στάθμευσης μπροστά από το εκδοτήριο των εισιτηρίων παραμονεύουν κάποιοι νεαροί. Μπορεί η Τυνησία να είναι όμορφη για τους επισκέπτες, όμως η χώρα δεν προσφέρει καθόλου προοπτικές για πολλούς νέους ντόπιους. Γι' αυτό προσπαθούν να ταξιδέψουν λαθραία μέχρι την Ευρώπη. Μετά τη δύση του ηλίου, ένας νεαρός προσπαθεί να διαρρήξει έναν από τους εξωτερικούς αποθηκευτικούς χώρους μας. Τον βλέπουμε εγκαίρως.

Μπροστά από την είσοδο του λιμανιού σχηματίζεται ουρά – σε έναν δρόμο χωρίς σχεδόν καθόλου φωτισμό. Εδώ, ολόκληρες ομάδες περιμένουν την ευκαιρία τους. Προσπαθούν να σκαρφαλώσουν σε κάθε van και φορτηγό, κάτω από το όχημα ή πάνω στην οροφή. Μέχρι να αρχίσει να κινείται πάλι η ουρά των οχημάτων, ο Mike κάνει περιπολίες και «τσακώνει» δύο ακόμη νεαρούς, που έχουν συρθεί κάτω από το Axor.

Επιτέλους στο καράβι.

Στο λιμάνι κατεβαίνουμε από το όχημα για έναν τελευταίο έλεγχο. Πράγματι, ακόμη ένας νεαρός έχει κρυφτεί στην οροφή μας. Οι συνοριοφύλακες παρακολουθούν σχεδόν άπραγοι, αφήνοντας τα πάντα στην ακτοπλοϊκή εταιρεία. Έχει πάει 2.00, όταν σαλπάρει το καράβι. Δέκα ώρες μετά βρισκόμαστε στο Παλέρμο. Οι εξαιρετικά φιλικοί συνοριοφύλακες βρίσκουν υπέροχο το Axor μας και βγάζουν φωτογραφίες. Συνεννοούμαστε να περάσουμε την καραντίνα μας στο φορτηγό.

Φωτογραφίες: 4-Xtremes