4-Xtremes – 18ο Μέρος: Στους ολισθηρούς δρόμους της Πελοποννήσου

Χρειαστήκαμε σχεδόν 800 λίτρα Diesel, για να εξερευνήσουμε την ηπειρωτική Ελλάδα. Δαπανήσαμε ένα σημαντικό μέρος τις προηγούμενες εβδομάδες στην Πελοπόννησο. Πράγματι, η μεγάλη χερσόνησος νοτιοδυτικά της Αθήνας, που μοιάζει με παλάμη, παρουσίασε προκλήσεις ακόμη και στην οδήγηση. Περισσότερα γι' αυτό στη συνέχεια.

Για να φτάσει κανείς στην Πελοπόννησο ερχόμενος από βόρεια, όπως εμείς, πρέπει να διασχίσει τη γέφυρα Ρίου-Αντίρριου. Αν και η λέξη "πρέπει" δεν ταιριάζει σε αυτήν την περίπτωση. Η διαδρομή μήκους δύο και πλέον χιλιομέτρων στην καλωδιωτή γέφυρα, με θέα στον Πατραϊκό Κόλπο από τη μία πλευρά και στον Κορινθιακό Κόλπο από την άλλη, είναι εμπειρία.

Ωραίο μέρος για κατασκήνωση – στην παραλία της Χρυσής Άμμου στην Πελοπόννησο.

Βόλτες με χειμωνιάτικα μπουφάν.

Νομίζαμε ότι στην Ελλάδα επικρατούν πάντα ευχάριστες θερμοκρασίες και ηλιοφάνεια, ακόμη και τον χειμώνα. Και όντως τον Ιανουάριο ο καιρός ήταν καλός για πολλές μέρες. Όμως ξέρουμε πλέον ότι δεν είναι καθόλου δεδομένο: τελευταία μας συντρόφευαν σχεδόν συνεχώς κρύος αέρας και βροχή και δεν αποχωριστήκαμε τα χειμωνιάτικα μπουφάν ούτε μία ημέρα. Παρόλ' αυτά, μπορέσαμε να περπατήσουμε πολύ στα πευκοδάση πίσω από τις παραλίες.

Την τρίτη ημέρα επιστρατεύσαμε τις λαμαρίνες μας για την άμμο, αλλά όχι για εμάς: το pick-up μας οικογένειας είχε βυθιστεί στην άμμο μέχρι και το σασί. Όμως, με λίγο φτυάρισμα, σπρώξιμο και με τις λαμαρίνες που τοποθετήσαμε από κάτω, το αυτοκίνητο ξεκόλλησε "με την πρώτη".

Πάνω από 50 οχήματα κατασκηνωτών στην παραλία.

Τις επόμενες ημέρες ερχόταν όλο και περισσότερος κόσμος στην παραλία της Βοϊδοκοιλιάς με van, τροχόσπιτα ή φορτηγά. Συνεχίσαμε τον δρόμο μας, όμως σε όλη τη Νότια Πελοπόννησο οι παραλίες είχαν αρκετό κόσμο. Σε μία υπήρχαν πάνω από 50 οχήματα. Παρά τον κορωνοϊό, ή ίσως εξαιτίας του, εδώ συναντά κανείς πολλούς ταξιδιώτες που κατασκηνώνουν για εβδομάδες.

Εντελώς διαφορετικό από τις παραλίες είναι το τοπίο στην ενδοχώρα της χερσονήσου. Κάποια μέρη είναι σχεδόν τροπικά. Επιστρέφοντας στην ακτή, κατασκηνώσαμε στο ναυάγιο "Δημήτριος", γύρω από το οποίο πλέκονται πολλές ιστορίες, ορισμένες πιο πιστευτές από άλλες. Μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουμε τον πραγματικό λόγο που το πλοίο κάθεται και σκουριάζει.Όμως, δεν παύει να είναι ένα φανταστικό θέμα για φωτογραφίες.

Κάποτε στο στόχαστρο των κατακτητών, σήμερα στο στόχαστρο των τουριστών.

Στην ανατολική ακτή, δεσπόζει η μικρή πόλη της Μονεμβασιάς πάνω σε έναν βράχο μπροστά από την ακτή. Από τον έκτο αιώνα, έχει περιέλθει κατά καιρούς στα χέρια των Φράγκων, των Βυζαντινών, των Ενετών, των Σταυροφόρων και των Τούρκων. Σήμερα, έχει λάβει το Σήμα Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς και οι μόνοι εισβολείς είναι οι τουρίστες.

Τα ερείπια της βυζαντινής πολιτείας του Μυστρά μπορέσαμε να τα δούμε μόνο από τον χώρο στάθμευσης, καθώς αυτήν τη στιγμή ένα τμήμα τους είναι υπό αναστήλωση. Έτσι, συνεχίσαμε προς ένα χιονοδρομικό κέντρο που βρισκόταν σε υψόμετρο περίπου 1.600 μέτρων – αμφιβάλλοντας ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε σκι. Πού ακούστηκες να κάνεις χειμερινά σπορ στην Ελλάδα; Επίσης, δεν υπήρχε καθόλου χιόνι.

Πριν επιστρέψουμε στην αφετηρία μας, την Πάτρα, επισκεφτήκαμε μια τεχνητή λίμνη στα βουνά. Στον δρόμο, χρειάστηκε να περάσουμε μέσα από χωριά, που μας έκαναν να ιδρώσουμε. Παρόλο που οι δρόμοι ήταν αρκετά φαρδιοί, πολλοί κάτοικοι είχαν θέμα με το παρκάρισμα. Πολλές φορές τα μπροστινά φλας μας – το πιο φαρδύ τμήμα του Axor στο ύψος των αυτοκινήτων – απείχαν μόνο λίγα εκατοστά από τους καθρέφτες των παρκαρισμένων αυτοκινήτων.

Ο επόμενος προορισμός είναι σίγουρος!

Ο δρόμος γύρω από τη λίμνη ήταν κατάφυτος και από τις δύο πλευρές και σε κάποια τμήματα χαλασμένος. Ανακουφιστήκαμε όταν φτάσαμε σε ένα λιβάδι, στο οποίο μπορούσαμε να κατασκηνώσουμε. Η στάθμη του νερού της τεχνητής λίμνης ήταν τόσο χαμηλή, που μπορούσες να δεις τα ερείπια πλημμυρισμένων σπιτιών. Μια συναρπαστική ματιά στο μακρινό παρελθόν.

Τελικά, φύγαμε από την Πελοπόννησο, διασχίζοντας πάλι τη γέφυρα Ρίου-Αντίρριου. Προηγουμένως, είχαμε εξετάσει το ζήτημα του επόμενου προορισμού και πλέον είναι σίγουρος. Για να φτάσουμε εκεί και να μπορέσουμε να κινηθούμε ελεύθερα, θα χρειαστούν τρία αρνητικά τεστ κορωνοϊού, δύο δρομολόγια με πλοίο και μια εβδομάδα καραντίνα σε ξενοδοχείο. Όμως, επειδή μπορεί να συναντήσουμε εκπλήξεις, δεν θα σας αποκαλύψουμε ακόμη πολλά. Θα μάθετε εάν όλα πήγαν καλά στο επόμενο ρεπορτάζ.

Φωτογραφίες και βίντεο: 4-Xtremes