4-Xtremes – 60ο Μέρος: Μέχρι «λίγο» πριν τον Βόρειο Πόλο με το Axor

Το πλοίο χρειάστηκε επτά ολόκληρες ώρες για να φύγει από το Κέρκγουολ των Ορκάδων τα χαράματα και να κατευθυνθεί προς τα βόρεια. Ο προορισμός μας μετά από μια ομαλή διαδρομή και την ανατολή του ήλιου στο κατάστρωμα; Το λιμάνι του Λέργουικ στο κύριο νησί των Σέτλαντ - το οποίο, όπως και οι Ορκάδες, ανήκει στη Σκωτία και είναι επίσης η βορειότερη περιοχή της Μεγάλης Βρετανίας.

Αφού είμαστε ήδη ξύπνιοι, αποφασίζουμε να κάνουμε μια βόλτα στο Λέργουικ, την κύρια πόλη των Σέτλαντ με περίπου 7.500 κατοίκους. Κτίρια από ψαμμίτη πλαισιώνουν την προκυμαία, τα περισσότερα από αυτά του 18ου αιώνα. Περιπλανιόμαστε στον σχεδόν έρημο, στενό κεντρικό δρόμο που ακολουθεί την ακτογραμμή. Το λιμάνι είναι σύγχρονο και υπάρχουν πολλά να δεις, από αλιευτικά σκάφη μέχρι ιδιωτικά ιστιοπλοϊκά και μεγάλα σκάφη όπως το φέριμποτ με το οποίο φτάσαμε.

Φάροι σε κάθε γωνία.

Πραγματικό αξιοθέατο είναι οι φάροι που βρίσκονται κυριολεκτικά σε κάθε γωνία, κτισμένοι δραματικά πάνω σε βράχους. Εξερευνούμε αρκετούς από αυτούς τους βράχους με τα πόδια – και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί για να μην μας παρασύρει ο άνεμος. Σε μια πεζοπορία, μια ριπή ανέμου μου αρπάζει (Andrea) ξαφνικά το σκίαστρο της φωτογραφικής μου μηχανής από το χέρι. Μερικές ημέρες ο άνεμος φτάνει τα 100 χιλιόμετρα την ώρα. Συνεπώς, πρέπει να τοποθετούμε το Axor όσο το δυνατόν καλύτερα με την πρύμνη προς τον άνεμο, ώστε να έχουμε αρκετά ήρεμες νύχτες χωρίς κούνημα.

Όταν εξερευνάς την ακτή, συναντάς αμέτρητους όρμους με ερείπια αλιευτικών οικισμών, ορισμένοι από τους οποίους χρησιμοποιούνταν προ αμνημονεύτων χρόνων – μέχρι τον 20ό αιώνα. Ένας από αυτούς τους εγκαταλελειμμένους οικισμούς είναι η Fethaland στο βορειότερο άκρο του κύριου νησιού. Από εκεί, μπορείς να πας ακόμα πιο βόρεια: με δύο μικρά φεριμπότ που χρειάζονται μόλις ένα τέταρτο και επτά λεπτά αντίστοιχα.

Το μικρότερο φέριμποτ - και πολλά άλλα «βορειότερα».

Στο πρώτο φεριμπότ – για το νησί Γελλ – μας προσκαλεί το πλήρωμα να καθίσουμε στη γέφυρα, ο Mike μάλιστα έχει τη δυνατότητα να δοκιμάσει την καρέκλα του καπετάνιου. Μετά από 20 λεπτά διαδρομής κατά μήκος του Γελλ, στεκόμαστε μπροστά από το δεύτερο φεριμπότ. Και αυτό είναι πιθανώς το μικρότερο στο οποίο επιβιβαστήκαμε ποτέ με το Axor. Το μέγιστο ύψος του οχήματος είναι 4,20 μέτρα και το πλήρωμα δεν θέλει να πιστέψει ότι το φορτηγό μας θα χωρέσει. Όμως τα παιδιά λειτουργούν αντιγραφειοκρατικά και απλά λένε: «Give it a try, and if you hear it scratching, just stop». Δοκιμάστε το, και αν ακούσετε να γρατζουνάει, απλά σταματήστε! Αλλά φυσικά, με το ύψος των 3,70 μέτρων που διαθέτουμε, μπαίνουμε στο πλοίο χωρίς «γρατζουνιές» - και με αυτό περνάμε στο νησί Ουνστ.

Το Ουνστ είναι το βορειότερο κατοικημένο νησί της Μεγάλης Βρετανίας. Και επειδή είμαστε πάντα στο κυνήγι των «Xtreme», ορίστε μερικά ακόμη: το βορειότερο σπίτι, η βορειότερη εκκλησία και ο βορειότερος φάρος στο παράκτιο νησάκι με το όμορφο όνομα Muckle Flugga – όλα ειδικά σημειωμένα στο χάρτη. Ο φάρος είναι αυτοματοποιημένος, φυσικά, αλλά τυχαία συναντάμε έναν από τους πρώην φαροφύλακες: έναν πραγματικό θαλασσόλυκο που μας επιφυλάσσει άγριες ιστορίες για τη φουρτουνιασμένη θάλασσα.

Αλλά περισσότερα γι' αυτό στο επόμενο επεισόδιο.

Φωτογραφίες: 4-Xtremes