Εν κινήσει στη βόρεια Ισπανία: Ο Asser Sánchez με το Arocs 2045

Όποιος ρωτήσει τον Asser για τον αγαπημένο χώρο εργασίας του, μαθαίνει αμέσως: «Εδώ, στο λατομείο.» Με το Arocs 2045 κινείται σήμερα ανάμεσα στις αναβαθμίδες, στους εκσκαφείς και στους θραυστήρες της εγκατάστασης κοντά στο Οβιέδο στη βόρεια Ισπανία. «Το τοπίο είναι πανέμορφο», λέει και δείχνει στις γύρω πλαγιές, γεμάτες με φράξους και θάμνους.

Ο Αστουριανός είναι σχεδόν 20 χρόνια οδηγός. Τα περισσότερα χρόνια για τον όμιλο Mota που εξειδικεύεται μεταξύ άλλων σε χωματουργικές εργασίες και μεταφορές οικοδομικών υλικών. Έτσι ο Asser μπόρεσε ήδη να εργαστεί σε πολλά μεγάλα έργα, για παράδειγμα στην επέκταση του λιμανιού στο Musel ή στην καλωδιωτή γέφυρα στο Soto de Ribera.

Το τρέχον έργο είναι μια καινούργια αποθήκη διακίνησης εμπορευμάτων. Για τον σκοπό αυτό κινείται μεταξύ της βιομηχανικής περιοχής Bobes στο Siero και του λατομείου. Πολλές φορές καθημερινά κινείται σε διαφορετικά οδοστρώματα. Πρέπει συνεχώς να προσαρμόζει τον τρόπο οδήγησης, συνεχώς απαιτείται ευελιξία.

Καθημερινό πλύσιμο.

Σχεδόν 350 χιλιόμετρα διανύει ο Asser κάθε μέρα. Και καθημερινά ο δρόμος τον οδηγεί στο πλυντήριο. «Δεν είναι μόνο θέμα καθαριότητας, αλλά και ασφάλειας», λέει. «Η σκόνη στο μπροστινό παρμπρίζ, στα παράθυρα και στους καθρέφτες περιορίζει την ορατότητα.»

Ο Asser οδηγεί τώρα το Arocs στην εθνική οδό N-634, περίπου 19 χιλιόμετρα προς τον αυτοκινητόδρομο A-64. Φτάνοντας στο εργοτάξιο, εκμεταλλεύεται τον χρόνο αναμονής μέχρι τη φόρτωση για μια σύντομη κουβέντα. «Για μένα είναι σημαντική η ανθρώπινη επαφή. Δεν θα μπορούσα να περάσω όλη τη μέρα μόνος μου μπροστά από μια οθόνη υπολογιστή», λέει. Είτε όταν μετά τη ζύγιση παραδίδει τα έγγραφα είτε πιάνει κουβέντα με έναν συνάδελφο μεταξύ φόρτωσης και εκφόρτωσης, ο Asser βρίσκει πάντα τη σωστή λέξη, για να κάνει τον άλλον να χαμογελάσει. «Το να είσαι φιλικός δεν κοστίζει τίποτα και διευκολύνει την καθημερινότητα.»

– Asser Sánchez, οδηγός του ομίλου Mota

Πίσω στο λατομείο, το οποίο καλύπτεται σήμερα από έναν λαμπερό γαλάζιο ουρανό. «Δεν είναι όμως πάντα έτσι», λέει ο Asser. Τότε είναι ευγνώμων για τη στεγανότητα του αυτόματου μουσαμά και για την τετρακίνηση. «Μόνο σε βροχερό καιρό, όταν οι ρόδες είναι βαθιά μέσα στη λάσπη, δείχνει ένα όχημα, τι μπορεί να κάνει», διαβεβαιώνει. «Στο Arocs μπορώ να βασίζομαι και σε δύσκολο έδαφος.»

Ο ήλιος κινείται προς τον ορίζοντα και ο Asser παίρνει τον δρόμο της επιστροφής στο σπίτι. Εκεί θα παίξει με τον γιο του ή θα κάνει έναν περίπατο με τη γυναίκα του πριν το δείπνο – και σε αυτό ο Asser είναι πολύ ευέλικτος.

Φωτογραφίες: Begoña Tremps