Ελλάδα: Το παντός καιρού Atego του Τρύφωνα Χασάπη
Παρουσίαση RoadStars
Ο Τρύφωνας Χασάπης εκπροσωπεί τη δεύτερη γενιά αυτοκινητιστών στην οικογένειά του από το 2011 και μας παρουσιάζει το «λευκό αστέρι» του, με το οποίο μεταφέρει καύσιμα σε όλη την Πελοπόννησο.
«Έκανα το χόμπι μου επάγγελμα και για αυτό είμαι πολύ χαρούμενος». Με αυτά τα λόγια μας υποδέχθηκε ο Τρύφωνας Χασάπης στην επιχείρηση που διατηρεί στην Κερασίτσα Αρκαδίας και μας προσκάλεσε σε ένα από τα δρομολόγιά του στα ορεινά του νομού, εκεί όπου η εμπειρία του οδηγού, αλλά και οι δυνατότητες του Atego, ξεπερνούν όλα τα εμπόδια. Και είναι πολλά.
Ταυτόχρονα μας παρουσίασε το «λευκό αστέρι», όπως αποκαλεί ο ίδιος το φορτηγό του, με το οποίο μεταφέρει καύσιμα σε όλη την Πελοπόννησο, ακόμη και στα πιο δυσπρόσιτα λατομεία, χάρη στις εξαιρετικά συμπαγείς διαστάσεις του Atego.
Ιστορία τριάντα χρόνων.
Η ιστορία της οικογένειάς μου στο χώρο της μεταφοράς ξεκίνησε πριν από τριάντα χρόνια. Ο πατέρας μου Δημήτρης Χασάπης έκανε την αρχή το 1981 με ένα Mercedes-Benz μεταφοράς καυσίμων και με την πάροδο του χρόνου, με πολύ αγώνα φυσικά, κατάφερε να επεκτείνει σημαντικά την επιχείρησή μας. Ο ίδιος αντιμετώπισε αρκετές δυσκολίες στη δουλειά του καθώς το οδικό δίκτυο ήταν δυσπρόσιτο ενώ τα φορτηγά εκείνης της εποχής είχαν λιγότερες ανέσεις σε σχέση με τα σημερινά.
Το λευκό αστέρι μεταφέρει καύσιμα σε όλη την Πελοπόννησο.
Χόμπι που έγινε επάγγελμα.
Όταν ήμουν μικρός συνόδευα τον πατέρα μου σε κάθε δρομολόγιο που έκανε μαθαίνοντας τη δουλειά, αφού είχα αποφασίσει να ακολουθήσω το ίδιο επάγγελμα. Προτιμούσα να ταξιδεύω με το φορτηγό παρά να ασχολούμαι με ο,τιδήποτε άλλο. Τελικά από χόμπι, έγινε το επάγγελμά μου.
Την ίδια όρεξη και μεράκι για το επαγγελματικό τιμόνι έχουν και τα παιδιά μου και θα χαρώ πραγματικά κάποια στιγμή να το πιάσουν στα χέρια τους και να είναι η τρίτη γενιά αυτοκινητιστών στην οικογένειά μας. Άλλωστε σε αυτά διακρίνω την ίδια αγάπη που είχα κι εγώ μικρός για τα φορτηγά.
Mercedes-Benz: Αξιοπιστία στο έπακρο.
Πορευόμαστε με φορτηγά Mercedes-Benz εδώ και πολλά χρόνια, και αυτό που έχουμε διαπιστώσει στην πράξη είναι πως πρόκειται για αξιόπιστα οχήματα τα οποία αντέχουν σε κάθε είδους πρόκληση και δυσκολία. Άλλωστε από τα χέρια μας έχουν περάσει πολλά μοντέλα, όπως το 508, το 609 και το 814. Σήμερα έχουμε δύο Atego, το 815 και το 823. Καθώς είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι όλα αυτά τα χρόνια, φυσικά και η επόμενη επιλογή μας θα είναι πάλι Mercedes. Άλλωστε, όπως πολύ σωστά λένε, ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει.
Πάθος για το Atego.
Με το φορτηγό μου έχω έρωτα. Αυτή είναι η λέξη με την οποία μπορώ να περιγράψω αυτό που αισθάνομαι για το Atego. Για εμένα δεν είναι απλά ένα εργαλείο δουλειάς. Είναι ο χώρος στον οποίο με ευχαριστεί να περνώ τις περισσότερες ώρες της ημέρας μου. Για τον λόγο αυτό άλλωστε έχω επενδύσει αρκετά χρήματα για να το τροποποιήσω: εσωτερικά με επενδύσεις και εξωτερικά με βάψιμο και διάφορα ανοξείδωτα. Ωστόσο όσα χρήματα και να δαπανήσω για το Atego μου δεν το μετανιώνω, γιατί πολύ απλά όταν ξεκινώ το δρομολόγιό μου αισθάνομαι υπέροχα.
Τον χειμώνα το Atego εφοδιάζει καθημερινά με καύσιμο τα σπίτια στην ορεινή Πελοπόννησο.
Μεταφορά καυσίμων τον χειμώνα.
Ο χειμώνας στην ορεινή Πελοπόννησο είναι ζόρικος για τη δουλειά μου γιατί πρέπει να ξεφορτώνω σε σημεία με δύσκολη πρόσβαση, κυρίως σε λατομεία. Καθημερινά εφοδιάζω με καύσιμο τα σπίτια, διαδικασία που το χειμώνα γίνεται αδιάκοπα. Πολλά σπίτια είναι απομακρυσμένα ενώ κάποιες κτηνοτροφικές μονάδες βρίσκονται σε δυσπρόσιτες περιοχές. Κάθε φορά πρέπει να βρίσκω τρόπο για να τους προσεγγίσω. Αυτό όμως συνεπάγεται τεράστιο άγχος για εμένα, αρκετή κούραση και φυσικά μεγάλο ρίσκο ατυχήματος, εξαιτίας των έντονων χιονοπτώσεων. Πολύ συχνά τοποθετώ αλυσίδες στα ελαστικά και συνεχίζω για τον προορισμό μου. Μου έχει τύχει να βάλω αλυσίδες για να ξεπεράσω ένα σημείο μήκους δέκα μέτρων το οποίο είχε χιόνια, τις έβγαλα και μετά από λίγο αναγκάστηκα να τις τοποθετήσω ξανά για να καταφέρω να συνεχίσω.
Ξεπερνώντας τα εμπόδια.
Ο βαθμός δυσκολίας των δρομολογίων μου αυξάνεται σημαντικά όταν μεταφέρω καύσιμα σε κτηνοτροφικές μονάδες ή εργοτάξια που βρίσκονται στα βουνά. Τότε, χαριτολογώντας, λέω ότι το Mercedes μου από λευκό αστέρι έγινε μαύρο. Ακόμη και ότσαν βουλιάζει το φορτηγό μου μέσα στις λάσπες, πάντα καταφέρνει να ξεκολλήσει, και έτσι συνεχίζω το δρομολόγιό μου. Ειδικά όταν, παρά τα χιόνια και τις αντιξοότητες, καταφέρνω να φτάσω στα σπίτια, αισθάνομαι πραγματικά υπερήφανος, γιατί γνωρίζω ότι δεν θα αφήσω κανένα σπίτι και κανέναν άνθρωπο χωρίς θέρμανση. Εκείνη τη στιγμή πραγματικά ξεχνώ κάθε ταλαιπωρία και κούραση που πέρασα για να φτάσω ως εκεί.
Το καλύτερο επάγγελμα.
Στο τέλος μιας δύσκολης ημέρας, κάνω πάντα τον απολογισμό μου. Αξίζει το επάγγελμα μου; Η απάντηση κάθε φορά είναι ναι. Αφενός κάνω αυτό που αγαπώ, αφετέρου εξυπηρετώ όσο το δυνατόν καλύτερα τους πελάτες μου. Όλα αυτά, βέβαια, χάρη στο Atego, που είναι ένα όχημα παντός καιρού. Έχω έναν αξιόπιστο συνεργάτη ο οποίος, ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες, δεν με εγκαταλείπει ποτέ. Και φυσικά, είναι ένα φορτηγό το οποίο ευχαριστιέμαι πραγματικά να οδηγώ και που μου φτιάχνει καθημερινά τη διάθεση.
Σχόλιο
Συνδέσου στο λογαριασμό σου, για προσθέσεις ένα σχόλιο.
Κανένα σχόλιο ακόμη