4-Xtremes – Deel 18: Glijpartij op de Peloponnesos

800 liter was net voldoende om het Griekse vasteland te verkennen. Een groot deel daarvan hebben wij de afgelopen weken op de Peloponnesos verbruikt. En inderdaad had dit grote schiereiland zuidwestelijk van Athene, dat eruitziet als een hand met gespreide vingers, ook behoorlijke rijvaardigheidsuitdagingen in petto. Maar daarover straks meer. 

Wanneer men, zoals wij, uit noordelijke richting komt, dan moet men de Rio-Andirrio-brug over, om op de Peloponnesos te komen. Waarbij "moet" niet echt van toepassing is. Want de meer dan twee kilometer lange rit over de brug met uitzicht op de Golf van Patras in de ene richting en de Golf van Korinthe in de andere richting is een ware belevenis.

Mooier kamperen – op het gouden zandstrand van de Peloponnesos.

Wandelingen in winterjas.

Wij dachten dat ook in de winter in Griekenland sprake zou zijn van aangename temperaturen en een lekker zonnetje. En inderdaad hadden we in januari ettelijke mooie dagen. Maar die zijn niet vanzelfsprekend, zoals we nu weten: aan het eind was er bijna constant een koude wind met regen en onze winterjassen hadden we elke dag nodig. Toch konden we uitgebreid wandelen in de dennenbossen achter de stranden.

Op de derde dag konden we onze zandplaten gebruiken, ook al was het niet voor onszelf: een gezin had zich met hun pick-up tot aan de assen in het zand vastgereden. Maar met een beetje scheppen, duwen en onze zandplaten kwam de auto bij de eerste poging al weer los.

Meer dan 50 campers op het strand.

In de loop van de dag verschenen er steeds meer mensen in vans, campers of vrachtwagens op het Voidokilia-strand. Wij trokken verder maar in de hele zuidelijke Peloponnesos waren de stranden druk bezocht. Op een strand meer dan 50 voertuigen. Ondanks of misschien wel dankzij Corona komt men hier veel reizigers of overwinteraars tegen, die wekenlang kamperen.

Heel anders dan de stranden is het landschap in het binnenland van het schiereiland. Op veel plekken voelt het bijna tropisch aan. Weer aan de kust, kampeerden wij bij het Dimitrios-wrak, onderwerp van vele verhalen, waarvan vele wat geloofwaardiger dan andere. De echter reden, waarom het schip hier ligt te roesten, weet men tot op de dag van vandaag niet. Maar het is en blijft een mooi foto-object.

Vroeger door veroveraars bezet, vandaag door toeristen.

Aan de oostkust troont het stadje Monemvasia op een rotspartij voor de kust. Als sinds de zesde eeuw is het door Franken, Byzantijnen, Venetianen, Kruisridders en de Turken bezet geweest. Vandaag de dag is het Europees cultureel erfgoed en vallen er alleen nog maar toeristen binnen.

De Byzantijnse ruïnestad Mystras konden wij alleen maar vanaf de parkeerplaats bekijken: een deel wordt momenteel gerestaureerd. Daarom rijden wij verder naar een skigebied op ongeveer 1600 meter hoogte maar hadden er wel wat moeite mee, om voor te stellen dat men hier zou kunnen skiën. Wie heeft er nou wel eens van wintersport in Griekenland gehoord? En sneeuw lag er ook niet.

Voordat wij ons beginpunt Patras bereikten, bezochten we nog een stuwmeer in de bergen. Op de weg daarnaartoe moesten we dorpjes passeren, die ons het zweet deden doen uitbreken. De straten waren breed genoeg, maar veel bewoners namen het met het parkeren niet zo nauw. Meerdere keren was er maar enkele centimeters ruimte tussen onze voorste knipperlichten, het breedste Axor-deel op "autohoogte", en de spiegels van de auto's.

Het volgende doel staat vast!

De straten rondom het meer waren aan beide zijden overwoekerd en deels ondergespoeld. Wij waren blij, toen we een weide bereikten waar wij konden kamperen. Het waterpeil van het stuwmeer was zo laag, dat men de ruïnes van de overstroomde huizen kon zien. Een spannend kijkje in lang vervlogen tijden.

Tenslotte verlieten wij de Peloponnesos weer via de Rio-Andirrio-brug. Daarvoor hadden wij ons volgende doel bepaald, dat nu vaststaat. Om het te bereiken, en om te zorgen dat wij ons daar vrij kunnen bewegen, zijn drie negatieve Corona-testen, twee overtochten met een veerboot en een week quarantaine in een hotel nodig. Er kunnen dus nog heel wat verrassingen optreden, daarom verraden we liever nog niet te veel. Of alles is gelukt, leest u in het volgende bericht.

Foto's en video: 4-Xtremes