4-Xtremes – Deel 62: Regenrit in de Highlands voor Andrea en Mike
Serie: 4-Xtremes – The World Tour
Op tournee door Schotland naar het zuiden krijgen de Kammermanns te maken met moeilijke wegomstandigheden en regen een meter hoog. Of hun conclusie aan het einde van de etappe toch positief uitvalt?
Dramatische landschappen, vrije wegen: het noordelijkste deel van het Verenigd Koninkrijk heeft overlanders veel te bieden.
De Orkneys en Shetlands zijn fantastische overlanderbestemmingen die we ooit nog eens willen bezoeken. Maar nu is het tijd om met een veerboot terug te keren naar het vasteland. Daar wacht ons een hoop regen, later meer daarover. Allereerst wil uitgerekend op weg naar het zuiden nog een noordelijkste punt van de to‑do‑lijst worden geschrapt.
Dunnet Head heet het: het noordelijkste punt van het Schotse vasteland dat ons bij een vrij heldere hemel verwelkomt. Na een korte stop gaat het naar de North Coast 500. Deze weg, die gewoonlijk gewoon de NC500 wordt genoemd, loopt over een circuit van enkele honderden kilometers, altijd dicht bij de Noordzeekust.
Vanuit het noordelijkste punt van het Schotse vasteland richting het zuiden – op en buiten de gebaande paden.
Vanuit het noordelijkste punt van het Schotse vasteland richting het zuiden – op en buiten de gebaande paden.
Vanuit het noordelijkste punt van het Schotse vasteland richting het zuiden – op en buiten de gebaande paden.
Vanuit het noordelijkste punt van het Schotse vasteland richting het zuiden – op en buiten de gebaande paden.
Vanuit het noordelijkste punt van het Schotse vasteland richting het zuiden – op en buiten de gebaande paden.
Vanuit het noordelijkste punt van het Schotse vasteland richting het zuiden – op en buiten de gebaande paden.
Vanuit het noordelijkste punt van het Schotse vasteland richting het zuiden – op en buiten de gebaande paden.
Vanuit het noordelijkste punt van het Schotse vasteland richting het zuiden – op en buiten de gebaande paden.
Vanuit het noordelijkste punt van het Schotse vasteland richting het zuiden – op en buiten de gebaande paden.
Meer verkeer op een ruwe weg.
We kiezen de route richting het westen – en merken meteen dat er duidelijk meer verkeer is dan op de eilanden. Er leven hier, net als op de Orkneys en Shetlands, niet veel mensen. Maar de NC500 behoort tot de bekendste toeristische routes van Groot-Brittannië. Toch zijn we een beetje verrast dat zo ver in het noorden zo laat in het jaar nog zoveel aan de hand is.
Minder verwonderlijk op een door vele gasten bezochte route zijn de borden die in meerdere talen wijzen op linksrijdend verkeer. Daar zijn we al lang aan gewend. Wij maken ons meer zorgen over het feit dat een groot deel van de route slechts één rijstrook heeft en in vrij slechte staat verkeert. En zo komen we door het drukke tegemoetkomende verkeer alleen maar moeizaam vooruit. We worden wel beloond met een fantastisch uitzicht op het wilde kustlandschap.
Zwarte rivier uit de Highlands.
Direct achter de kust steken steeds weer bergen omhoog. Jullie kennen ons immers: Wij voelen ons aangetrokken tot de hoogte en verlaten de Axor voor verschillende wandelingen in het ruige landschap, waar het uitzicht bij goed weer tot aan de kust reikt.
Een beetje van de route af, komen we bij een rivier die zeer terecht zijn naam draagt: Black Water. Zoals veel rivieren in de Schotse Hooglanden bevat het water hoge concentraties opgelost ijzer en mangaan. Dit zorgt voor een donkere kleur. Maar waar het water er elders vaak alleen bruin-roodachtig uitziet, is het bij Black Water heel markant bijna zwart.
Isle of Skye, in het water gevallen.
Zonder eiland is ook deze etappe niet af. Daarom staat het Isle of Skye op de reisagenda. Het wilde, ruige eiland ligt dicht bij de noordwestkust van Schotland en is via een brug met het vasteland verbonden. We bezoeken enkele vissersdorpen en nemen onvrijwillig deel aan de weerloterij. Als je daarbij op regen kon inzetten, zouden we de hoofdprijs hebben getrokken. Oftewel: het regent praktisch non‑stop. Toch rijden we de geplande route en kunnen we af en toe een blik werpen op het grotendeels ongerepte landschap.
Weer terug op het vasteland draaien we op koers naar het zuiden – en het regent verder. Een paar bezienswaardigheden vallen letterlijk in het water. Zoals het Glenfinnan-treinviaduct, dat onder andere te zien is in meerdere 'Harry Potter'‑films. De beroemde stoomlocomotief moet vanwege het stormachtige weer pauzeren. En de bezoekersparkeerplaats staat bijna een meter onder water en is afgesloten.
Voor de Axor zou zo'n waterniveau geen probleem zijn, want zijn waaddiepte ligt ver daarboven. Maar na het uitstappen zouden we tot aan ons middel in het water staan. In het Glencoe National Park stijgen de rivieren en meren naast de wegen zo sterk dat we steeds weer zien hoe de brandweer het waterpeil controleert. Voor ons is dit bewijs genoeg om de Highlands te verlaten en verder te gaan richting Loch Lomond.
Overtocht bij stralende zon: De eilanden en schiereilanden van de regio Argyll and Bute zijn verbonden door allerlei kleine veerboten.
Overtocht bij stralende zon: De eilanden en schiereilanden van de regio Argyll and Bute zijn verbonden door allerlei kleine veerboten.
Overtocht bij stralende zon: De eilanden en schiereilanden van de regio Argyll and Bute zijn verbonden door allerlei kleine veerboten.
Overtocht bij stralende zon: De eilanden en schiereilanden van de regio Argyll and Bute zijn verbonden door allerlei kleine veerboten.
Schotland van de mooiste kant.
Tot slot brengen we enkele dagen door in de uitgestrekte, eveneens in het westen gelegen regio Argyll and Bute. Hier zijn veel schiereilanden en eilanden waartussen meerdere kleine veerboten varen. Maar bovenal laat Schotland zich weer van zijn beste kant zien. Authentieke dorpjes, pittoreske kastelen, staande stenen en steenhouwwerken uit de prehistorie: We beleven het volledige programma – en als kers op de taart kleurrijke zonsondergangen aan zee.
We hebben tweeënhalf maanden in Schotland doorgebracht en het noordelijkste deel van het Verenigd Koninkrijk overtrof onze verwachtingen in alle opzichten. Maar de "4-Xtremes - The World Tour" moet doorgaan. De volgende grote veerboot is geboekt: naar Noord‑Ierland, waarvan we de kust 's avonds voor vertrek al kunnen zien.
4-Xtremes – The World Tour.
Een reis die haar gelijke niet kent.
Drie jaar zijn Andrea en Mike Kammermann met hun Axor op pad. "4-Xtremes– The World Tour" luidt het motto van de reis, waaraan de twee Zwitsers medio 2020 zijn begonnen – en waaraan ze de RoadStars-community laten deelnemen! Blijf up-to-date en mis geen enkele adembenemende bestemming die het avontuurlijke koppel aandoet.
De actuele delen van de serie '4-Xtremes – The World Tour' kunt u hier vinden.
Het verloop van de reis voor de overtocht naar Zuid-Amerika kunt u hier vinden.
Foto's: 4-Xtremes
Commentaar
Graag inloggen als u een reactie wilt toevoegen.
11 reacties
Schmale, kurvige und enge Sträßchen sind auch ganz nach meinem Geschmack! 👍
Schmale, kurvige und enge Sträßchen sind auch ganz nach meinem Geschmack! 👍
Liebe Grüsse von uns
Liebe Grüsse von uns
Grüsse aus dem Fahrerhaus
Grüsse aus dem Fahrerhaus
👍👍👍👍👍👍⛟😎🎄🎅
👍👍👍👍👍👍⛟😎🎄🎅
Liebe Grüsse von unterwegs
Liebe Grüsse von unterwegs
Liebe Grüsse
Liebe Grüsse