4-Xtremes – Deel 26: Première in het “hart van Italië”

Serie: 4-Xtremes – The World Tour

Gestrand.

Ciao, Corona, viva l’Italia! Op weg naar het noorden beleven Andrea en Mike grote publiekstrekkers zonder beperkingen en heel kleide dorpjes zonder ruimte om te manoeuvreren.

2.000 jaar geleden bedolven, nu in een tweede poging bezocht door de Kammermanns: de uitgravingen van Pompeï.


Tijdens de “World Tour” of eerder tijdens de eerst grote tocht met de Expeditie-Axor: wij hebben al veel gekke dingen meegemaakt. Wij hebben hindernissen overwonnen en moesten voor andere capituleren en daarom duizenden kilometers omrijden. Maar één ding is ons een paar dagen geleden, in een dorp in het “hart van Italië”, voor de eerste keer overkomen: onze truck is zodanig vastgeparkeerd, dat deze niet meer voor- of achteruit kon. Maar daarover zo meer!    

Het Italiaanse vasteland hebben wij vanuit Sicilië bereikt na een korte overtocht met een veerboot over de straat van Messina. De regio daar beneden in het zuiden is wild en heel groen. En verrassend met mooie wandelroutes en stranden maar ook met oude dorpjes zoals Tropea, dat ons bijzonder goed is bevallen.  


Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.
Rijplezier, historie en veel groen: het zuiden van Italië is met name in de vroege zomermaanden een reis waard. Naast de ruïnes van het antieke Pompeï waren de Kammermanns vooral onder de indruk van de bedevaartskerk Santa Maria dell’Isola in het Calabrische Tropea.

De laatste dagen van Pompeï – 2.000 jaar later.

Op Sicilië hebben wij beleefd, welke kracht de Etna in het jaar 2021 kan ontwikkelen. Een stuk verder noordelijk bij Napels verkennen wij de sporen van een uitbarsting lang geleden: bij de uitgravingen van Pompeï. Hier heeft de Vesuvius bijna 2.000 jaar geleden de antieke stad bedolven, die onder de as echter voor een groot deel bewaard is gebleven.

Daarom kan men vandaag de dag de ruïnes van Pompeï bezichtigen. Voor zover Corona geen streep door de rekening zet, wat ons enige tijd geleden op weg naar Tunesië is gebeurd. Toentertijd had Italië zijn publiekstrekker gesloten. Nu de pandemie echter op zijn retour lijkt te zijn, bereidt het land zich voor op het zomertoerisme.

Dus staat een verkenning van deze fascinerende locatie niets meer in de weg. Wij hebben bij deze tweede poging zelfs het geluk, voor de grote massa van de komende weken te zijn en kunnen, net zoals vaker de afgelopen maanden, bijna alleen door de antieke straten wandelen.


Officiële parkeerplaats in plaats van camping in de natuur.

De Axor staat ondertussen op een nabijgelegen camping. Hoe graag wij ook in de natuur ons kamp opslaan: op drukkere plekken en met name in steden geven we de voorkeur aan officiële, betaalde en bewaakte parkeermogelijkheden. Wij willen een paar uur weg blijven en vanwege de hitte voor Aimée de ramen open kunnen laten, zonder ons zorgen te hoeven maken. Maar er is een probleem: ondanks dat onze Axor niet veel groter is dan een gemiddelde camper, vallen veel campings af. Omdat onze truck met opbouw te hoog is.

Voor de rit verder naar het noorden besluiten wij, de kust te verlaten en een route door de bergen te zoeken. Wij willen het “hart van Italië” horen slaan. En inderdaad is dit authentieke Italië weg van de normale wegen elke extra kilometer waard. Boodschappen doen in de dorpswinkel of op de markt, rustieke restaurants waar “mama” nog achter het fornuis staat, dat bestaat toch alleen nog maar in de tv-reclame. Verre van dat! 



Afwachten en meevieren!

Misschien is het wel gewoon logisch, dat wij net hier onze in het begin genoemde “première” beleven. In een van de dorpen is het straatje naar de parkeerplaats zo smal, dat er maar één voertuig tegelijkertijd doorheen past. Niets bijzonders tot nu toe. Maar de volgende morgen komt de ene na de andere auto binnenrijden. Tot zo'n beetje elk plekje waar kan worden geparkeerd is bezet.

We wachten dus niet alleen tot het ochtendverkeer voorbij is, maar blijven ook de hele dag en de volgende nacht. Al snel komen we er achter, waarom al dat blik tevoorschijn kwam: wij waren vergeten dan het 2 juni was, de nationale feestdag van Italië. Daarom vieren wij dat maar een beetje mee.


Ongewone drukte in Florence.

Des te verder we naar het noorden komen, des te zeldzamer worden de situaties, waarbij de dingen nauwelijks geregeld lijken te zijn. Er zijn minder mogelijkheden om vrij te kamperen, veldwegen zijn afgesloten en parkeerplaatsen hebben verbodsborden. Daarom schieten we lekker op en zijn al snel in Florence, de hoofdstad van Toscane.

Op tien minuten afstand van het historische centrum vinden wij een veilige parkeerplaats en gaan ’s avonds naar de stad. En daar gebeurt van alles, de straten zijn vol met toeristen en souvenirverkopers. Maar wie is niet onder de indruk van deze prachtige omgeving! Zo veel drukte voelt aan het begin van de zomer 2021 onwennig aan. Tocht genieten wij van de zonsondergang op het Michelangelo-plein na een wandeling kris kras door de oude stad.


Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.
Uit vogelperspectief of met zicht op de details: Florence is een fascinerende stad.

Is de Tunesische diesel voldoende tot Slovenië?

Op dit moment zitten wij in de schaduw en wachten af. Niet omdat wij alweer zijn vastgeparkeerd. Nee wij hopen dat de thermometer daalt tot onder de 30 graden. Hier in het binnenland is het heet en vaak brengen we de middaguren door in de schaduw van een boom of in de woonruimte.

Ons plan voor de komende dagen: zo zuinig onderweg zijn, dat de Tunesische diesel, waarmee wij rijden, ons verder naar het noorden brengt tot over de Sloveense grens. Daar is de brandstof veel goedkoper dan in Italië. Hoe het dan verder gaat? Wij raadplegen regelmatig ons notebook, om dat uit te dokteren.


4-Xtremes – The World Tour.

Een reis die haar gelijke niet kent.

Drie jaar zijn Andrea en Mike Kammermann met hun Axor op pad. "4-Xtremes– The World Tour" luidt het motto van de reis, waaraan de twee Zwitsers medio 2020 zijn begonnen – en waaraan ze de RoadStars-community laten deelnemen! Blijf up-to-date en mis geen enkele adembenemende bestemming die het avontuurlijke koppel aandoet.

De actuele delen van de serie '4-Xtremes – The World Tour' kunt u hier vinden.

Het verloop van de reis voor de overtocht naar Zuid-Amerika kunt u hier vinden.


Foto’s: 4-Xtremes

12 reacties