4-Xtremes – Deel 69: Op de oude grindweg het dierenparadijs in

Trelew ligt aan de hoofdweg Ruta 3 in het dal van de rivier de Chubut – Coördinaten: 43°15′ ZB 65°18′ WL. De voor Zuid-Amerika vrij unieke naam gaat terug op de Welshe kolonisten, die de plaats in de 19e eeuw hebben opgericht: 'tre' staat hierin voor 'Dorp'. De gebouwen op het hoofdplein van de stad – tegenwoordig bijna 100.000 inwoners groot – brengen ons terug naar deze tijd.   

De grootste attractie van Trelew in de zin van het woord werd echter pas in 2013 ontdekt: een dinosaurusskelet dat wereldwijd gezien wordt als het grootste exemplaar. Ongeveer 40 meter lang en 70 ton zwaar was de Patagotitan mayorum. Op dit moment kun je een replica van zijn skelet in de open lucht bewonderen. Om de echte botten te kunnen tentoonstellen, moet het plaatselijke museum voor paleontologie nog een hal bouwen die groot genoeg is. Argentinië staat als 'dinoland' te boek, want hier bestaan meer dan 40 plaatsen waar overblijfselen van prehistorische dieren zijn gevonden.

De poort naar de wildernis.

Voor ons is Trelew tevens de poort naar de wildernis. We vullen onze diesel-, water- en voedselreserves aan en gaan dan naar Ruta 1. Sinds de Ruta 3 meer of minder recht naar het zuiden leidt, speelt de oude kustweg, een kronkelende grindweg, geen grote rol meer. Maar voor ons Overlanders in de Axor is die veel spannender. Mike werpt bijna dagelijks een blik onder de vrachtwagen om eventuele schade te ontdekken die op een van de talrijke lange kasseienstroken zou kunnen zijn ontstaan. Ook de bandenspanning moeten we steeds weer aanpassen. Maar deze kleine moeite is de Ruta 1 wel waard.

Bijvoorbeeld omdat ze ons naar Punta Tombo brengt: het langgerekte schiereiland is het thuis van een reusachtige – intussen zelfs aangeduid als 's werelds grootste – kolonie van Magellan-pinguïns. Anderhalf miljoen dieren leven en nestelen hier, ver weg van de meest nabijgelegen nederzetting. Slechte ervaringen met mensen lijken de pinguïns vreemd te zijn. In ieder geval zijn ze volledig ontspannen.

Eersteklasse buren: Magellan-pinguïns en wilde guanaco's.

We kijken urenlang toe hoe de dieren van de zee naar de holtes in de grond of struiken waggelen die als hun nest dienen, terwijl ze hun veren drogen in de zon, kibbelen of knuffelen. Veel guanaco's leven hier in het nationale park, dat zich uitstrekt over het schiereiland en het aangrenzende kustlandschap, in harmonie met de pinguïns. In tegenstelling tot hun verwanten, de door mensen gehouden lama's en alpaca's, zwerven zij vrij langs de kust, maar ook door steppen, bossen en bergen.

Ruta 1 leidt ons verder door een natuur waarin geen mensen te zien zijn. We kamperen aan de wilde kust en vergapen ons elke avond aan de ongelooflijke hoeveelheid sterren die boven ons fonkelen. Niet alleen de weg is hier ruig, maar ook de zee. Steeds weer zien we scheepswrakken die op het strand liggen te roesten. Op dergelijke trajecten stellen we ons rijdende huis bijzonder op prijs. Dagen weg van de beschaving zijn en de natuur beleven is goud waard.

Zeeleeuwen van heel dichtbij.

Bij een estancia, een boerderij midden in de woestenij, raken we aan de praat met de eigenares. Ze toont ons een punt op de kaart waar een zeeleeuwenkolonie zou zijn. Op naar de kust! De laatste paar kilometer liggen op privéterrein, dus nemen we de fietsen. En dan ontdekken we ze. De enorme dieren zijn erg schuw, dus we sluipen naar ze toe. Tot we op een afstand van misschien wel vijf meter de zeeleeuwen en zee-olifanten kunnen zien. En ruiken!

We blijven ongeveer 400 kilometer op de grindweg tot de oude kustweg weer samenkomt met de geasfalteerde Ruta 3 bij het dorp Pampa Salamanca. We deden bijna een week over deze omweg – en in de tussentijd kwamen we slechts drie voertuigen tegen. We hadden op de hele route geen telefoonontvangst. Maar het duurde niet lang voordat we dat helemaal vergeten waren.

Foto's: 4-Xtremes