4-Xtremes – Deel 33: Op de plaats van de onvoorstelbare ramp – een reis door Tsjernobyl

Serie: 4-Xtremes – The World Tour

Beklemmend highlight.

Tsjernobyl heeft wereldgeschiedenis geschreven. 35 jaar later kan men de plaats van de kernramp bezoeken – met strenge veiligheidsmaatregelen. Andrea en Mike hebben dat gewaagd.

Wanneer het reuzenrad niet meer draait: in Prypjat staat de door mensen gemaakte wereld sinds de kernramp in 1986 stil.


Sinds de Oekraïne op ons reisschema staat, wast het voor ons duidelijk: wij gaan Tsjernobyl bezoeken. Na de kernramp op 26 april 1986 verklaarden de autoriteiten van de toenmalige Sovjet-Unie een straal van 30 kilometer rondom het beschadigde reactorblok 4 tot verboden gebied. Meer dan 160 dorpen en steden werden geëvacueerd of met de grond gelijk gemaakt. De verlaten stad Prypjat geldt vandaag de dag wereldwijd als de definitie van een Lost Place.

Wie deze zone wil bezoeken, moet een tocht met een gids boeken. Wij vinden een hostel, waarvan de eigenaar wel een dag voor Aimée wil zorgen. Op het controlepunt wacht onze gids Julia op ons. Paspoorten en kaarten worden gecontroleerd en wij krijgen dosimeters voor de stralingsmeting. Die moeten wij continu bij ons dragen. En dan gaat voor ons en de Axor de slagboom omhoog.


In Tsjernobyl heeft de toen beschadigde reactor 4 in de tussentijd een sarcofaag gekregen.
In Tsjernobyl heeft de toen beschadigde reactor 4 in de tussentijd een sarcofaag gekregen.
Vriendelijke stemming, onzichtbaar gevaar.
Vriendelijke stemming, onzichtbaar gevaar.
Strenge controles, voordat het verboden gebied mag worden verlaten.
Strenge controles, voordat het verboden gebied mag worden verlaten.

Nog steeds werken hier mensen.

Tot onze verbazing is de weg spiksplinternieuw en al snel bereiken wij Tsjernobyl. De stad ligt nog buiten de 10 kilometerzone, de binnenste ring van het verboden gebied. Vele gebouwen zijn gerenoveerd en worden gebruikt als onderkomen voor de arbeiders en ingenieurs van het toenmalige energiepark Prypjat. Wetenschappers, soldaten, politiemensen, brandweerlieden, hier zijn echt nog ettelijke mensen aan het werk, zij het in wisselende bezetting en daarom slechts periodiek. Goede infrastructuur, zonneschijn en herfstachtig gekleurde bomen op de dag van ons bezoek: de vriendelijke stemming kan al snel doen vergeten, welke gevaren er nog steeds van deze plek uit kunnen gaan.

Wij zien het nieuwe betonnen omhulsel, de sarcofaag, van reactorblok 4 en daarnaast reactorblok 3, die tot het jaar 2000 stroom heeft geproduceerd. Alleen op bepaalde plaatsen mogen wij stoppen en foto's maken. Een volgend controlepunt en wij zijn in de 10 kilometerzone, in Prypjat. De toen 50.000 inwoners tellende stad werd snel ontruimd. Al 35 jaar staat daar alles stil en de natuur neemt Prypjat weer over.


Welkom in Prypjat!
Welkom in Prypjat!
Van de toenmalige boulevard is niet veel meer te zien.
Van de toenmalige boulevard is niet veel meer te zien.
Botsauto's, die nooit zijn gebruikt.
Botsauto's, die nooit zijn gebruikt.
Aan het verval prijsgegeven.
Aan het verval prijsgegeven.
De natuur verovert Prypjat terug.
De natuur verovert Prypjat terug.

Prypjat – al 35 jaar in slaap als Doornroosje.

Wij rijden over de hoofdweg. Wild overwoekerd en nauwelijks nog te herkennen als de boulevard die het eens was. Prypjat, nog geen 20 jaar voor de ramp voor de arbeiders van de krachtcentrale gesticht, gold als een relatief rijke stad. De meeste gebouwen zijn gesloten. Maar een school, een crèche, een hotel en een paar andere gebouwen mogen wij verkennen, zelfs op eigen gelegenheid.

Ook de misschien wel meest bekende plaats van de eens zo bloeiende stad wordt niet overgeslagen: het amusementspark met reuzenrad en botsauto's. Dat alles is niet meer in bedrijf geweest, sinds in 1986 met een schok een eind kwam aan Prypjat. Kort voor het, veel te vroege, einde van de rondleiding, maken we nog een omweg naar Duga. De 150 meter hoge ontvangstantenne was onderdeel van een over-the-horizon radar, die de Sovjets gebruikten als raketafweersysteem.


Vertrek pas na strenge controle.

Dan wordt het serieus: voordat wij het verboden gebied mogen verlaten, moeten wij twee controlepunten met full-body-scanners passeren. Ook de Axor wordt op straling gecontroleerd. De dosimeters gaan voor analyse naar een laboratorium. Wanneer de waarden te hoog zijn, krijgt men daarover bericht en moet zich door een arts laten onderzoeken of behandelen. Dat blijft ons gelukkig bespaard. En zo gaan wij verder op onze World Tour. Verrijkt met de herinnering aan een beklemmend maar extreem spannende dag.


4-Xtremes – The World Tour.

Een reis die haar gelijke niet kent.

Drie jaar zijn Andrea en Mike Kammermann met hun Axor op pad. "4-Xtremes– The World Tour" luidt het motto van de reis, waaraan de twee Zwitsers medio 2020 zijn begonnen – en waaraan ze de RoadStars-community laten deelnemen! Blijf up-to-date en mis geen enkele adembenemende bestemming die het avontuurlijke koppel aandoet.

De actuele delen van de serie '4-Xtremes – The World Tour' kunt u hier vinden.

Het verloop van de reis voor de overtocht naar Zuid-Amerika kunt u hier vinden.


Foto's: 4-Xtremes

18 reacties