4-Xtremes – 33ο Μέρος: Στο σημείο της πυρηνικής καταστροφής – μια περιπλάνηση στο Τσερνόμπιλ

Σειρά: 4-Xtremes – The World Tour

Ένα θλιβερό highlight.

Το Τσερνόμπιλ έγραψε παγκόσμια ιστορία. Μετά από 35 χρόνια, μπορεί κανείς να επισκεφτεί το σημείο της πυρηνικής καταστροφής – τηρώντας αυστηρά μέτρα ασφαλείας. Η Andrea και ο Mike το τόλμησαν.

Μια ρόδα που έχει σταματήσει να γυρίζει: Από την καταστροφή του αντιδραστήρα το 1986, ο χρόνος έχει σταματήσει στο Πρίπιατ.


Από τη στιγμή που η Ουκρανία βρέθηκε στον χάρτη πορείας μας, είχαμε ξεκαθαρίσει ότι θα επισκεφτούμε το Τσερνόμπιλ. Μετά από την πυρηνική καταστροφή στις 26 Απριλίου του 1986, οι αρχές της τότε Σοβιετικής Ένωσης κήρυξαν την περιοχή που βρίσκεται σε ακτίνα 30 χιλιομέτρων γύρω από τον κατεστραμμένο αντιδραστήρα 4 σε απαγορευμένη ζώνη. Πάνω από 160 χωριά και πόλεις εκκενώθηκαν ή κατεδαφίστηκαν. Σήμερα, το εγκαταλελειμμένο Πρίπιατ θεωρείται παγκοσμίως κυριολεκτικά μια πόλη-φάντασμα.

Όποιος θέλει να επισκεφτεί την περιοχή, πρέπει να κάνει κράτηση για περιήγηση με ξεναγό. Βρίσκουμε έναν ξενώνα, ο ιδιοκτήτης του οποίου μπορεί να φυλάξει την Aimée όλη τη μέρα. Στο σημείο ελέγχου, μας περιμένει η ξεναγός μας, η Julia. Ελέγχει διαβατήρια και drone, μας δίνει ένα δοσίμετρο για τη μέτρηση της ακτινοβολίας και την οδηγία να το έχουμε πάντα πάνω μας. Έτσι, ανεβαίνει η προστατευτική μπάρα για εμάς και το Axor.


Στο Τσερνόμπιλ, έχει τοποθετηθεί ένα καινούριο κάλυμμα στον άλλοτε κατεστραμμένο αντιδραστήρα 4.
Στο Τσερνόμπιλ, έχει τοποθετηθεί ένα καινούριο κάλυμμα στον άλλοτε κατεστραμμένο αντιδραστήρα 4.
Φιλική ατμόσφαιρα, αόρατος κίνδυνος.
Φιλική ατμόσφαιρα, αόρατος κίνδυνος.
Αυστηροί έλεγχοι, για να επιτραπεί η έξοδος από την απαγορευμένη ζώνη.
Αυστηροί έλεγχοι, για να επιτραπεί η έξοδος από την απαγορευμένη ζώνη.

Ακόμη και σήμερα εργάζονται άνθρωποι εδώ.

Προς μεγάλη μας έκπληξη, ο δρόμος είναι ολοκαίνουριος και έτσι φτάνουμε γρήγορα στο Τσερνόμπιλ. Η πόλη βρίσκεται εκτός της ζώνης 10 χιλιομέτρων, του εσωτερικού δακτυλίου της απαγορευμένης ζώνης. Πολλά κτίρια ανακαινίστηκαν και χρησιμοποιούνται ως καταλύματα για τους εργάτες και τους μηχανικούς του πρώην σταθμού παραγωγής ενέργειας του Πρίπιατ. Επιστήμονες, στρατιώτες, αστυνομικοί, πυροσβέστες – εδώ απασχολούνται ακόμη πολλοί άνθρωποι, εάν και εκ περιτροπής και μόνο περιστασιακά. Καλή υποδομή, ηλιοφάνεια και δέντρα ντυμένα στα χρώματα του φθινοπώρου την ημέρα της επίσκεψής μας: η φιλική ατμόσφαιρα συγκαλύπτει τον κίνδυνο που ενδέχεται να παρουσιάσει ακόμη και σήμερα αυτή η περιοχή.

Βλέπουμε το καινούριο προστατευτικό κάλυμμα της μονάδας αντιδραστήρα 4 και δίπλα τη μονάδα αντιδραστήρα 3, που παρήγαγε ρεύμα μέχρι το 2000. Μπορούμε να σταματάμε και να βγάζουμε φωτογραφίες μόνο σε συγκεκριμένα σημεία. Ακόμη ένα σημείο ελέγχου και βρισκόμαστε στη ζώνη 10 χιλιομέτρων, στο Πρίπιατ. Η πόλη, η οποία τότε απαριθμούσε 50.000 κατοίκους, εκκενώθηκε γρήγορα. Εδώ και 35 χρόνια, ο χρόνος έχει σταματήσει και η φύση ανακαταλαμβάνει το Πρίπιατ.


Καλώς ήρθατε στο Πρίπιατ!
Καλώς ήρθατε στο Πρίπιατ!
Η λεωφόρος που υπήρχε κάποτε διακρίνεται πλέον μετά δυσκολίας.
Η λεωφόρος που υπήρχε κάποτε διακρίνεται πλέον μετά δυσκολίας.
Συγκρουόμενα που δεν τέθηκαν ποτέ σε λειτουργία.
Συγκρουόμενα που δεν τέθηκαν ποτέ σε λειτουργία.
Η απόλυτη εγκατάλειψη.
Η απόλυτη εγκατάλειψη.
Η φύση ανακαταλαμβάνει το Πρίπιατ.
Η φύση ανακαταλαμβάνει το Πρίπιατ.

Πρίπιατ – εδώ και 35 χρόνια βυθισμένο στη νάρκη.

Κινούμαστε κατά μήκος του κεντρικού δρόμου. Σήμερα, επικρατεί πυκνή βλάστηση και μετά δυσκολίας διακρίνεται αυτό που κάποτε ήταν λεωφόρος. Το Πρίπιατ, το οποίο είχε οικοδομηθεί 20 χρόνια πριν την καταστροφή για τους εργάτες του εργοστασίου, θεωρούνταν σχετικά πλούσια πόλη. Τα περισσότερα κτίρια είναι σφραγισμένα. Όμως, μας επιτρέπεται να εξερευνήσουμε, έστω και με δική μας πρωτοβουλία, ένα σχολείο, έναν παιδικό σταθμό, ένα ξενοδοχείο και μερικά άλλα κτίσματα.

Το πιο γνωστό ίσως μέρος της άλλοτε ευημερούσας πόλης είναι το λούνα παρκ με τη ρόδα και τα συγκρουόμενα. Όλα αυτά δεν είχαν καν προλάβει να λειτουργήσουν το 1986 που επήλθε ξαφνικά η καταστροφή για το Πρίπιατ. Λίγο πριν το – αρκετά πρόωρο – τέλος της ξενάγησης, κάνουμε ακόμη μία στάση στον «ρωσικό τρυποκάρυδο». Η κεραία λήψης ύψους 150 μέτρων αποτελούσε τμήμα ενός ραντάρ που «έβλεπε» πέρα από τον ορίζοντα και χρησιμοποιούσαν οι Σοβιετικοί ως αντιπυραυλικό σύστημα.


Έξοδος μετά από αυστηρό ελέγχο.

Τα πράγματα σοβαρεύουν: για να μπορέσουμε να βγούμε από την απαγορευμένη ζώνη, πρέπει να περάσουμε από δύο σημεία ελέγχου με σαρωτές σώματος. Ακόμη και το Axor ελέγχεται για ακτινοβολία. Τα δοσίμετρα πηγαίνουν για ανάλυση σε ένα εργαστήριο. Εάν οι τιμές είναι υπερβολικά υψηλές, ο κάτοχός τους ειδοποιείται και πρέπει να υποβληθεί σε ιατρική εξέταση, ακόμη και σε θεραπεία. Το γλιτώνουμε αυτό και έτσι συνεχίζουμε το World Tour μας – πιο πλούσιοι από την ανάμνηση μιας στενάχωρης, αλλά εξαιρετικά συναρπαστικής ημέρας.


4-Xtremes – The World Tour.

Ένα ταξίδι χωρίς προηγούμενο.

Η Andrea και ο Mike Kammermann ταξιδεύουν με το Axor τους εδώ και τρία χρόνια. «4-Xtremes – The World Tour» είναι το σύνθημα του ταξιδιού που ξεκίνησαν οι δύο Ελβετοί στα μέσα του 2020 – και το οποίο θα μοιραστούν με την κοινότητα του RoadStars! Μείνετε συντονισμένοι και μη χάσετε κανέναν από τους συναρπαστικούς προορισμούς στους οποίους ταξιδεύει το περιπετειώδες ζευγάρι.

Θα βρείτε τα τρέχοντα επεισόδια της σειράς «4-Xtremes – The World Tour» εδώ.

Θα μάθετε περισσότερα για την πορεία του ταξιδιού πριν τον διάπλου προς τη Νότια Αμερική εδώ.


Φωτογραφίες: 4-Xtremes

18 σχόλια